ابوالفضل پورعرب و پسرش در جشنواره فیلم فجر+عکس

نیکی کریمی، ابوالفضل پورعرب و پسرش پوریا در هفتمین روز از چهلمین جشنواره فیلم فجر در سانس‌های مختلف به تماشای فیلم‌های این دوره نشستند.

ابوالفضل پورعرب و پسرش در جشنواره فیلم فجر+عکس

بیوگرافی ابوالفضل پورعرب
ابوالفضل پور عرب متولد ۱۳۴۰ در تهران است وی  فارغ التحصیل بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانش سرای هنر است. تا به حال ۳ بار ازدواج کرده و ۳ فرزند دارد، آخرین همسر او آناهیتا نعمتی بوده که چندین سال است که از وی جدا شده است. ابوالفضل پور عرب فعالیت در تئاتر را از سال ۱۳۵۹ آغاز کرد و نخستین بار در نقش کوتاهی در فیلم زخمه ظاهر شد.

 

ابوالفضل پورعرب و پسرش در جشنواره فیلم فجر+عکس

ابوالفضل پور عرب  فارغ التحصیل بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانش سرای هنر است

ابوالفضل پور عرب همچنین در فیلم دزد و نویسنده به عنوان دستیار کارگردان حضور داشته است. به خاطر بازی در فیلم عروس در جشنواره نهم فیلم فجر خوش درخشید و در جشنواره پیونگ یانگ (۱۳۷۳) جایزه بهترین بازیگر مرد را گرفت. ابوالفضل پور عرب در سال ۱۳۷۵ و در پانزدهمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم مردی شبیه باران جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد را از آن خود کرد.

ابوالفضل پورعرب و پسرش در جشنواره فیلم فجر+عکس

ابوالفضل پور عرب فعالیت در تئاتر را از سال ۱۳۵۹ آغاز کرد


فیلم شناسی ابوالفضل پورعرب
تئاتر
ابوالفضل پور عرب فعالیت در تئاتر را از سال ۱۳۵۹ آغاز کرد. بازی در نمایش‌های مختلف.
کارگردانی خسیس مولیر در تالار وحدت (تالار رودکی) (۱۳۸۲)


فیلم های سینمایی ابوالفضل پورعرب
ابوالفضل پور عرب هر چند نخستین بار در نقش کوتاهی در فیلم زخمه ظاهر شد اما ورود او به سینما را باید از ۱۳۶۹ و بازی در فیلم عروس برشمرد.
- عروس (بهروز افخمی، ۱۳۶۹)
- قربانی (رسول صدرعاملی، ۱۳۷۰)
- نرگس (رخشان بنی اعتماد، ۱۳۷۰)
- آواز تهران (کامران قدکچیان، ۱۳۷۰)
- رابطه پنهانی (جهانگیر جهانگیری، ۱۳۷۱)
- مهاجران (مهدی صباغ زاده، ۱۳۷۱)
- سوء ظن (کاظم معصومی، ۱۳۷۱)
- دو روی سکه (محمد متوسلانی، ۱۳۷۱)
- نیش (همایون اسعدیان، ۱۳۷۲)
- چهره (سیروس الوند، ۱۳۷۳)
- بهشت پنهان (کامران قدکچیان، ۱۳۷۳)
- در کمال خونسردی (سیامک شایقی، ۱۳۷۳)
- بی‌قرار (مجید قاری‌زاده، ۱۳۷۳)
- مرضیه (اسفندیار شهیدی، ۱۳۷۳)
- مردی شبیه باران (سعید سهیلی، ۱۳۷۵)
- قاصدک (قاسم جعفری، ۱۳۷۵)
- حماسه قهرمانان (جمشید حیدری،۱۳۷۶)
- غریبانه (احمد امینی، ۱۳۷۶)
- باد و شقایق (سیدضیاءالدین دری، ۱۳۷۷)
- جوانی (مجید قاری‌زاده، ۱۳۷۷)
- مردی از جنس بلور (سعید سهیلی، ۱۳۷۷)
- عشق کافی نیست (مهدی صباغ زاده، ۱۳۷۷)
- معصوم (داود توحیدپرست، ۱۳۷۷)
- دستهای آلوده (سیروس الوند، ۱۳۷۸)
- رقص شیطان (اسماعیل براری، ۱۳۷۸)
- زندانی ۷۰۷ (حبیب الله بهمنی، ۱۳۷۸)
- تو را دوست دارم (عبدالله باکیده، ۱۳۷۹)
- همسر دلخواه من (افشین شرکت، ۱۳۷۹)
- تیک (اسماعیل فلاح پور، ۱۳۸۰)
- چند می‌گیری گریه کنی؟ (شاهد احمدلو، ۱۳۸۴)

- مجنون لیلی (قاسم جعفری، ۱۳۸۶)
- سربلند (سعید تهرانی، ۱۳۸۶)
- دلواپسی ( بهمن گودرزی، ۱۳۸۷)
- زمهریر (علی روئین‌تن، ۱۳۸۹)

 

ابوالفضل پورعرب و پسرش در جشنواره فیلم فجر+عکس

 ابوالفضل پور عرب به خاطر بازی در فیلم عروس در جشنواره نهم فیلم فجر خوش درخشید


فیلم های تلویزیونی ابوالفضل پورعرب
• تنهاترین سردار (مجموعه تلویزیونی، مهدی فخیم‌زاده، ۱۳۷۶)
• سریال مسافر (مجموعه تلویزیونی، سیروس مقدم، ۷۹ – ۱۳۷۸)
• عروس (مجموعه تلویزیونی، ۱۳۸۲)
• تا غروب (مجموعه تلویزیونی، ۱۳۸۴)

• زیر زمین (مجموعه تلویزیونی، علیرضا افخمی، ۱۳۸۵)

• یک وجب خاک (علی عبدالعلی زاده،۱۳۸۶)
• آخرین سرقت (۱۳۸۸)
• وضعیت سفید (حمید نعمت‌الله ۱۳۹۰)
• شهرزاد (حسن فتحی) (1394)


 جوایز  ابوالفضل پورعرب
- تجلیل در جشنواره نهم فیلم فجر به دلیل بازی در عروس
- بهترین بازیگر مرد، فیلم عروس، جشنواره بین‌المللی فیلم پیونگ یانگ (۱۳۷۳)
- بهترین بازیگر نقش اول مرد، مردی شبیه باران سعید سهیلی پانزدهمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۵)


مصاحبه با ابوالفضل پورعرب
حرف های او آن چنان به خودکارم شتاب داده بود که گوش ها و چشمانم آبشارهای باباامان را فراموش کرده بود اگر چه در سایه درختان پارک مصفای باباامان با اوگفت وگو می‌کنم ولی حرف هایش من را به مرکز ایران برده و خود را در تهران فرض می‌کنم. دل پردردی دارد! و کوله باری از گلایه! وقتی با سوز و گداز حرف می‌زند باور نمی‌کنی که این آقا همان هنرمند جوان دهه ۷۰ سینمای ایران است که نامش بر سر زبان ها بود، همان تازه داماد فیلم «عروس»، فرمانده فیلم های مردی از جنس بلور و مردی شبیه باران، عادل فیلم «نرگس» و…

ابوالفضل پورعرب را می‌گویم که طی سال ها فعالیت در سینما به نقش های مختلف جان بخشید و در ذهن ها ماندگار شد. او به علت بیماری بسیار ضعیف شده است اما «ابوالفضل پور عرب» هم چنان برای ما «ابوالفضل پور عرب» است؛ همان سوپراستار دهه ۷۰ با کوله باری از تجربه.

وقتی مشغول بازی در فیلم تلویزیونی «جاودانگی» در بجنورد بود با او تماس می‌گیرم تا به دیدارش بروم اما چون لوکیشن ضبط فیلم داخل زندان بود، اجازه ورودم به آن جا داده نشد، بنابراین قرار این دیدار را به پایان بازی اش موکول کردم. عصر روز پایانی بازی اش در باباامان بجنورد به همراه چند نفر از همکاران با او دیدار کردیم و زمینه این گفت و گو هم برایم فراهم شد. آن قدر مهربان و صمیمی‌بود که از هر بابی سخن گفتیم. گفت و گوی ما را با این بازیگر با تجربه سینما و تلویزیون در ادامه می‌خوانید.