نشست خبری فیلم سینمایی « صحنه‌زنی » به کارگردانی علیرضا صمدی، بعدازظهر امروز، یکشنبه ۹ خردادماه در گذر اجتماعات پردیس چارسو در سی‌وهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر برگزار شد.
علیرضا صمدی در ابتدای این نشست گفت: علاقه‌مند بودم حال و هوای دیگری را تجربه کنم و در «صحنه‌زنی» این اتفاق رخ داد.
بهرام افشاری: بعد از «پایتخت» وارد کمدی شدم
بهرام افشاری بازیگر این فیلم بیان کرد: من با نقش‌ها و فضاهای جدی وارد سینما شدم، ژانر من بیشتر به همان فضا برمی‌گردد اما بعد از «پایتخت» وارد فضای کمدی شدم. چون همیشه دوست دارم تجربه‌های متفاوتی داشته باشم. در این فیلم، اسد کاراکتری بود که جزو تجربه‌های جدید من بود. وقتی فیلم‌نامه را خواندم، کاراکتر اسد ۷.۸ ماه ذهن من را مشغول کرده بود. به‌همین‌ترتیب، در ایفای نقش سعی کردم ادای جدی بودن را درنیاورم، اسد وجهی داشت که برای من ترسناک بود و آن پدر بودنش بود. باید بگویم ما حرف‌هایمان را جلوی دوربین زدیم و حالا باید ببینیم مخاطب چه واکنشی نشان می‌دهد.
امین جعفری مدیر فیلمبرداری این فیلم توضیح داد: من و علیرضا در «بی‌نامی» با هم همکاری داشتیم، ولی فضای این فیلم متفاوت بود. در گپ‌هایی که پیش از فیلمبردای زدیم، به این نتیجه رسیدیم که از نورهای رنگی استفاده کنیم؛ به‌طوری‌که در جاهایی به صورت تعمدی از این امکان زیاد استفاده کردیم و این فیلم تجربه متفاوتی برای من بود، چون تا حالا این مدل از فیلم‌ها را کار نکرده بودم.
پیام احمدی‌نیا دیگر بازیگر فیلم اظهار کرد: ما صحنه‌ای داشتیم که در آن زد و خورد اتفاق می‌افتاد که بهرام افشاری واقعا من را کتک می‌زد و این بخش برایم به یاد ماند.
افشاری اظهار کرد: در آن سکانسی که زدوخورد زیادی داشتیم، پیام واقعاً اذیت شد. به‌طوری‌که بعداً به شوخی به او گفتیم، قرار است این سکانس تکرار شود و او تعجب کرد؛ اما در نهایت هم همین اتفاق رخ داد.
صمدی توضیح داد: در آن سکانس مشکل گریم داشتیم و باید آن را دوباره تکرار می‌کردیم.
رضا مهدی‌زاده، طراح صحنه این فیلم گفت: این اولین تجربه همکاری من و آقای صمدی بود. پیش از تولید با هم کلی گپ زدیم، ابتدا به سختی به یکدیگر اعتماد می‌کردیم، اما رفته‌رفته این اتفاق رخ داد تا جایی که در دوران تولید، کمتر گفتمان داشتیم چون در پیش‌تولید، حرف‌هایمان را زده بودیم. «صحنه‌زنی» به طبیعت‌گرایی خیلی نزدیک و محوریت این فیلم شخصیت اسد است. موقعیت‌هایی که شخصیت اصلی آن گرفتارش است، اهمیت دارد. فضاسازی این فیلم چند نکته دارد؛ اینکه تعدد لوکیشن داشتیم، هر دو، سه روز یک‌بار یک لوکیشن داشتیم که انسجام‌بخشی به آن‌ها کار راحتی نبود. فضاهای متفاوتی را می‌دیدیم که گاهی باید همسان‌سازی می‌کردیم که چیزی ناگهان توجه مخاطبان را جلب نکند. یافتن فضاها و تغییر بافت آن‌ها در دستور کار ما و هر کدام از لوکیشن‌ها یک چالش بود اما همه آن‌ها جذاب بود چون لحظه به لحظه که کار جلوی دوربین می‌رفت، می‌توانستیم امیدوار باشیم که یک اتفاق خوب رخ می‌دهد.
جعفری بیان کرد: در این فیلم در برخی سکانس‌ها از چهار دوربین استفاده می‌کردیم تا چیزی را از دست ندهیم.
سپس افشاری عنوان کرد: در بازیگری پارتنر خیلی مهم است، چه‌بسا گاهی نقش‌های مهمی نوشته می‌شود ولی وقتی به مرحله بازیگری می‌رسد؛ به دلیل نبود اتمسفر مناسب بین کاراکترها، آن نقش با مغز به زمین می‌خورد اما داشتن پارتنر خوب در اینجا باعث شد، برخی نقاط ضعف من پوشیده شود چون آن‌ها هم رفیق و هم دلسوز بودند. آنچه برای من جذاب بود، این بود که اسد در عین حال که لیدر بود اما مفعول هم بود یعنی این دیگران بودند که از زندگی بقیه آگاهی داشتند. من نمره قبولی به خودم می‌دهم ولی لازمه این اتفاق پارتنرهای خوبم در این فیلم بود.
صمدی در پایان بیان کرد: من سعی کردم در این فیلم جرم‌نگاری کنم، فیلم درباره آفت‌های اعتیاد و فقر است و اگر آنچه در واقعیت بود را می‌ساختم، خیلی فیلم تلخی می‌شد. «صحنه‌زنی» درباره یک واقعیت هولناک جامعه صحبت می‌کند، البته پیشنهاداتی هم دارد. این فیلم جرم‌نگارانه است و نهاد حاکمیت هم در آن وجود دارد و بستر این بزه، فقر و اعتیاد است.
