منصور ضابطیان درباره پخش نشدن برنامه «پنجشنبه جمعه» در دو هفته اخیر، گفت: این تعطیلی همانطور که از طریق روابط عمومی برنامه و رادیو ایران اعلام شده بود، مشخصاً به خاطر ایام سوگواری اربعین و آخر ماه صفر بود. البته ناگفته نماند که در همین ایام من هم درگیر بیماری کرونا شدم و در نتیجه دو سه هفتهای برنامه تعطیل شد. با تمام شدن دوران قرنطینه، خدارا شکر وضعیت من هم بهتر شد و ان شاالله از این هفته «پنجشنبهجمعه» را خواهیم داشت.
این مجری رادیو و تلویزیون درباره شایعاتی درباره ساخت برنامه جدید در تلویزیون نیز توضیح داد: به هر حال دوستان روزنامهنگار حق دارند حدس و گمان خودشان را داشته باشند. تلویزیون خانه من است؛ بخشی از زندگی حرفهای من در این رسانه شکل گرفته و طبیعی است که کسی از خانه خودش قهر نمیکند.
منصور ضابطیان اظهار کرد: به هرحال به خاطر سلیقه و نظر مدیران پیشین، شرایط حضور من و بسیاری از همکاران دیگر من در تلویزیون وجود نداشت. همه ما علاقهمند هستیم که در شرایط درست فرهنگی، کار کنیم و خروجی داشته باشیم. وقتی که این شرایط فراهم باشد، چرا که نه؟ امّا در مجموع فعلاً هیچ خبر و برنامه قطعی در این زمینه ندارم.
وی گفت: فراموش نکنیم که مدیریت رسانه برخلاف ظاهر جذابش، کار بسیارسختی است. فردی که در این جایگاه قرار می گیرد باید به ظرایف و پیچیدگیهای کار فرهنگی آگاه باشد. خیلی اوقات افرادی که در سایر حوزهها تجربه مدیریت داشتهاند و اتفاقاً مدیران خوبی بودن، در عرصه فرهنگ کم میآورند و چه بسا ناکام شوند. امیدوارم حضور آقای شاهآبادی همانطور که در رادیو تأثیرگذار بود، در تلویزیون هم منشأ خیر باشد.
ضابطیان در پاسخ به این پرسش که آیا رادیو هفت یک پروژه ناتمام است که قصد تکمیل آن را دارد نیز گفت: در یک رسانه، وقتی برنامهها یک مرامنامه و نگرش کلی داشته باشند و بخواهند مفهومی را پیش ببرند، تاریخ مصرف ندارند و تمام نمیشوند. قرار من و همکارانم در «رادیو هفت» و بعدتر «رادیو شب» این بود که آرامش و احترام اجتماعی را بین مردم تقویت کنیم؛ این مفاهیم هم تمامشدنی نیستند که حالا بخواهیم بگوییم دیگر نیازی به پرداختن به آنها نیست. اما از طرفی بالاخره هر دورانی، گفتمان خاص خودش را دارد. بنابریان، اگر قرار باشد «رادیو هفت» ساخته شود، رادیو هفت سال ۱۳۹۹ خواهد بود، نه رادیو هفتی که ما در سالهای گذشته دیدیم.