افسانه بایگان در یک برنامه رادیویی گفت: انسان چون از ریشه های خود کنده شده است همواره به حزن علاقه‌مند است و با این حزن به یاد می‌آورد که چیزی ماورای آنچه می‌بیند وجود دارد که زیباتر و کامل تر است و به همین خاطر احساس غربت می‌کند و در ناخودآگاه خود آن را دوست دارد.
همه پاییزها برای من خاص و خاطره انگیز است و شاید آن پاییزی که برای اولین بار به مدرسه رفتم جزو فراموش نشدنی ترین ها برایم باشد.
نامزد بهترین بازیگر نقش اول زن در جشنواره فیلم فجر برای فیلم «کافه ستاره» با یادآوری اولین حضورش در سینما و تلویزیون در سریال «سربداران» یادآور شد: دوره ای خاص از زندگی من در پاییز سال ۶۰ رقم خورد و من از مهر آن سال در سرچشمه باغ فین در این سریال جلوی دوربین رفتم و این برای من سرچشمه ای برای حضور در عالم بازیگری بود.
