نتایج اخیر ایران در مصاف با بحرین و عراق در مقدماتی جام جهانی دوباره زمینه مقایسه کردن دو مربی خارجی حال حاضر و گذشته تیم ملی را فراهم کرد. قیاسی که داود سیدعباسی آن را به سود این روز‌های فوتبال ملی نمی‌داند. بازیکن سابق تیم ملی با اشاره به اینکه تصمیمات عجولانه و احساسی بیشترین لطمه را زده است، تأکید کرد بعد از رفتن کی‌روش عاقلانه‌ترین تصمیم این بود که تیم ملی به یک مربی جوان داخلی سپرده می‌شد تا سر فرصت یک مربی با سبک و سیاقی نزدیک به فوتبال ایران به تهران بیاید. با سیدعباسی پیرامون شرایط این روز‌های تیم ملی و همین‌طور استقلال و کورس مدعیان قهرمانی لیگ برتر صحبت کردیم که خواندن آن خالی از لطف نیست.
انتظار شکست برابر عراق را داشتی؟
اخبار ورزشی- نه انتظار این شکست را داشتم و نه انتظار اینکه تیم ملی تا این حد از هم گسیخته و بدون استراتژی به میدان برود. جلوی بحرین و حالا مقابل عراق بیشترین نکته‌ای که به تیم ملی لطمه زد بحث عدم آمادگی روحی روانی بازیکنان بود که اصلاً برنامه‌ای برای ترمیم آن در دستور کار نبود.
شاید به همین خاطر هم هست این روز‌ها قیاس مربی فعلی با مربی قبلی تیم ملی جدی مطرح است؟
در هر دوره کاری مربیان تیم ملی نقد‌های خاص خود را دارند از همین‌رو اعتقاد شخصی‌ام این است که قیاس ویلموتس با کارلوس کی‌روش در حال حاضر باری از مشکلات تیم ملی کم نمی‌کند. هم ویلموتس هم کی‌روش هر کدام خصوصیات کاری خود را دارند و مسلماً در مقاطع کاری آن‌ها استراتژی‌ها متفاوت است.
اما قبول داری تیم ملی این روز‌ها هیچ شباهتی به تیم کی‌روش ندارد؟
بیشتر از این موضوع می‌توانم بگویم وعده‌هایی که ویلموتس برای ارائه فوتبال تهاجمی داد کمی انتظارات را بالا برد. بله در زمان کی‌روش تیم ما جاه‌طلبی و جنگجویی خاصی مقابل رقبا داشت و همواره مقابل تیم‌های عربی با دیدگاهی متفاوت به میدان می‌رفت تا اسیر مشکلات همیشگی نشود، اما حالا با کادر فنی جدید این خصوصیات از بین رفته است. نمی‌دانم شاید باید به ویلموتس هم فرصت داده شود تا بتواند افکارش را پیاده کند، اما در همین خصوص هم سؤال بزرگی در اذهان وجود دارد.
چه سؤالی؟
اینکه اصلاً ویلموتس را در ایران می‌توان یافت که انتظار داشت او بتواند افکارش را در تیم ملی پیاده کند؟
منظورت مرخصی‌های طولانی مدت این مربی است؟
بله، قبل از بازی مهم و سرنوشت‌ساز با عراق ما ویلموتس را شب آغاز اردو آن هم با کلی جنجال در تهران دیدیم. به نظرم همان اتفاقات نیمی از راه شکست ایران را هموار کرد، چون تیم در شرایط پر از استرس و اضطراب راهی امان پایتخت اردن شد.
پیش‌بینی تو از ادامه کار با ویلموتس چیست؟
فوتبال ایران همواره اسیر تصمیمات احساسی و عجولانه است. وقتی بعد از جدایی کی‌روش تنها برای اینکه از زیر بار فشار‌های روانی خارج شوند در استفاده از مربی خارجی تأکید کردند و ویلموتس را آوردند، باید با چنین تبعاتی روبه‌رو می‌شدند. بهترین حالت این بود میراث کی‌روش حالا خوب یا بد به دست یک مربی جوان و موفق داخلی سپرده می‌شد تا سر فرصت گزینه خارجی انتخاب می‌شد و به تهران می‌آمد. الان هم امیدوارم ویلموتس اگر در ایران ماندنی شد افکارش را تغییر دهد و از مشاوران خوبی سود ببرد.
استقلال هم با استراماچونی روی دور برد افتاد.
فکر می‌کنم این اتفاق باید زودتر از این می‌افتاد، چون فوتبالی که استقلال با این مربی ارائه می‌داد فوق العاده نظر همگان را به خود جلب کرده بود. شاید اگر کمی بدشانسی دست از سر استراماچونی و استقلال برمی‌داشت، الان این تیم در صدر جدول بود.
انتظار شکست برابر عراق را داشتی؟
اخبار ورزشی- نه انتظار این شکست را داشتم و نه انتظار اینکه تیم ملی تا این حد از هم گسیخته و بدون استراتژی به میدان برود. جلوی بحرین و حالا مقابل عراق بیشترین نکته‌ای که به تیم ملی لطمه زد بحث عدم آمادگی روحی روانی بازیکنان بود که اصلاً برنامه‌ای برای ترمیم آن در دستور کار نبود.
شاید به همین خاطر هم هست این روز‌ها قیاس مربی فعلی با مربی قبلی تیم ملی جدی مطرح است؟
در هر دوره کاری مربیان تیم ملی نقد‌های خاص خود را دارند از همین‌رو اعتقاد شخصی‌ام این است که قیاس ویلموتس با کارلوس کی‌روش در حال حاضر باری از مشکلات تیم ملی کم نمی‌کند. هم ویلموتس هم کی‌روش هر کدام خصوصیات کاری خود را دارند و مسلماً در مقاطع کاری آن‌ها استراتژی‌ها متفاوت است.
اما قبول داری تیم ملی این روز‌ها هیچ شباهتی به تیم کی‌روش ندارد؟
بیشتر از این موضوع می‌توانم بگویم وعده‌هایی که ویلموتس برای ارائه فوتبال تهاجمی داد کمی انتظارات را بالا برد. بله در زمان کی‌روش تیم ما جاه‌طلبی و جنگجویی خاصی مقابل رقبا داشت و همواره مقابل تیم‌های عربی با دیدگاهی متفاوت به میدان می‌رفت تا اسیر مشکلات همیشگی نشود، اما حالا با کادر فنی جدید این خصوصیات از بین رفته است. نمی‌دانم شاید باید به ویلموتس هم فرصت داده شود تا بتواند افکارش را پیاده کند، اما در همین خصوص هم سؤال بزرگی در اذهان وجود دارد.
چه سؤالی؟
اینکه اصلاً ویلموتس را در ایران می‌توان یافت که انتظار داشت او بتواند افکارش را در تیم ملی پیاده کند؟
منظورت مرخصی‌های طولانی مدت این مربی است؟
بله، قبل از بازی مهم و سرنوشت‌ساز با عراق ما ویلموتس را شب آغاز اردو آن هم با کلی جنجال در تهران دیدیم. به نظرم همان اتفاقات نیمی از راه شکست ایران را هموار کرد، چون تیم در شرایط پر از استرس و اضطراب راهی امان پایتخت اردن شد.
پیش‌بینی تو از ادامه کار با ویلموتس چیست؟
فوتبال ایران همواره اسیر تصمیمات احساسی و عجولانه است. وقتی بعد از جدایی کی‌روش تنها برای اینکه از زیر بار فشار‌های روانی خارج شوند در استفاده از مربی خارجی تأکید کردند و ویلموتس را آوردند، باید با چنین تبعاتی روبه‌رو می‌شدند. بهترین حالت این بود میراث کی‌روش حالا خوب یا بد به دست یک مربی جوان و موفق داخلی سپرده می‌شد تا سر فرصت گزینه خارجی انتخاب می‌شد و به تهران می‌آمد. الان هم امیدوارم ویلموتس اگر در ایران ماندنی شد افکارش را تغییر دهد و از مشاوران خوبی سود ببرد.
استقلال هم با استراماچونی روی دور برد افتاد.
فکر می‌کنم این اتفاق باید زودتر از این می‌افتاد، چون فوتبالی که استقلال با این مربی ارائه می‌داد فوق العاده نظر همگان را به خود جلب کرده بود. شاید اگر کمی بدشانسی دست از سر استراماچونی و استقلال برمی‌داشت، الان این تیم در صدر جدول بود.
کورس قهرمانی را چطور می‌بینی؟
شک نداشته باشید سورپرایز بزرگی در انتظار این فصل لیگ برتر است. شاید قهرمان تیمی باشد که اصلاً کسی انتظار نداشت. شرایط جدول را ببینید خوب متوجه منظور من می‌شوید که به غیر از استقلال، پرسپولیس، سپاهان و تراکتور هستند تیم‌هایی که چراغ خاموش به سوی قهرمانی می‌روند.
شک نداشته باشید سورپرایز بزرگی در انتظار این فصل لیگ برتر است. شاید قهرمان تیمی باشد که اصلاً کسی انتظار نداشت. شرایط جدول را ببینید خوب متوجه منظور من می‌شوید که به غیر از استقلال، پرسپولیس، سپاهان و تراکتور هستند تیم‌هایی که چراغ خاموش به سوی قهرمانی می‌روند.
