امیرارسلان اسکندی کارشناس مسایل حقوقی و حقوقی ورزشی در بررسی این رای به برخی نکات حقوقی آن پرداخته و آنها را مورد تحلیل قرار داده است که می‌خوانید.
اخبار ورزشی- مهم‌ترین بخش رای صادر شده توسط داور دیوان داوری ورزش در خصوص پرونده سوپر جام، مربوط به بند‌های ۹۵ تا ۱۰۳ رای است، بخشی که داور پرونده به بررسی این موضوع پرداخته است:
آیا خواهان (باشگاه استقلال) از حضور در مسابقه سوپرجام کناره گیری (withdraw) کرده است؟
در پاسخ به این سوال، نکات ذیل توسط داور پرونده مورد بررسی قرار گرفته است، که ترجمه آنها در متن ذیل قرار گرفته است:
۹۵- سوال اساسی در این رسیدگی حول این محور است که مشخص گردد که آیا خواهان (باشگاه استقلال) در واقع مکاتبه‌ای مبنی بر در دسترس نبودن (تیم) و درخواست برای تعویق مسابقه سوپرجام مطرح نموده و یا به طور موثر از شرکت در بازی کناره گیری کرده و این کناره گیری نتیجتا منجر به کنسل شدن بازی شده است.
۹۶- در جهت بررسی این موضوع، داور به این موضوع توجه دارد که خواهان هیچ گاه به صورت واضح و مشخص کناره گیری از انجام بازی را تایید نکرده است. به معنای دیگر، هیچگاه واقعاً از حضور در بازی کناره گیری نکرده است. بنابراین، داور باید مجموع رفتار و اظهارات خواهان را در چارچوب واقعیت فوتبال ایران در نظر بگیرد.
۹۷- پس از اطلاع از فینالیست‌های سوپرجام و تاریخ رسمی مسابقه در ۲ جولای ۲۰۱۸، خواهان در موقعیت‌های مختلف (۳ جولای ۲۰۱۸، ۱۵ جولای ۲۰۱۸، ۱۷ جولای ۲۰۱۸) به نوعی به خوانده اول و خوانده دوم رجوع کرده (approached) و به آنها در جهت فشردگی مسابقات، عدم استراحت کافی بازیکنان و نتیجتا ریسک بالای مصدومیت و عدم آماده سازی (تدارک) کافی هشدار داده و در واقع "پیشنهاد" داده که تعویق مسابقه منطقی‌ترین گزینه ممکن است.
۹۸- با این حال، آن چیزی که باید درک شود، پافشاری خواهان (باشگاه استقلال) بر تعویق مسابقه، حتی پس از رد با ذکر دلیل از سوی سازمان لیگ و همچنین زمان آخرین ابراز این پافشاری در ۱۷ جولای ۲۰۱۸ در جلسه شورای تامین، زمانی که فقط ۳ روز به مسابقه باقی است.
۹۹- داور پرونده اگرچه مجموع شرایط را برای درک موضوع و تشخیص این که عمل خواهان در حد کناره گیری از مسابقه بوده را مدنظر قرار داده است، اما اهمیت ویژه‌ای داده شده به بیان موضع خواهان، در جلسه‌ای که ۳ روز پیش از برگزاری مسابقه سوپر جام در شورای تامین انجام شده و در آن ۳۳ نفر از ذی نفعان (شرکت کنندگان) در خصوص آخرین جزئیات سازمان دهی مسابقه تصمیم میگیرند.
۱۰۰- در این راستا، خواهان ادعا میکند که نماینده اش در جلسه شورای تامین، آقای ملکی، اختیار نمایندگی نداشته (نماینده مختار نبوده) و نمیتوانسته هیچ تصمیمی که برای باشگاه الزام ایجاد کند اتخاذ کند. در تایید این ادعا، خواهان شهادت کتبی آقای ملکی را ارائه داده و در جلسه رسیدگی شفاهی با وی تماس گرفته شد. اظهار نظر بیان شده با صورتجلسه‌ای که در آن تمام ۳۳ شرکت کننده درخواست آقای ملکی برای تعویق مسابقه را تایید کرده اند، در تعارض است.
علاوه بر این، خواهان نمیتواند به سادگی از مسئولیت صحبت‌های نماینده اش شانه خالی کند، چنانچه به وضوح به او اختیار اقدام از سوی خواهان اعطا شده است. بنابراین، اگر شخص ثالثی منطقا معتقد است که چنین نمایندگی براساس اقدامات یا عدم انجام اقداماتی از سوی شخص اصلی (به نوعی تصمیم گیرنده اصلی در باشگاه) قابل نسبت دادن بوده، نتیجتا نمایندگی ضمنی میتواند ایجاد شود.
انتخاب و ارسال یک شخص توسط خواهان به مهم‌ترین جلسه مربوط به تصمیم گیری در مورد امور سازمان دهی مسابقه در فاصله سه روز به مسابقه، برای یک شخص ثالث منطقا کافی است که مسئولیت را برای وی فرض نماید؛ بنابراین درخواست دیگر او برای تعویق مسابقه (به طور ضمنی) به خواهان نسبت داده شده است.
۱۰۱- علاوه بر این، داور عوامل ذیل را که توسط خوانده‌ها به آن تاکید شده مدنظر قرارداده است: ۱) تقویم لیگ به خواهان و خوانده سوم در ۲ می ۲۰۱۸ اطلاع داده شده است، ۲) حتی اگر مسابقات در گذشته به تعویق افتاده است، همه آنها همیشه برای تاریخی پیش از شروع لیگ برنامه ریزی مجدد شده اند، که در این پرونده چنین امری بنا به ادعا، ممکن نبوده است، ۳) مسابقه سوپرجام به عنوان تک مسابقه، به عنوان مهم‌ترین مسابقه (تن‌ها مسابقه) در ایران است که در آن بیش از ۱۰۰ هزار تماشاگر حاضر میشوند، ۴) هر کدام از باشگاه‌ها ده‌ها میلیون هوادار دارند که همین موضوع نشان دهنده اهمیت مقررات و تقویم تعیین شده از سوی فدراسیون فوتبال و لیگ است ۵) توافقاتی با اسپانسر‌ها و رسانه در خصوص مسابقه انجام شده بود.
۱۰۲- به صورت مشابه، داور در پرونده شماره ۲۰۱۰/A/۲۴۰۱ فدراسیون بوکس بلغارستان علیه کنفدراسیون بوکس اروپا، از تعویق زمان و تغییر مکان رخداد بزرگ مسابقات بوکس خودداری نمود، بر مبنای هزینه‌های بالایی که طرف ثالث واجد شرایطی پیش‌تر برای سازمان دهی مسابقه متحمل شده، هزینه‌ها برای تجاری کردن رخداد و خطر موجود برای اعتبار و موفقیت احتمالی مسابقات قهرمانی.
۱۰۳- داور مجموع رفتار خواهان را دربرگیرنده عدم رعایت رویه‌های تثبیت شده در صنعت ورزش و همچنین به خطر انداختن موفقیت و اعتبار سوپرجام ایران دانسته است. نتیجتا، براساس یک بررسی جامع از رفتار خواهان، داور پرونده قانع شده است که این اقدام به حدی بوده که در عمل (de facto) کناره گیری از انجام مسابقه تلقی شود.
