محمدحسین کنعانی زادگان که در سال های اخیر یکی از پرحرف و حدیث ترین بازیکنانی بود که در فوتبال ایران به بازی پرداخت. او علاوه بر حضور در جمع سرخابی ها، به عنوان یکی از بازیکنان مورد نظر سرمربی وقت تیم ملی، در بسیاری از اردوهای تیم ملی حضور یافت و در نهایت توانست راهی جام ملتهای آسیا شود و در ترکیب ثابت این تیم نیز به میدان برود.
کنعانی زادگان که در چند سال اخیر دو بار دچار پارگی رباط صلیبی شده بود پس از هر بار بهبودی باز هم توانست شرایط خود را تا حضور در بهترین سطح بهبود ببخشد و بازی های مهمی را به نمایش بگذارد. با کنعانی درباره شرایط وی، تیم ملی، حضور این بازیکن روبروی پرسپولیس و اتفاقات فعلی فوتبال ایران به صحبت پرداختیم.
بازی اخیر برای من دیداری خاص بود. بهرحال حضور برابر پرسپولیس برای هر بازیکنی اهمیت دارد به خصوص برای من که تیم سابقم بود. با شرایطی که این بازی داشت هواداران پرسپولیس، این دیدار را تبدیل به یکی از خاص ترین بازی های لیگ کرده بودند. ۷۰، ۸۰ هزار تماشاگر حاضر در ورزشگاه تا جایی که ممکن بود با تشویق تیم شان باعث شدند تا پرسپولیسی ها فکر پیروزی در این بازی را از سرشان دور نکنند.
او در این باره ادامه داد: پرسپولیس باید در این بازی پیروز می شد و هواداران از آنها برد می خواستند تا بتوانند قهرمانی این تیم در لیگ هجدهم را به ثبت برسانند. این موضوع باعث شده بود تا فشار زیادی به تیم ما وارد شود. آنها قهرمانی می خواستند و ما هم به خاطر آبرو و حیثیت مان به میدان آمدیم و خداراشکر توانستیم هم فشار حریف را خنثی کنیم و هم دروازه آنها را باز کنیم.
کنعانی درباره موضوع دفاعی بودن بازی ماشین سازی گفت: ما ابدا تیم دفاعی نبودیم. اگر بازی را دیده باشید مشخص بود که مهاجممان مصدوم شد و سرمربی مجبور شد وی را تعویض کند و به همین دلیل طبیعی بود که تاکتیک تیم هم تغییر کند. با این حساب اصلا تیمی دفاعی نبودیم. یک چیزی که کسی به آن دقت نمی کند این است که تیم روبروی ما پرسپولیس بود. آنها پس از اینکه دروازه خود را باز شده دیدند فشار روی دروازه ما را بیشتر کردند.
او در این باره ادامه داد: به همین دلیل ما در نیمه اول توانستیم بازی راحت تری به نمایش بگذاریم و اما در نیمه دوم شرایط سختی برای تیم ما ایجاد شد. در این شرایط ممکن است تیمی زیر فشار حملات حریف خود به خود عقب بکشد. در مجموع باید گفت تساوی یک بر یک در این بازی کاملا عادلانه بود.
کنعانی درباره تعبیر خود در پاسخ به خبرنگاری که از تیم استقلال از وی پرسیده بود گفت: ببینید من می خواهم بگویم که قطعا پاسخی که من دادم آن چیزی نبود که در ذهنم می گذشت. یعنی اینکه من در آن لحظه می خواستم منظورم را این گونه بیان کنم که از من درباره تیم استقلال پرسید اما از الفاظ درستی استفاده نکردم. بهرحال عذرخواهی می کنم و اصلا نمی خواستم در این باره حاشیه ای ایجاد کنم. من می خواستم بگویم درباره آن تیم از من سوالی نپرسید، بالاخره آن دوران هم ایامی بود که گذشت و من هم دیگر نمی خواهم از آن روزها چیزی بگویم.
او درباره برخورد استقلالی ها با وی بعد از این مصاحبه گفت: بهرحال این صحبت ها در دیدار اخیر پرسپولیس اتفاق افتاد که از بدشانسی من هم منظورم را بد رساندم. البته من به بداخلاقی در ورزشگاه ها عادت دارم. من پیش از این و پیش از دیدار با استقلال به اندازه کافی ناسزا شنیدم.
او درباره تیم ملی و ادامه حضور در آن گفت: بعد از اولین مصدومیتم که خیلی هم سنگین بود، با اوضاعی که برای خودم ایجاد کرده بودم توانستم باز هم به تیم ملی باز گردم ولی در حالی که همه چیز مهیای این بود تا در جام جهانی به میدان بروم متاسفانه باز هم بدشانسی آوردم و در همان تمرینات تیم ملی دچار پارگی رباط صلیبی شدم. اگر می توانستم به جام جهانی بروم قطعا خودم را راهی اروپا می کردم اما آن اتفاق افتاد. هر چند پس از جام جهانی باز هم تمرینات سفت و سخت در پیش گرفتم و به لطف خداوند باز هم توانستیم به تیم ملی برسم و این بار به عنوان یکی از مدافعان اصلی در ترکیب تیم ملی به میدان بروم. خداراشکر من به قدری خوب کار کردم که آقای کی روش من را در ترکیب اصلی به میدان فرستاد.
مدافع سرخابی سابق فوتبال ایران درباره شروع مجدد خود گفت: من یک سال از میدان به دور بودم اما با اعتمادی که آقای فیروز کریمی و هوشنگ نصیرزاد و بعد رضا مهاجری به من داشتند به میدان آمدم و توانستم آن طور که می خواهم در میدان حضور پیدا کنم. درباره بازی هایی که در میدان بودم هم باید از کارشناسان امر بپرسید.
کنعانی در پایان درباره پیشنهاداتی که به وی شد برای ادامه فوتبال خود گفت: قرارداد من با ماشین سازی به پایان رسیده است. بهرحال زندگی فوتبالی هر ورزشکار کوتاه است و در همان دوره ها باید بهترین تصمیم را بگیرد. به همین دلیل برای من خیلی مهم است که بخواهم تیمی را انتخاب کنم. خداراشکر پیشنهادات خوبی از ایران و تیم های خارجی دارم که باید بهترین آنها را برای خودم انتخاب کنم. دو سه تیم به من پیغام دادند که گفتم من در پایان فصل برای آینده ام تصمیم می گیرم. البته در نیم فصل هم درخواستی بر تغییر تیمم و حضور در تیمی مهمتر از ماشین سازی داشتم اما این اخلاقی نبود که در نیم فصل تیمم را تنها بگذارم.
