پرسپولیس با وجود افتی که برخی که کارشناسان می گویند و حتی با توجه به قدرت گرفتن دوباره استقلال، سپاهان و تراکتورسازی در این فصل از رقابت های لیگ برتر نیز یکی از مدعیان درجه یک قهرمانی است و این شانس را دارد که در کسب این عنوان هت تریک کند. این در حالی است که سرخ های تهران ، کماکان در جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا برای کسب موفقیت شانس دارند. برانکوایوانکوویچ سرمربی کروات پرسپولیس که در 4 سال اخیر توانسته این تیم را به دوران پرشکوه بازگردانده است بی شک نقش اول این موفقیت ها است و امیدواری زیادی دارد که این روند در آینده تداوم داشته باشد. او در گفت و گوی مفصلی که با سالنامه "روزنامه شرق" درباره مسایل مختلفی از جمله حضور مجددش در تیم ملی ایران و موفقیت پرسپولیس در آینده انجام داده که بخش هایی از آن را در زیر می خوانید:
چرا به ایران بازنگشتم؟
برانکو در این مصاحبه و در رابطه با این موضوع قدیمی که چرا بعد از حذف تیم ملی ایران در جام جهانی 2006 به ایران نیامد می گوید:« ماجرای جدایی من از تیم ملی ایران مربوط به زمانی است که آقای دادکان رئیس فدراسیون فوتبال بود و قرارداد من هم بلافاصله بعداز جام جهانی تمام شد. من خودم هم گفته بودم که بعد از حضور در تیم ملی ایران در جام جهانی دوست دارم در تیم باشگاهی به کارم ادامه دهم. دیگر برای برگشتن یا حتی تمدید قرارداد مذاکره نکردیم، اینطور عم نتیجه گیری شده بئذ مع فضا برای ادامه همکاری مساعد و مثبت نیست. همانطور که شما به آن اشاره کردید. گفتم؛ من قبلش عنوان کرده بودم که می خواهم بروم و به کار در فوتبال باشگاهی ادامه دهم؛ همان زمان می شنیدم که خیلی ها از دست من عصبانی هستند. البته واقعا برایم قابل درک نبود که از دست من عصبانی هستند؟ قرارداد من بعد از جام جهانی تمام شده بود و مسئولیت دیگری نداشتم.»
پرسپولیس یا تیم ملی؟
سرمربی پرسپولیس در رابطه با این موضوع که سرمربیگری در پرسپولیس را ترجیح می دهد یا تیم ملی هم می افزاید:« همانطور که قبلا هم گفته ام ترجیح می دهم در تیم باشگاهی کارکنم چون کار به صورت روزانه است و بیشتر می توانی با بازیکنان کار کنی چون روزانه بیشتر با آن ها هستی و می توانی بیشتر به آن اعتماد کنی. می توانید میزان رشد و اصلاح مدام آن ها را مدام زیرنظر بگیرید و دنبال کنید. اما در تیم ملی شرایط جور دیگری است؛ آنجا واکنش باید خیلی سریع تر باشد و وضعیت مقطعی بازیکنان را باید ببینید و باید دیدگاه و فلسفه بسیار روشنی داشته باشید.» او همچنین می گوید:« قراردادم با پرسپولیس را بیش از شش ماه پیش تمدید کرده ام و به تیم ملی فکر نکردم. البته همیشه این امکان وجود دارد که به تیم ملی برگردم. بستگی به وضعیت و شرایط دارد. پیشنهاد از تیم ملی ازبکستان داشته ام، از تیم ملی کره هم پیشنهاد داشتم و بگویم که حتی مذاکراتی هم کردیم ولی در همان ابتدای کار پیشنهاد را رد کردم. همانطور که گفتم چندماه پیش قراردادم را دوساله با پرسپولیس تمدید کرده ام بنابراین به تیم ملی فکر نکرده ام.»
او می گوید:« این سوال را خیلی ها از من می پرسند اما باز هم می گویم؛ قراردادم را با پرسپولیس تمدید کرده ام و هیچ کسی تا به حال رسما از من درخواستی در این مورد نداشته، پس همه این موارد فرضی است. حالا اگر به طور جدی پیشنهادی از ایران به دستم برسد طبیعی است که مثل هر انسان دیگری به آن پیشنهاد فکر کردم. »
او محبوب تر است یا سلطان؟
او در بخش دیگری از مصاحبه و در این رابطه که آیا توانسته به محبوبیت فردی چون علی پروین در پرسپولیس برسد هم می گوید:« جای آقای علی پروین را هیچ کس نمی تواند بگیرد و هیچ کس نمی تواند ایشان را از تخت پایین بکشد. علی پروین و آقای خوردبین تمام عمرشان را پای پرسپولیس گذاشته اند. مخصوصا آقای پروین که در سخت ترین دوران در پرسپولیس کار کرده؛ درست در دوره ای که باشگاه در حال رشد بوده ، هم بازیکن بوده، هم مربی بوده؛ نه فقط در این دو مورد، بلکه همه چیز پرسپولیس بوده است. پس کسی نمی تواند جایگاه علی پروین را متزلزل کند. من خودم اصلا درگیر این مسایل نمی شوم که از یکی از قوی تر یا محبوب تر شوم. هدف من فقط این است که تیم و باشگاه روز به روز بهتر و بهتر شود.»
آنجلوتی یا پپ گواردیولا؟
در این مصاحبه از برانکو درباره سبک کاری اش سوال می شود و اینکه آیا سبکش شبیه پپ گواردیولا و مائوریتسیو ساری است یا شبیه مربیانی مثل کارلو آنجلوتی که روش تیمشان را براساس بازیکنانی که در اختیار دارند انتخاب می کند. خود برانکو در این باره می گوید:« من با آنجلوتی در بعضی مواقع بیشتر موافق هستم تا ساری. به نظرم طبیعی است که شما نوع و سیستم بازی تان را براساس داشته ها و توانمندی های بازیکنانتان انتخاب می کنید. همانطور که بعظا در پرسپولیس با سیستم 2-4-4 خطی یا لوزی بازی می کنیم، اینکه بشار بازی کند یا مثلا به جای او رفیعی بازی کند. من فلسفه و دیدگاه روشنی دارم؛ می دانم از فوتبال چه چیزی می خواهم . سیستم بازی ام را براساس کیفیت بازیکنان تعیین و سعی می کنم بین روش های مختلف حد وسط خوبی را انتخاب کنم. اما خب مربیان زیادی هستند که آن ها هم می دانند از فوتبال چه می خواهند. مثل ساری یا گواردیولا . این قبلی مربیان اما طبق سبک خودشان بازیکن انتخاب می کنند و برعکس ما کار می کنند و بر اساس که سبکی که می خواهند در باشگاه پیاده کنند، بازیکن می گیرند. مثلا گواردیولا ، جوهارت دروازه بان ملی پوش انگلیسی را از تیمش حذف کرد چون در بازی با پا خوب نبود. به هرحال هرمربی سعی می کنم بازیکنانی را در ترکیب تیمش پیدا کند که به فلسفه کاری اش نزدیک تر باشند.»
تیم یا ستاره ها؟
درباره سرمربی پرسپولیس گفته می شود که او نمی تواند با ستاره ها کار کند و در سال های حضورش ستاره ها را از تیم کنار گذاشته است. او در این رابطه گفت:« صحبت ها و نظرات مختلف مختلف همیشه وجود دارند. همیشه می شنوم که می گویند من نسبت به ستاره ها نرم هستم. نسبت به فلان بازیکن رفتار ملایمی دارم. خودم هم نمی دانم؛ ستاره که هیچ، مهم نیست، مربی نسبت به بازیکنان چگونه باید رفتار کند؟ شاید از من انتظار دارند از طریق افکار عمومی و رسانه ها علیه ستاره های خودم باشم؛ این ها مسایلی هستند که داخل خود باشگاه و در دل تیم حل و فصل می شوند. همه ستاره ها هم نه با میل من بلکه با میل خودشان از پرسپولیس رفتند. طبیعی است که من می خواهم تیمم ستاره داشته باشد؛ اصلا پرسپولیس باید ستاره داشته باشد و ستاره هم باید مثبت باشد، باید در خدمت تیم باشد، باید در خدمت نتایج تیم باشد نه اینکه به خاطر خودش و اینکه بخواهد مطرح شود، ستاره باشد. ستاره ها در واقع آن هایی هستند که مردم را به ورزشگاه می کشانند؛ با همین ستاره ها جوان تر ها هویت پیدا می کنند و با همان ها به ورزشگاه می آیند. من همیشه هم ستاره ها را دوست دارم و هم دوست دارم ستاره ها را داشته باشم اما در خدمت تیم و مثبت باشند.»
به پیشرفت نیازی هست؟
مربی پرسپولیس در ادامه و در پاسخ به این سوال که آیا هنوز احساس می کند که جای پیشرفت دارد می گوید:« البته که نیاز به پیشرفت دارم؛ اصلا وظیفه شخصی م نسبت به خودم این است که مدام دنبال به روز کردن خودم باشم. وظیفه من این است که تحقیق کنم و ببینم کدام مربی با چه روش و سیستمی کار می کند. فلسفه کاری شان چطور است. باید مدام بررسی کنم و ببینم فلسفه خودم را چطور می توانم با بعضی از دیدگاه های مربیان دیگر تطبیق دهم. این را همیشه به بازیکنان هم می گویم که رشد شما هرگز متوقف نخواهد شد؛ یعنی پایانی ندارد. به آن ها می گویم روز به روز باید بهتر از دیروز باشید و خودتان باید خودتان را تشویق کنید و به جلو هل بدهید، نه من. خب من هم به عنوان مربی خودم باید به فکر خودم باشد و رو به جلو حرکت کنم. همین که بازیکن یا مربی فکر کد همه چیز را یادگرفته و بداند نیازی به آموزش ندارد، آن روز به آغاز پایان آن شخص است. آغاز افول و افتش است. گفتم، فرقی نمی کند مربی باشد یا بازیکن.»
پرسپولیس چندم می شود؟
پرسپولیس در این فصل هم مدعی قهرمانی در لیگ برتر و همچنین امیدوار به موفقیت در لیگ قهرمانان است. برانکو دراین رابطه که هدف پرسپولیس در این فصل و در آینده چیست می گوید:« اول شدن. اول شدن و بازهم اول شدن. این هدف من است که در همه جام ها اول شویم. سال گذشته در همان نوروز تقریبا قهرمانی مان را مسجل کرده بودیم. امسال هم تا اینجا از امتیازاتی که گرفته ایم خیلی راضی هستم. پدیده خیلی خوب بازی کرده ، همینطور سپاهان هم خیلی خوب بوده است. البته خب انتظار این را هم داشتیم که استقلال و تراکتورسازی خودشان را بالابکشند و نبرد جالبی برای قهرمانی شود. البته جنگ بسیار جالبی برای رسیدن به عنوان تیم دوم بین تیم های دیگر در می گیرد چون تکلیف قهرمان مشخص است(می خندد)»
