علیرضا فغانی، بدون شک آقای خاص داوری فوتبال ایران است. او هم در زمین با سوتهایش نشان میدهد از احدی نمیترسد و هم در خارج از زمین و در گفتوگوهایش بدون ترس و واهمه حرفهایش را میزند. این بار هم او سعی کرد محافظهکاری را کنار گذاشته و آنچه را که باید بگوید. درباره شرایط روز داوری ایران دقایقی با فغانی همکلام شدیم که در ادامه آن را میخوانید.
فدراسیون فوتبال تصمیم گرفته در راستای امنیت هرچه بیشتر داوران، با تیمهایی که علیه داوری جو روانی راه میاندازند توسط کمیته اخلاق بهشدت برخورد کند. ارزیابیتان چیست؟
اعتراض به داوری و بیانیهنویسی موضوع جدیدی در فوتبال ایران نیست. این موضوع از قدیم بوده و اینکه مسئولان مربوطه میخواهند این رفتارها را بررسی کنند و برخورد کمیتههای ذیربط هم از گذشته وجود داشته است، اما معتقدم هرچه برخوردهای کمیته انضباطی و اخلاق قاطعتر باشد، داوران در حاشیه امنیت بیشتری هستند و همکاری این دو کمیته باعث میشود این مسائل کنترل شده و کلا حواشی از فوتبالمان کم شود.
قبول دارید اگر داوری ایران حرفهای شود، این موضوع میتواند به داوران کمک کرده و موجب پیشرفت سطح قضاوت در فوتبال ایران شود؟
چند کشور مانند استرالیا، کرهجنوبی و ژاپن این موضوع را از چند داور آغاز کردند و هر سال هم تعداد نفرات حرفهای خود را بیشتر میکنند، ضمن اینکه یک تفاوتی وجود دارد بین داورانی که در لیگ برتر قضاوت میکنند با داورانی که در لیگهای زیرگروه حضور دارند. معمولا داورانی که در لیگ برتر حضور دارند در چشم هستند و رقابتی را نیز بین آنها به وجود میآورد تا پیشرفت کرده و به سطح اول داوری برسند.
حتما یادتان هست که محمود رفیعی در اعتراض به فحاشیها در ورزشگاه آزادی توسط هواداران پرسپولیس، دیدار این تیم مقابل داماش را نیمهکاره گذاشت. به نظر شما چه اقدامات دیگری در راستای مبارزه با فحاشی در ورزشگاهها میتوان انجام داد؟ بهطور مثال بنیادیفر هم نمیتوانست در اعتراض به ناسزاها، دیدار پرسپولیس و استقلال خوزستان را نیمهکاره بگذارد؟
هر بازی شرایط خاص خودش را دارد و نمیتوان دیدارها را با هم مقایسه کرد. داور باید احساس کند که از نظر فضای حاکم بر ورزشگاه، آن امنیتی که برای ادامه مسابقه لازم است، وجود ندارد میتواند مسابقه را تعطیل کند و شاید در آن زمان که آقای رفیعی بازی را تعطیل کرد، آن شرایط نبود.
داوران دیدارهای لیگ برتر با وجود داوران پشت دروازه افزایش پیدا کردهاند ولی کیفیت داوریها در حد انتظار بالا نرفته است.
بالاخره در جام ملتهای آسیا هم که قرار شد داوران پشت دروازه داشته باشیم و به همین منظور نیز یک سال کلاسهای مختلف برگزار شد؛ در۵۰ مسابقه و در ۱۵ دیدار اشتباه تاثیرگذار داوری وجود داشت. اتفاقات داوری در همه دیدارها رخ میدهد، هرچند با وجود داوران پشت دروازه امکان دارد درصد اشتباهات کم شود، اما اینکه کاملا از بین برود، اصلا چنین چیزی نیست.
اگر آموزش مناسب باشد، داوران پشت دروازه میتوانند به داوران وسط کمک کنند؟
آموزش مناسب بود، هرچند زمانش کم بود. با توجه به زمانی که تعیین کرده بودند و باید یک روزه این امر محقق میشد، فکر میکنم کار به خوبی پیش میرود.
بعد از اینکه در جامجهانی توفیقات خوبی را برای داوری ایران کسب کردید و قضاوت بازیهای بزرگی به شما رسید، انتظار میرفت در جام ملتهای آسیا نیز بازیهای بزرگتر و مهمتری برای قضاوت به شما برسد که این امر محقق نشد. در این خصوص با رئیس کمیته داوران کنفدراسیون فوتبال آسیا صحبت نکردید؟
دلیلی نداشت صحبتی شود! بهعنوان یک داور چه در داخل و چه در خارج از کشور موظف هستیم خودمان و بدنمان را در شرایط آرمانی حفظ کنیم و هر بازیای که ابلاغش را دادند قضاوت کنیم.
خودتان انتظار قضاوتهای بیشتر در جامملتها را نداشتید؟
در این خصوص قبلا هم گفتم که هر تعداد بازیای که در نظر بگیرند، مهم کیفیت خوبی است که از خودمان برجای بگذاریم؛ حالا میخواهد در یک بازی باشد یا هر تعداد دیگری که سهم ما در جام ملتهای آسیا دو بازی بود.
دیدار استقلال و ذوبآهن را در حالی قضاوت کردید که حضور فرهاد مجیدی روی نیمکت استقلال، یادآور خاطرات گذشته و برخوردهای شما دو نفر در مستطیل سبز بود. این موضوع چقدر برای شما حساسیت داشت؟
مجیدی از مربیان جوان جویاینام به شمار میرود و برای او در سمت جدیدش آرزوی موفقیت میکنم اما قانون برای همه یکسان است و تا زمانی که مجیدی مثل سایر مربیان در کنار زمین تیمش را هدایت میکند، آن ارتباط خوب وجود دارد اما اگر قرار باشد اتفاقات دیگری بیفتد، مجیدی هم با بقیه مربیان فرقی ندارد. با این حال خوشبختانه هم او وظیفهاش را میداند و حرفهای محسوب میشود و هم داوران ما نسبت به وظایف خود آگاه هستند.
قبل از مسابقه از نزدیک با هم دیدار نکردید؟
خیر همدیگر را ندیدم.
خانوادهتان نسبت به جو اخیری که علیه داوری وجود دارد، چه موضعی دارند؟
در حال حاضر کل خانواده از فوتبال متنفر هستیم. نه دیگر فوتبال نگاه میکنیم و نه علاقهای به آن داریم.
چرا؟
این فوتبال دیگر نه جذابیتی دارد و نه تفریح و سرگرمی محسوب میشود.
این موضوع میتواند در تصمیم آینده شما درخصوص داوری تاثیرگذار باشد؟
خیر، ربطی ندارد اما در اوقات فراغت دیگر سعی میکنیم فیلم ببینیم تا فوتبال.
یعنی با این وضعیت اجازه نمیدهید پسرتان شغل خانوادگیتان؛ یعنی داوری فوتبال را ادامه دهد؟
الان هم او داوری میکند و اگر دوست داشته باشد ادامه میدهد. در این خصوص خودش تصمیم گیرنده است و من اجباری به آینده وی ندارم.
بعد از جامجهانی هم بحث مهاجرت شما مطرح شده بود.
هرکاری که به صلاحم باشد را حتما انجام میدهم.
VAR به دربی ۸۹ میرسد؟
نظری ندارم اما در کل اگر این تکنولوژی وارد فوتبال ایران شده و کیفیت لازم را داشته باشد، میتواند به فوتبالمان کمک کند.
اگر قضاوت دربی ۸۹ به شما پیشنهاد شود، آن را قبول میکنید؟ گفته بودید دیگر دربی را قضاوت نمیکنید؟
این موضوع قبول کردنی نیست. ما همیشه هر ابلاغی دادند را اگر در شرایط آرمانی بودیم قضاوت کردیم. به کدام داور ابلاغ میدهند و قبول نمیکند؟ قبل از آن یک داور را درنظر میگیرند و شما میروی و کارت را انجام میدهی.