روزبه چشمی پس از یک سال و نیم دوری از میادین فوتبالی دوباره با تیم استقلال به لیگ و خیلی سریع به تیم ملی راه پیدا کرد. چشمی که یک سال به دلیل مصدومیت و جراحی رباط صلیبی و مینیسک از میادین دور بود و ۶ ماه هم به خاطر ماندن پشت پنجره بسته نقل و انتقالات باشگاه استقلال نتوانسته بود فوتبال بازی کند در بازگشت دیگر آن بازیکن آرام سابق نبود. چشمی که تجربه جام جهانی را هم در کارنامه دارد شاید بابت مصدومیت بی‌موقع در تمرین ریکاوری پس از دیدار با مراکش هم دچار مشکلات روحی شده که امروز اینچنین پرخاشگرانه با رویداد‌های عادی فوتبالی برخورد می‌کند. او که در نیم‌فصل اول به دلیل اعتراض به فتحی و شکایت رودررو در جمع بازیکنان از وضعیت باشگاه، محکوم به چند روز دوری از تمرینات استقلال شده بود هفته گذشته نیز در همان فضا به انتقاد از وضعیت زمین تمرین و شرایط مالی خود و هم‌تیمی‌هایش به مدیران استقلال تاخت!
در این بین چشمی که در نیم‌فصل اول و مصاف با پرسپولیس یک کارت زرد دریافت کرده بود ظرف ۱۴ روز در سه بازی پیاپی ۳ بار اخطار گرفت. تراکتورسازی در تبریز، پارس جنوبی جم و ذوب‌آهن در تهران سه هفته پشت هم برای او با کارت و در نهایت محرومیت همراه بود. چشمی همان بازیکن خشنی است که در بازی برگشت مقابل السد در دوحه هم با دریافت دو کارت زرد به فاصله ۲۸ دقیقه تیمش را در خانه حریف ۱۰ نفره کرد و از عوامل حذف استقلال در دور یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان ۲۰۱۸ آسیا بود. کارت زرد اول او در آن بازی و هر ۳ کارت زرد اخیرش در لیگ به دلیل اعتراض به داوری بوده است. قطعاً به‌جاست کادر فنی یا مدیریتی باشگاه در برهه حساس کنونی که استقلال در دور برگشت لیگ برتر است و فرصتی برای جبران امتیازات از دست رفته احتمالی ندارد و از طرفی باید در لیگ قهرمانان شرکت کند درباره این بازیکن اقدام کرده و او در اختیار یک روانشناس قرار دهد. قطعاً نمی‌توان منکر توانایی‌های فنی این بازیکن شد و حتماً او جایگزینی در اندازه‌های خودش در تیم استقلال ندارد. نبود این مهره چند پسته در تیم استقلال می‌تواند تأثیر بسزایی در نتایج پیش رو برای کسب سهمیه آسیایی در لیگ برتر یا صعود از گروه آسیایی اش داشته باشد.
