امیرحسین صادقی مدافع و کاپیتان سابق استقلال حسابی برای پرسپولیسکری خواند و دو ستاره ابی ها را به رخ انها کشید. با صادقی در خصوص خداحافظی عمران زاده از فوتبال همکلام شدیم
* همبازی‌ات حنیف عمران‌زاده هم از فوتبال خداحافظی کرد؟
به نظر من کلمه خداحافظی هیچ مفهومی ندارد. در واقع برای حنیف بعد از فوتبال یک زندگی جدید است. او یک جوان بامعرفت، با کیفیت و فوق‌العاده است ولی تا چشم‌هایش. از آن به بالا برای او هیچ مفهومی ندارد. حنیف را خیلی دوست دارم. او همیشه بازیکنی بود که نان دلش را می‌خورد.
* حنیف چندی پیش در مصاحبه‌ای از رفتار باشگاه استقلال، زمانی که وی را در لیست مازاد گذاشت، دلخور بود اما همین استقلال روز گذشته از بابت تلاش‌هایی که انجام داد، تشکر کرد؟
شما حرف از باشگاه استقلال می‌زنید یا نفراتی که آنجا حضور دارند. باشگاه استقلال یعنی هوادار، یعنی تمام کسانی که در این تیم بازی کردند. وقتی هوادار صحبت می‌کند می‌گوید مرحوم ناصر حجازی، مرحوم پورحیدری و یا همین حنیف عمران‌زاده. هیچکس نمی‌گوید مدیرعامل. می‌دانید که آخرین جام آسیایی را همین محمودخان خوردبین بالای سر برد. استقلال یعنی کسانی که با این تیم جان گرفتند.
* با این جمله‌ای که گفتی یک جورایی برای پرسپولیسی‌ها کری خواندی؟
من یک سوال از شما دارم. پرسپولیس بعد از چند سال توانسته به فینال آسیا برود. همان فینالی که استقلال 4 بار در آن شرکت کرده و 2 عنوان قهرمانی دارد. همه پرسپولیسی‌ها احترام می‌گذارم. چند روز در صفحات مجازی دمشان گرم هی کری می‌خوانند اما من یک چیزی را ابتدا بگویم و آن هم این است که دم بازیکنان پرسپولیس گرم. دم غیرتشان گرم که به من به عنوان یک ایرانی به آن افتخار کردم. اما یک چیزی باید بگویم و آن هم این است، دوستان پرسپولیس این تیم در گذشته هم می‌خواست قهرمان شود اما نتوانست. هی می‌گویند استقلال در تورنمنت چهارجانبه قهرمان شده در همان تورنمنت چهارجانبه پرسپولیس هم حضور داشت اما بنده خدا نتوانست در فینال حضور داشته باشد. همان تیمی که استقلال آن را شکست داد، پرسپولیس را حذف کرد یا در سال‌های بعد محمدان بنگلادش، پرسپولیس را حذف کرد. شما رفتی که جام بگیری اما نتوانستی. انگار یادشان رفته در تورنمت 4جانبه سوم شدند. همه صحبت‌هایی که من می‌کنم تمام شواهدش موجود است.
* روزبه چشمی و فرشید اسماعیلی هم از سوی باشگاه کنار گذاشته شدند اما مشکل‌شان حل شد. در این باره چه نظری دارید؟
باشگاه استقلال بزرگ است یعنی اشتباهات کوچکی هم که در آن انجام دهی، بزرگ دیده می‌شود. من خودم سابقه همه این کارها را داشته‌‌ام اما گنده‌تر از این رفتارها را انجام دادم. من در بازی دربی زمان مربیگری مرفاوی وقتی اسمم جزو 11 نفر نبود، نگذاشتم جلسه تمام شود و رفتم خانه. این افتخار نیست اشتباه است. بازی را هم باختیم افتاد گردن ما. از تیم اخراج شدم. فردایش برگشتم و فقط چند روز دور زمین می‌دویدم ولی اتفاقاتش به روزنامه‌ها کشیده نمی‌شد. حرف را داخل خانواده استقلال نگه می‌داشتیم اما نمی‌دانم چرا امسلل به دلیل دشمنی‌های زیادی که برخی‌ها با استقلال دارند و به عنوان دوست وارد می‌شوند، همه چیز به بیرون آنلاین انتقال پیدا می‌کند. جایی خواندم شفر گفته من اتوئو را اخراج کردم. این قانون در خارج قابل اجراست اما قانون ایران فرق می‌کند. در ایران احساس بی‌منطق حرف اول را می‌زند یا قانون‌مند باش و به بازیکنت بگو خداحافظ یا احساسی برخورد کن و فقط جریمه کن.
* به خاطر همین هم بود که یک پست جنجالی در صفحه شخصی‌ات منتشر کردی؟
باید بگویم من آن پست را گذاشتم که به بعضی‌ها بگویم تعصب را هوادار باید بگوید نه عکس‌هایی که از خودت منتشر می‌کنی. البته به بازیکنان حق می‌دهم چون خودم در این شرایط بوده‌ام. یادش بخیر زمانی که ما بازی می‌کردیم و تیم می‌باخت روی‌مان نمی‌شد تو روی مربی نگاه کنیم. زمان آقای قلعه‌نویی که وقتی نتیجه نمی‌گرفتیم یک هفته کاری می‌کردیم که ایشان ما را در تمرین نبیند تا بازی بعد پیروز شویم و دوباره ایشان را ببینیم. استقلال که می‌باخت من یک هفته بیرون نمی‌رفتم. خانواده‌ام هم مرا تحمل نمی‌کردند ولی الان خیلی عادی با این مسایل برخورد می‌شود. خواستم به این بازیکنان بگویم الان همه فوتبال را می‌فهمند. الان همه هوادارانی که به ورزشگاه می‌آیند همگی می‌دانند که چه کسی متعصب است و چه کسی به درد تیم می‌خورد. اگر عیار استقلال نیستی خداحافظ. یک مثال برای شما می‌زنم هیچکس باور نمی‌کرد سیاوش اکبرپور ستاره استقلال شود اما او باساده بازی کردن اسوه تعصب برای هواداران استقلال شد.
* امیرحسین همه همدوره‌هایت از فوتبال خداحافظی کردند؟
این‌طور که شما می‌گویید نیست. پژمان منتظری، سیدجلال حسینی، مسعود شجاعی، رحمان احمدی و خیلی‌های دیگر هنوز دارند فوتبال بازی می‌کنند. در پاسخ به سوال شما باید بگویم فوتبال بازی کردن هدف من است و برای هدف و عشقم تلاش می‌کنم اما جلوی کسی گردن خم نمی‌کنم. خیلی‌ها به من می‌گفتند فوتبال امیرحسین صادقی تمام شده است حتی زمانی که پرویز مظلومی مرا نخواست به من گفت تو مشکل فنی داری. به خودم گفتم، می‌روم و دوباره خودم را اثبات کنم. یک جمله به شما بگویم که تا حالا به هیچکس نگفته‌ام: یک مربی خیلی بزرگ که همه او را قبول دارند و من برایش فوق‌العاده بازی کردم، به من گفت فوتبالت تمام شده از حرف او هم خیلی شاکی شدم اما اکنون شبانه‌روز تمرین می‌کنم تا دوباره از صفر شروع کنم. من همان صادقی 20 ساله هستم که در دربی جلوی علی دایی به میدان رفتم. می‌خواهم دوباره قهرمانی‌هایم را شروع کنم. دیر و زود دارد ولی سوخت و سوز ندارد.
* به نظرت استقلال در آینده چه شرایطی خواهد داشت؟
به نظرم یک ضعف را نباید بگذاریم سرطانی شود. همه باید به استقلال کمک کنیم تا دوباره بلند شود. مطمئن هستم استقلال در دو، سه سال آینده مانند سپاهانی که چند فصل پشت هم قهرمان شد، می‌تواند تاریخ‌ساز شود.
* در پایان صحبت خاصی مانده بفرمایید؟
می‌دانستید الگوی حنیف من بودم. او یک بچه غول بامعرفت است اما از ابرو به بالا تعطیل است. او مغز فوتبالی ندارد و دیوانه‌ترین فوتبالیستی بوده که من با او زندگی کردم. یک خاطره از او تعریف کنم: در خانه خدا در حال طواف کردن بودیم بعد از چند دقیقه دیدم حنیف درحال چرخیدن به دور خود است. به او گفتم چه شده گفت قبله کدام سمت است به او گفتم حنیف جلوی خانه خدا از من می‌پرسی قبله کدام سمتی است؟ امیدوارم هرجا که هست موفق باشد.
