اختلاف ساعت ایران و ژاپن کار خودش را کرد و در نهایت این موضوع به ضرر پرسپولیس تمام شد. این اختلاف ساعت بسیار زیاد و لازم بود تا تدابیر بهتری در این زمینه اندیشیده شود اما با همین شرایط هم پرسپولیس در نیمه اول یک نمایش بسیار خوب ارائه کرد. برای بازیکنان حرفه‌ای که نیاز دارند همه چیزشان ازجمله زمان استراحت و تغذیه، تنظیم و سر وقت باشد، اما موضوع اختلاف ساعت زیاد بین دو کشور باعث شد تا مشکلاتی برایشان ایجاد شود.
معمولا حل چنین مشکلی یک هفته طول می‌کشد و معتقدم که اگر بازیکنان می‌خواستند با مشکل افت بدنی به خاطر اختلاف ساعت مواجه نشوند به‌طور قطع تیم باید یک هفته زودتر به ژاپن سفر می‌کرد که البته این موضوع نیز مستلزم هزینه‌های هنگفت بود. از سوی دیگر پرسپولیس تازه یک هفته قبل دیدار نیمه‌نهایی را برگزار کرده بود و عملا امکان سفر زودهنگام به ژاپن وجود نداشت تا یک بار دیگر عدم برنامه‌ریزی درست از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا، این چنین معایب خود را به رخ فوتبال باشگاهی این قاره بکشد!
برای پرسپولیسی‌ها مهم بود که قبل از این دیدار خوب استراحت کنند اما به خاطر دلایلی که برشمردم این مهم محقق نشد ولی خوشبختانه مشابه همین مشکل هفته آینده برای کاشیمایی‌ها در حین دیدار با پرسپولیس در ورزشگاه آزادی ایجاد خواهد شد و ان‌شاءالله همین افت بدنی به خاطر اختلاف ساعت باعث شود تا کار پرسپولیس برای کسب عنوان قهرمانی راحت شود.
معتقدم نیمه اول را پرسپولیس با برنامه و عالی پشت سر گذاشت و توانست به هدفش برسد، هرچند رسیدن تا همین مرحله از مسابقات نیز شاهکاری بود که با سنگ تمامی که اعضای تیم گذاشتند، خلق شد. در مجموع نیز با توجه به شرایط حاکم بر تیم و بسته بودن دو پنجره نقل‌وانتقالات، تیم در نیمه اول عالی بازی کرد و حتی می‌توانست به گل هم برسد اما در نیمه دوم همه چیز به‌هم ریخت و متاسفانه دو گل هم دریافت کردیم.
در نیمه اول از لحاظ بدنی بازیکنان شرایط خوبی داشتند و ژاپنی‌ها بیشتر تماشاگر بودند و مالکیت و جریان بازی به پرسپولیس تعلق داشت. در نیمه دوم هم بازیکنان با جان‌و‌دل دفاع می‌کردند و در هر منطقه‌ای از زمین پرس کاشیما در دستور کار قرار داشت اما در این نیمه عدم کنترل توپ در مناطق مختلف زمین باعث شد تا مالکیت به نفع کاشیما تغییر پیدا کند. در همین نیمه توپ‌ها به راحتی از دست رفت و کمبود یک طراح، یک بزرگ‌تر و یک لیدر در مرکز میدان باعث شد تا شرایط و اتفاقات در نیمه دوم به سود پرسپولیس نباشد و در نهایت تیم حریف با دو گل برتری‌اش را تحمیل کند.
در این نیمه بازیکنان سعی می‌کردند در هر نقطه‌ای که توپ را می‌گیرند با یک بازی مستقیم، آن را دفع کنند که در نهایت فقط ۱۰ ثانیه طول می‌کشید تا دوباره کاشیما بر توپ و میدان مسلط شده و یک حمله جدید را پایه‌ریزی کند.
با همه این تفاسیر اما کاشیما خود را تیمی شکننده نشان داد و به هیچ‌وجه نمی‌توان با بازی‌ای که دیروز از این تیم دیدیم، به بازی برگشت امیدوار نباشیم. اگر پرسپولیسی‌ها بتوانند وسط زمین را بگیرند، مطمئنا توانایی خلق فرصت‌های بیشتر و زدن ضربه نهایی به حریف را خواهند داشت. مطمئنم همین شرایط سختی که پرسپولیسی‌ها داشتند برای ژاپنی‌ها دو برابر دشوار‌تر خواهد بود چراکه جدا از مسافت پروازی طولانی، بحث جو روانی و فشار وحشتناک هواداران در ورزشگاه آزادی هم به آن اضافه خواهد شد و بسیار بیشتر از هر زمان دیگری می‌توان به قهرمانی امیدوار بود.
به این مهم خیلی امیدوارم و اصلا دور از انتظار نیست. اتفاقا از نظر من کار سختی هم نیست. اگر بچه‌ها بخواهند و عاقلانه، به دور از احساس و با برنامه‌ریزی مناسب بازی کنند، قطعا می‌توان در پایان بازی برگشت جشن قهرمانی آسیا را برپا کرد.
