دهه اول مهر، روزهای مهربانی برای پرسپولیس نبوده است. این ماه در هر سال آنقدر اتفاقات بد را به پرسپولیس هدیه داده است که بازی پرسپولیس مقابل السد را میشد نتیجهاش را از پیش تعیینشده دانست. اتفاقی که البته رقم نخورد تا تمام بدبیاریهای مهرماه برای پرسپولیس با یک برد تاریخی و دلچسب جبران شود. این اولین باری بود در این سالها که پرسپولیس توانست از دهه اول مهر، خاطره خوب شکار کند.
نهم مهرماه ۱۳۹۴: یکی از نحسترین روزهای پاییز. روزی که با خبر مرگ آغاز شد. خبر مرگ کاپیتان جوان پرسپولیس. خبری که شبیه شایعههای مجازی و خبرهای دروغی بود اما آن روز هواداران پرسپولیس هر چقدر صبر کردند خبری از تکذیبیه نبود. پرسپولیس از همین روز بدون کاپیتان شد و هادی نوروزی برایش شد دقیقهای از هر بازی.
نهم مهرماه ۱۳۹۵: پرسپولیس بسیاری از مهرههای اصلیاش را در اختیار نداشت و در جام حذفی، روبروی قشقایی قرار گرفت. با این حال نام حریف مانع از این میشد تا هواداران بخواهند ناراحتی از این بابت احساس کنند. پایان سوت بازی اما اتفاق دیگری رقم خورد. تیم دستهدومی جشن صعود به مرحله بعدی جامحذفی را گرفت و لشگر شکستخورده برانکو به تهران بازگشت.
اول مهرماه ۱۳۹۶: پرسپولیسیها در حال تدارک بازی نیمهنهایی مقابل الهلال بودند که با این خبر غافلگیر شده و مهر را با تلخی آغاز کردند. متن خبر این بود: «یک مقام رسمی و بلندپایه در فدراسیون فوتبال تایید کرد، محرومیت فیفا ابلاغ شده و پرسپولیس علاوه بر محرومیت از دو پنجره آتی نقل و انتقالات تا چهار ماه آینده قادر به سود بردن از مهدی طارمی مهاجم خود نخواهد بود.»
چهارم مهرماه ۱۳۹۶: اتفاق دوم در راستای اتفاق اول به وقوع پیوست. خبر محرومیت و شوک ناشی از آن کمکی بود برای الهلال تا بتواند یک شکست سنگین را به شاگردان برانکو تحمیل کند. باختی که انگشت اتهام را به سمت طارمی دراز کرد و خاطره تلخ باخت با نام او گره خورد.
پنجم مهرماه ۱۳۹۷: امسال هم در دربی، حسین ماهینی رباط پاره کرد تا مهر ۱۳۹۷ هم پرسپولیسیها را بینصیب نگذارد. شاید پارگی رباط صلیبی در مقایسه با بقیه اتفاقات خیلی تلخ نباشد اما در شرایطی که پرسپولیس داشت، مصدومیت کاپیتان دومش یک فاجعه به حساب میآمد.