البته مشخص است که مهم‌ترین نگرانی آنها، بحث جدایی ۴ بازیکن تأثیرگذار در نتایج درخشان دو فصل گذشته تیم است. محسن مسلمان، وحید امیری، صادق محرمی و فرشاد احمدزاده از ارکان و ستون‌های موفقیت پرسپولیس بودند و در فصل جدید، خبری از آنها نیست و صد البته این موضوع می‌تواند نگران‌کننده تلقی شود.
برانکو دشمن نگرانی‌ها
با این حال همه به غیر از برانکو نگران هستند. البته سرمربی سرخپوشان هم قطعاً دغدغه‌هایی در ذهن دارد، اما به اندازه طرفدارانش نگران نیست. او می‌داند وقتی باشگاه توانسته اسکلت اصلی را حفظ کند، پس نصف مشکلات را باید از یاد برد. از سوی دیگر، امید عالیشاه هم به تیم برگشته و توانایی آن را دارد که یک مهره مؤثر برای سرخ‌ها لقب بگیرد. برانکو دشمن این نگرانی هاست و در مصاحبه‌هایش، از قدم برداشتن به سمت قهرمانی و موفقیت صحبت می‌کند. این موضوع می‌تواند نگرانی‌ها را کاهش دهد.
خیلی‌ها رفتند، پرسپولیس قهرمان شد
موضوع دیگر این است که از اواخر فصل چهاردهم تا امروز، خیلی‌ها از پرسپولیس رفتند، اما این تیم هرگز از آرمان‌هایش در راه رسیدن به قهرمانی دست نکشید. تیم جذاب و تهاجمی برانکو همیشه به دنبال رقم زدن برد بیشتر، گل بیشتر و موفقیت‌های بیشتر بود. جالب اینکه برانکو از این موفقیت‌ها سیر هم نمی‌شود. او چندی قبل و در یک دیدار دوستانه جمله جالبی را به زبان آورد: «موفقیت، با خودش تنبلی می‌آورد. اگر موفق شدید، فکر نکنید کار تمام شده بلکه تازه از امروز، کارتان آغاز شده و باید برای بالا بردن ضریب موفقیت‌های تان تلاش کنید. موفقیت هیچ پایانی ندارد» و کسی با این ذهنیت، روی نیمکت پرسپولیس نشسته است. او می‌داند پرسپولیس به خاطر این جابه‌جایی‌ها، به تیمی‌تر و تازه بدل شده که دو فصل را با قهرمانی پشت سر گذاشته و در لیگ پانزدهم نیز با قهرمان آن فصل، به امتیاز برابر رسید. حالا برانکو می‌خواهد به دنبال قهرمانی سوم با تمام چالش‌هایش برود.
خداحافظی با نیمی از لیست
برانکو در ۶ مسابقه پایانی پرسپولیس در لیگ برتر و ۳ مسابقه در لیگ قهرمانان آسیا در فصل چهاردهم سرمربی پرسپولیس شد. بعد از اتمام آن فصل، نصف لیستش را تغییر داد تا نشان دهد از تغییرات گسترده، هیچ ترسی ندارد. در آن فصل این بازیکنان از لیست تیم خارج شدند: «ژوزف تادئو، مهدی جعفرپور، مهدی دغاغله، علی آستانی، رضا نوروزی، حمیدرضا علی‌عسگری، پیام صادقیان، افشین اسماعیل‌زاده، فرناندو گابریل، محمد نوری، محمدرضا خانزاده، مبین میردورقی، محمد عباس‌زاده، مسعود همامی، علی فاطمی و ایمان صادقی.» پرسپولیس بدون این ۱۶ نفر در لیگ پانزدهم توانست نایب‌قهرمانی را از آن خود کند آن‌هم در شرایطی که اگر چند گل کمتر می‌خورد، قهرمان شده بود.
گودبای پارتی؛ مرحله دوم!
در طول فصل پانزدهم تا قبل از شروع لیگ شانزدهم، تغییرات در مرحله دوم ادامه یافت و این بار نیز، لیست خروجی‌های تیم حسابی پربار بود: «مایکل اومانا، علی محسن‌زاده، بابک حاتمی، مهرداد کفشگری، مرتضی قدیمی‌پور، جری بنتسون، محسن بنگر، علیرضا نورمحمدی، علی فاطمی، محمدحسین کنعانی‌زادگان (بعد از عقد قرارداد داخلی)، میلاد کمندانی، امیرعباس آئینه‌چی، وحید حیدریه، رضا خالقی‌فر، سوشا مکانی، لوکا ماریچ، الکساندر لوبانف، ساسان انصاری، آنتونی گولتس، احمد نوراللهی، امید عالیشاه، شهاب زاهدی، محمد رحمتی، الکسی پولیانسکی و ولادیمیر پریموف.» پرسپولیس این ۲۵ بازیکن را در لیست خود می‌دید، اما در نهایت همه‌شان را از دست داد و در فصل شانزدهم، بدون این بازیکنان قهرمان لیگ شد.
ریزش بعد از قهرمانی
فکر نکنید که، چون پرسپولیس قهرمان شده، تغییرات نیز به پایان رسید. در طول فصل شانزدهم تا قبل از شروع لیگ هفدهم باز هم شاهد تغییرات بودیم و این بار نیز، تغییرات در حد از دست دادن ستاره بود، اما پرسپولیس به راهش ادامه داد. این لیست کسانی است که در لیگ هفدهم، همراه پرسپولیس نبودند و یا در بخشی از فصل، سرخپوشان را رها کردند: «رامین رضاییان، محمد آرام‌طبع، سامان نریمان‌جهان، شهاب کرمی، سروش رفیعی، حامد آقایی، رضا کرملاچعب و مهدی طارمی»، اما بدون آنها، سرخپوشان به قهرمانی دست یافتند.
زمانی برای چالش بزرگ
هنوز لیگ هفدهم شروع نشده، اما پرسپولیس تا امروز، صادق محرمی، فرشاد احمدزاده، محسن مسلمان و وحید امیری را از دست داده است. جدایی این بازیکنان البته می‌تواند برای تیمی که راهش را پیدا کرده بود و در تورنمنت لیگ به عنوان قهرمان وارد می‌شد، مشکلات اساسی به وجود بیاورد، اما به قول برانکو، نیم‌فصل اول برای سرخ‌ها یک چالش بزرگ خواهد بود. سرمربی سرخ‌ها می‌خواهد با روحیه‌ای بالا به لیگ برگردد و می‌داند وقتی بدون حضور ۴۹ نفر، دو قهرمانی به دست آورده، بدون این ۴ نفر نیز می‌تواند به سمت قهرمانی برود. فراموش نکنید در ۱۵ بازی نیم‌فصل دوم، پرسپولیس ۵ بازیکن را به لیست خود اضافه می‌کند و می‌تواند مثل باشگاه‌های دیگر، بازیکن بگیرد، جابه‌جا کند و تیمش را محکم‌تر ببندد. امیدواری برانکو به موفقیت دلایل کافی دارد؛ او می‌خواهد برنده از این چالش خارج شود.
