رامین رضاییان در هر سه بازی تیم ملی به عنوان بازیکن اصلی به میدان رفت و عملکرد خوبی داشت. در واقع دفاع راست تیم ملی برابر بهترین چپ‌پا‌های جهان فقط یک حرکت اشتباه انجام داد. بعد از بازی با پرتغال گفت‌وگویی با رامین انجام دادیم که می‌خوانید.
* خبرنگاران پرتغالی شادی گل‌های قبلی تو را دیده بودند و در جایگاه می‌گفتند اگر رضاییان گل بزند به سبک رونالدو شادی می‌کند، واقعاً چنین تصمیمی داشتی؟
نه بابا! چنین نیست. وقتی جلویشان بازی می‌کنی آن هم به عنوان بازیکن تیم ایران که نمی‌توانی و درست نیست از بازیکن آن‌ها تقلید کنی. من برای رونالدو احترام زیادی قائل هستم، چون بازیکن محبوب من است، رئال‌مادرید هم تیم مورد علاقه‌ام محسوب می‌شود، اما در زمین جنگ است. با اینکه رونالدو دوست‌داشتنی‌ترین بازیکن من در دنیای فوتبال است، ولی در جریان بازی با او زاویه داشتم، شاید جر و بحثی هم شد و صحبتی هم کردیم که قشنگ نبود، ولی با پیراهن تیم ملی و پرچم کشورم باید به فکر منافع ملی‌ام باشم.
* اول بازی یک چیزی به رونالدو دادی، آن چه بود؟
یک کادویی دستم بود که آن را اول بازی به بازیکنان حریف می‌دهیم. وقتی رونالدو به من رسید دیدم دستش خالی است، گفتم این را به شما یادگاری می‌دهم. آن را باز کند چیزی داخلش نیست (خنده).
* کار ما در جام جهانی به پایان رسید، عملکرد تیم را چگونه ارزیابی می‌کنی؟
ما خیلی زحمت کشیدیم، فوتبال با همه جذابیت و قشنگی‌هایش برای ما واقعاً نامرد بود، به خصوص در بازی با پرتغال فوتبال برای ما کاملاً نامرد بود. تیم ایران لایق صعود از گروهش بود یا مثلاً بازی قبل برابر اسپانیا ما نباید آن طور گل می‌خوردیم. خود من در صحنه گل حریف حضور داشتم، ولی به چی نگاه کنیم و بگویم استحقاق صعود نداشتیم؟ شما از هر کس سؤال کنید می‌گوید ایران خوب کار کرد. من قبلاً گفتم همه بازیکنان متحد هستیم و کاری می‌کنیم که مردم ایران سرشان را بالا بگیرند. مطمئن هستم تمام دنیا برای فوتبال ایران احترام قائل هستند. حداقل خودمان می‌دانیم با آن کمیت‌ها، تیم ملی کیفیت بالایی از خود را به نمایش گذاشت. وقتی امکانات تیم‌های دیگر را می‌بینید متوجه تفاوت‌ها می‌شوید. اگر من بعد از پایان بازی اشک ریختم به خاطر این بود که چرا صعود نکردیم، چون واقعاً تیم‌مان خوب بود. ناراحت هستیم نه فقط به خاطر خودمان بلکه به خاطر مردم کشورمان. همیشه کارلوس در جلسات می‌گوید ملت ایران احساسی هستند و این واقعیت است.
* الان فکر همه به قهرمانی ایران در جام ملت‌های آسیاست.
بله، باید قهرمان جام ملت‌ها شویم.
* تقابل با بهترین چپ‌پا‌های دنیا در اسپانیا و پرتغال چطور بود؟
ما مطیع سرمربی بودیم و سعی کردیم هر چه کارلوس می‌گوید و می‌خواهد را پیاده کنیم. اگر بخواهم در مورد خودم صحبت کنم که می‌شوم خودشیفته. آدم انتقادپذیری هستم، ولی باید از مردم ایران تشکر کنم، حق‌شان بود تیم کشورشان صعود کند. پرتغال قهرمان یورو بود چه کارش کردیم؟ خودتان دیدید برای گرفتن نتیجه هر کاری کردند، حتی وقت‌کشی. راستی باید درباره طارمی حرف بزنم.
* بگو.
این بچه برای تیم ملی ایران خیلی زحمت کشیده. در مقدماتی N. تا گل زده و اینکه الان باید کمکش کنیم. اون موقعیت در دقیقه ۹۴ در آن خستگی و در آن دوندگی بیش از حد برای هر بازیکنی پیش بیاید که آن توپ را خراب کند. باید بدانید مهدی پسر بسیار با احساسی است. سعی کنیم همه پشت طارمی باشیم مثل سردار که این همه از مردم و بازیگران قبل از بازی با پرتغال پشتیبانی‌اش کردند. مردم ما بامعرفت هستند و پشت مهدی را خالی نمی‌کنند. ۶ ماه دیگر جام ملت‌های آسیا را داریم و می‌توانیم قهرمان قاره شویم و باید بتوانیم به این هدف برسیم و یک شیرینی به مردم خوب کشورمان بدهیم.
* برنامه‌ات برای آینده در تیم باشگاهی چیست؟
تازه به بلژیک رفته بودم. زمان لازم داشتم تا جا بیفتم و با فوتبال اروپا آشنا شوم. زبانم بهتر شود. یک کم بدشانسی آوردم، مصدوم شدم، اما ادامه دادم و شرایطم بهتر شد. اعتماد به نفسم بالاتر رفت، در اروپا هر روز باید طبق برنامه تمرین کنید. هر روز وزن شما کنترل می‌شود. در حال حاضر دوست دارم به تیم بهتری بروم. الان وقت استراحت است و بعداً درباره تیم باشگاهی‌ام تصمیم می‌گیرم.
