برانکو مربی خوب و با دانشی است. جدا از این مسئله او در زمره مربیان جنتلمن فوتبال بشمار می رود اما با همه این تفاسیر جانشین خوبی برای کی روش نیست و حضور در راس کادر فنی تیم ملی به جای کی روش برای او اتفاق خوبی نیست.
در صورتی که کی روش تهران را ترک کند بهترین تصمیم این است که فدراسیون فوتبال مربی ای هم تراز کی روش یا حتی قوی تر از او به تهران بیاورد.
البته اینکه می گوییم کی روش مربی بزرگ تری به نسبت برانکو است به این منظور نیست که برانکو از نظر دانش فنی کمتر از کی روش دارد. صحبت از این است که کی روش در دوره های متعدد جام جهانی حضور داشته. مربی چند تیم ملی بوده و در باشگاه سرشناس تری کار کرده و اسمی تر از کی روش است.
برای همه بازیکنان تیم ملی هم سخت است بعد از کار کردن با کی روش با مربی کم نام و نشان تری به نسبت او کار کنند.
واقعیت این است که فدراسیون فوتبال هم چندان بی میل با رفتن کی روش نیست به این خاطر که به این نتیجه رسیده کی روش هر آنچه قرار بود به تیم ملی عرضه بکند کرده و تیم ملی روی ریل موفقیت قرار گرفته و از هم پوست انداخته. از سویی کی روش برای فدراسیون فوتبال در همه سال های اخیر مربی گرانی برای فدراسیون فوتبال بودجه و همه بودجه فدراسیون فوتبال را از آن خود کرده! کما اینکه در خبر اعلامی از سوی یکی از سایت ها او هفتمین مربی گران جام جهانی 2018 بشمار می رود.
عبور از کی روش فاجعه نیست. بی تعارف. چه از نگاه منتقد کی روش چه از نگاه موافق کی روش. به این خاطر که کی روش بهترین مربی جهان نیست و مربی بهتر از او هم در جهان وجود دارد که حتی شاید با قمیت کمتر به تهران بیاید.
از کی روش به برانکو رسیدن اتفاق خوبی نیست. نه فقط از نگاه ما. حتی از نگاه اهالی فوتبال. درگیری دو بازیکن تیم ملی در جریان بازی، قهر علی کریمی و علی دایی، لگد زدن به ساک پزشک تیم ملی و... همه اتفاقاتی بود که در زمان مربیگری برانکو در تیم ملی رخ داد در حالی که هیچ یک از این ها را در زمان مربیگری کی روش شاهد نبودیم. این خود قوی ترین برهان است که بگوییم تیم ملی بعد از رفتن کی روش مربی ای قوی تر می خواهد.
