اشکان دژاگه هفته گذشته به دلیل آسیب دیدگی در تمرینات ناتینگهام فارست انگلیس تحت عمل جراحی قرار گرفت و به این ترتیب دست کم برای ۲ ماه دور از میادین است.
هرچند کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران از روز گذشته راه رفتن با عصا را شروع کرد اما آیتور کارانکا، سرمربی ناتینگهام فارست در گفتگویی اعلام کرده است اشکان از به میدان رفتن در بازی های آتی سرخ ها و البته حضور در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه ناامید است تا از این طریق امیدواری هواداران تیم ملی ایران هم درباره آینده دژاگه کمرنگ شود.
این درحالی است که محمود رضا فاضلی، مدیر برنامه های دژاگه اعلام کرده است طبق نظر پزشک معالج او دوران نقاهت اشکان حدود هفت هفته طول می کشد و کاپیتان متعصب تیم ملی می تواند پس از این زمان تمرینات آماده سازی اش را برای حضور در جام جهانی آغاز کند.
هرچند آسیب دیدگی در آستانه رقابت های جام جهانی می تواند بدترین خبر ممکن برای یک فوتبالیست باشد و بسیاری از بزرگ ترین فوتبالیستهای جهان هم به دلیل مصدومیت بدموقع فرصت حضور در معتبرترین آوردگاه دنیای توپ گرد را از دست داده اند اما با توجه به جنگندگی دژاگه امیدواریم اظهارات اخیر کارانکا درباره این بازیکن، صرفا یک تلنگر نسبت به مصمم شدن او برای رهایی از مصدومیت باشد.
تیم ملی فوتبال ایران حدود ۱۲ سال پیش هم اتفاقی مانند آنچه که برای دژاگه رخ داده، تجربه کرده است. ۱۵ اسفند ۱۳۸۴ و در جریان نیمه دوم دیدار بایرن مونیخ و هامبورگ علی کریمی که در آن زمان ستاره اصلی و کلیدی ترین بازیکن ایران محسوب می شد، تنها ۱۶ دقیقه پس از ورودش به زمین برفی ورزشگاه آلیانز آره نا در برخورد با بازیکن حریف دچار آسیب دیدگی شدید از ناحیه قوزک پای راست شد و برهمین اساس حدود ۸ هفته به مداوای پای آسیب دیده اش پرداخت. هرچند جادوگر فوتبال ایران پس از پشت سر گذاشتن آن مصدومیت در زمان مناسبی تمریناتش را آغاز کرد اما به هیچ وجه نتوانست در جام جهانی ۲۰۰۶ بدرخشد و یکی از دلایل ناکامی تیم برانکو هم در آن رقابت ها همین امر بود.
البته تلاش کریمی برای رسیدن به جام جهانی می تواند به یک درس برای کاپیتان فعلی تیم ملی ایران تبدیل شود و بدون شک دژاگه هم مانند سرمربی حال حاضر سپیدرود رشت برای حضور در دومین جام جهانی دوران فوتبالش از هیچ تلاشی دریغ نمی کند.
