در سال‌های حضور کی‌روش به عنوان سرمربی تیم‌ملی حداقل بازی‌های بزرگ را با تیم‌های خوب دنیا داشته‌ایم و این مساله تا حد زیادی به سلیقه کی‌روش در چینش بازی‌های دوستانه برمی‌گردد. او بعد از صعود به جام‌جهانی در گفت‌وگو با سردبیران ورزشی از بازی ایران مقابل برزیل در امارات انتقاد کرد و گفت بازی‌هایی مثل این هیچ دستاوردی برای فوتبال ایران ندارند و تنها اعتماد به نفس بازیکنان ما را پایین می‌آورند. او همچنین تاکید کرد فوتبال ایران برای حضور موفق در جام‌جهانی احتیاج به بازی‌هایی دارد که با موفقیت در آنها بتواند در مسابقات رسمی یقه حریفان را بگیرد. همانطور که در جام‌جهانی گذشته اتفاق افتاد.
در حال حاضر تیم‌ملی فوتبال ایران از دو شب فیفا یک مسابقه را مقابل پاناما برگزار کرده و بازی دوم نیز در شهر نایمخن مقابل ونزوئلا انجام می‌شود؛ دو مسابقه‌ای که کمترین توجهات را به خود جلب می‌کنند. جالب است بدانید در حالی که ما سرگرم برنامه‌ریزی برای بازی با تیم ذخیره‌های پاناما بوده‌ایم، ژاپن، عربستان و کره جنوبی سه بازی جذاب مقابل برزیل، پرتغال و کلمبیا را برگزار کرده و توجهات بسیاری از هواداران فوتبال خود گرفته‌اند. حال آنکه دیدار ایران مقابل پاناما از حداقل جذابیت برخوردار بوده است.
اینکه چرا کی‌روش از بازی مقابل تیم‌های خوب جهان سر باز می‌زند، دلایل متفاوتی دارد که ممکن است به شناخت او از طبیعت فوتبال ایران هم برگردد. به خاطر داشته باشید، ما یکی از بهترین مربیان خارجی تاریخ را به خاطر باخت سنگین در یک بازی دوستانه پیش از جام‌جهانی 98 از دست داده‌ایم و لابد کی‌روش دوست ندارد در موقعیت ایویچ مرحوم قرار بگیرد. او شیب کیفی مسابقات را به شخصه تنظیم می‌کند و انجام بازی‌ها را از طریق دستیار اجرایی‌اش بامداد میرزایی پیش می‌برد. موضوعی که باعث شده هر از گاهی این خبر به گوش برسد که سرمربی تیم‌ملی ایران پیشنهاد روی میز یک تیم خوب اروپایی یا آمریکایی را برای برگزاری بازی رد کرده (که البته معلوم نیست این پیشنهادها و واکنش کی‌روش چقدر حقیقت دارند).
در شرایطی که در سال‌های اخیر بازی با تیم‌های شیلی، سوئد و روسیه جزو استثناهای تدارکاتی تیم‌ملی بوده است، تصور می‌کنیم با همه توجیهات فنی و اقتصادی به هر حال تیم‌ملی ایران می‌توانست از این دو شب فیفا بهره بیشتری ببرد. اگرچه دیدار مقابل ونزوئلا برای ما سنگین‌تر خواهد بود.
