جبران نتیجه 4-0 مقابل بهترین تیم آسیا در کنار تمام سختی و مشکلات، نشدنی نیست. پرسپولیس در دیدار رفت همچین شکست پرگلی را تجربه کرد؛ اما سرخپوشان چاره ای جز تلاش برای بازگشت به مسابقه و صعود به فینال ندارند. 90 دقیقه پیش روی آن هاست و هنوز هیچ چیز قطعی نشده است.
سرمربی سرخپوشان نیز پس از دیدار با الهلال با آگاهی کامل از موضوع گفت تیمش را برای این جدال سخت آماده و به بازی با استقلال خوزستان به چشم یک بازی تمرینی برای دیدار مهم تر نگاه کرد؛ البته با حذف 4 ملی پوش، احمد نوراللهی و فرشاد احمدزاده.
بنابراین پرسپولیس با 2 هافبک دفاعی به میدان رفت؛ دقیقا همان چیزی که در دیدار آسیایی به آن نیاز دارد. چون الهلال بازیکنان هجومی باکلاس و قدرتمندی در اختیار دارد و با استفاده از آن ها می‌تواند با سرعت و دقت بالا ضدحمله بزند و رشته های پرسپولیس را پنبه کند.
اما ایراد دفاعی دیگر تیمِ برانکو در بازی آسیایی ضعف در کناره ها بود. مصلح و محرمی به کَرات جا ماندند و سعودی ها از این قسمت روی دروازه پرسپولیس خطرساز شدند، بنابراین به نظر می رسد در دیدار با الهلال، احتمالا از انصاری در دفاع چپ استفاده خواهد کرد و یکی از هافبک دفاعی ها را نیز متمایل به راست خواهد کرد.
نکته بعدی این است که بازیکنان پرسپولیس در 442 لوزی، با توپ حرکت می کنند و این موضوع، فرصت را برای حریف ایجاد می‌کند که توپ را به یک سمت ببرند و پس از حرکت بازیکنان به آن طرف، با ارسال پاس های قطری، از فضای سمت دیگر استفاده کنند. اما در سیستم 442 با دو هافبک دفاعی، فرصتِ گفته شده از رقیب گرفته می‌شود.
اما پرسپولیس هرچقدر هم که خوب دفاع کند، در آخر به حداقل 4 گل برای صعود نیاز دارد. پس قرمزپوشان در کنار رعایت تمام نکات دفاعی برای بازنشدن دروازه، بایستی دروازه قهرمانِ عربستان را باز کنند؛ کاری که دیروز آن را به خوبی انجام دادند. شاگردان ایوانکوویچ در یک سوم ابتدایی مسابقه 3 گل زدند، یک پنالتی از دست دادند و به آنچه می خواستند رسیدند؛ در نتیجه، 2 گل زدن به الهلال کار غیرممکنی برایشان نخواهد بود.
باتوجه به سیستمِ پرسپولیس در حرکات هجومی (ارسال پاس های در عمق و حرکت مهاجمی مثل طارمی) آن ها به مهاجمی نیاز دارند که با سرعت بالا، از تله آفساید فرار کرده و توپ های پشت مدافعان را کنترل، به سمت دروازه حرکت و تیم را با خودش همراه سازد؛ خصوصیاتی که کمتر در گادوین منشا دیده می‌شود. بنابراین برانکو 2 راه برای حل این مشکل داشت: یک) تغییر سیستم بازی باتوجه به ویژگی گادوین منشا که بسیار زمان‌بر است. دو) تلاش برای تطابق منشا با روش بازی تیم که برانکو از ابتدای فصل این را انتخاب و در راستای رسیدن به آن تلاش کرده است. نگاهی به گل اول سرخ ها نشان می‌دهد که برانکو تا حدی در رسیدن به هدفش موفق بوده است.
البته باتوجه به این که الهلال مثل نیمه دومِ بازی رفت، عقب خواهد نشست و به ضدحمله دل خواهد بست، نمیتوان متصور شد که فضای آنچنانی در پشت مدافعان این حریف عربستانی وجود داشته باشد. پس انجام کارهای ترکیبی در دستور کار شاگردان برانکو قرار خواهد گرفت؛ یعنی کاری که در انجام آن مهارت دارند. راه های دیگر گلزنی نیز سانتر از جناحین و شوتزنی است که قطعا در تمرینات، مرور شده و دیروز هم استفاده شدند.
اما اشتباهی که پرسپولیسی ها در اهواز انجام دادند و باید از آن درس بگیرند، شل بازی کردن پس از 3 گل پیشی و متعاقبا غافلگیری بود. البته این اشتباه دیشب هزینه ای برایشان نداشت؛ اما اگر در بازی آسیایی پیش رو تکرار شود، کارشان را تا حدی تمام خواهد کرد.
نکته دیگر، بالابردن نرخ تبدیل موقعیت به گل است. نه تنها بازیکنان تیم پرسپولیس، بلکه تمام تیم های ایران باید تمرینات ویژه را برای بالا بردن این موضوع انجام دهند اما مشخصا، شاگردان برانکو ایوانکوویچ، برای رسیدن به موفقیت نیاز هرچه بیشتر به استفاده از موقعیت ها دارند.
در مجموع میتوان گفت اگرچه کار نماینده ایران برای رسیدن به فینال تقریبا بعید است، اما پرسپولیس نشان داده تیمی منسجم و قدرتمند است. آنها داستانِ صعود به فینال را تمرین کردند؛ اما نسخه اصلی را باید 1547 کیلومتر آنطرفتر در سلطان قابوس مسقط اجرا کنند.
