مسعود سلطانی فر به عنوان وزیر ورزش یا وزرای قبل از او در ساختمان سئول مشغله های فراوانی دارند. آنها باید 53 فدراسیون را مدیریت کند که هر کدام از آنها یک داستان جداگانه دارد. باید به فکر سازمان جوانان باشد و در کنار ورزش قهرمانی، پیگیر ورزش همگانی باشد.
وزرای ورزش کشورمان در این دوره یا دوره های قبلی باید به فکر تجهیز و ساخت ورزشگاه یا پرورش ورزشکار، توجه به ورزش مدارس، قهرمانان کشور، پیشکسوتان و... باشد. با این حال، وزیر ورزش نباید وقتی برای خاراندن سرش باشد اما هرگاه پرسپولیس و استقلال به سمت انتهای جدول می روند، بابت دو یا سه شکست، نام وزیر به عنوان مقصر اصلی به میان می آید و می گویند وزیر ورزش چون استقلالی است یا پرسپولیسی، به تیم رقیب مان بیشتر توجه می کند تا تیم ما به پایین جدول برود و...
این مدل از تفکر، سطحی ترین تفکر ممکن است. وزیر یک چهره سیاسی و یک جایگاه مهم در ساختار دولت دارد و نباید برای یک بازی استقلال یا پرسپولیس، تا حد یک هوادار او را پایین بیاوریم. امیدواریم منطق اهالی فوتبال تا حدی بالا برود که دیگر شاهد چنین مسائلی نباشیم.