یکی از نقل قول های معروف سرزو، مدیر سابق اتلتیکو مادرید را هیچ کس تکذیب نکرده است: بازیکنان در همان جایی بازی می کنند که خودشان بخواهند. شاید هم بتوان گفت جایی که پول بیشتری به آنها بدهند. البته نمی توان کسی را مقصر دانست. یادم است دی استفانو به من گفت که زمانی که به رئال پیوست، مدیر تیم یعنی برنابئو به او اجازه نداد ک ماشین بخرد چرا که بسیاری از فوتبالدوستان جزء دسته متوسط جامعه بودند و با مترو به استادیوم می رفتند. در سال سوم که دی استفانو ستاره شده بود و خانواده اش برای دیدن او به لاکرونیا آمده بودند، با کمک برنابئو دو خودرو خرید: یک مرسدس که از طریق آن با اقوامش در اسپانیا گشت می زد و یک خودروی سیات ۶۰۰ که فقط با آن باید به تمرینات می رفت تا به هواداران پز ندهد.
مسلما ان دوران عوض شده است. حالا باشگاه ها کنترل بازیکنان ازدستشان در رفته است. ستارگان هر کاری که بخواهند انجام بدهند و از سیستم کهکشانی استفاده می کنند که باشگاه ها آن را گسترش می دهند. همین چند وقت پیش بود که رونالدو نازاریو برای پیوستن به رئال در باشگاه اینتر طغیان کرد. حالا دیگو کاستا این کار را با چلسی کرده و تصمیم گرفته تا زمانی که انتقالش قطعی نشود و به اتلتیکو ملحق نشود، تعطیلاتش را به پایان نرساند. شرایط دمبله در دورتموند هم همین طور است هر چند که کوتینیو سعی می کند با تعادل بیشتری به بارسا ملحق شود و جای نیمار را پر کند.
نیمار تکه پازلی بود که همه چیز را تغییر داد. در موردش چه بگویم؟ او بزرگترین الگو در مرد شرایط فعلی تیم است. او به پاریس رفت، خوشحال است اما به لیگی کوچک ملحق شده است. او پیش از جدا شدن با بارسلونا بدون صداقت برخورد کرد و جنجال راه انداخت. حالا در لیگی کوچکتر حضور دارد و از دور شرایط بحرانی بارسا را دنبال می کند. بارسا در حال حاضر امیدوار است که تمدیدقرارداد مسی قطعی شود، موردی که زمانی حتمی به نظر می رسید اما شاید در نهایت انجام نشود. تاخیر در تمدید استرس را به جان بارسا انداخته است.
آلفردو رلانیو، مدیر مسئول نشریه آس
