وزارت ورزش این روزها و در ششمین سال حیاتش توسط سومین وزیر ورزش اداره می شود. مسعود سلطانی فر سومین وزیر ورزش ایران است که یازدهم آبان ماه با رای اعتماد نمایندگان مجلس، عهده دار این مسئولیت شد. وی در واقع جایگزین محمود گودرزی است که پس از حدود سه سال همکاری با دولت یازدهم اواخر مهرماه استعفا کرد.
رفتن گودرزی که انتقادات زیادی به او و مدیریتش در ورزش وارد بود و مطرح شدن دوباره و روی کار آمدن اولین گزینه دولت یازدهم برای وزارت ورزش که طی سال های گذشته مدیریتش در میراث فرهنگی مورد توجه دولت بود، حکایت از آن داشت که ورزش و عملکردش مقبول دولتمردان نیست و آنها می خواهند این عرصه را در اختیار کسی قرار دهند که امتحان مدیریتش را در جایی دیگر پس داده و می تواند ورزش را هم به شرایط بهتر و مورد دلخواه برساند.
اینگونه تغییرات در وزارت ورزش به صورت عمده و از راس آن آغاز شد. از همان ابتدا اینگونه پیش بینی می شد که بعد از این تغییر کلیدی، جابه جایی دیگری هم در بدنه وزارت ورزش انجام خواهد شد تا اینگونه شرایط برای تغییر مسیر حرکتی ورزش کم کم ایجاد شود.
این درحالی است که از همان روزهای اولیه مطرح شدن سلطانی فر به عنوان گزینه تصدی وزارت ورزش، صحبت‌هایی مطرح شد مبنی بر این که سلطانی‌فر علاقه‌ای به تغییرات عمده در معاونانش ندارد! حتی وی پیش از رای اعتماد مجلس طی گفتگویی تاکید کرد که «خوشبختانه برنامه‌های وزارتخانه روی روال است و با کمک معاونان و مدیران و رؤسای فدراسیون‌ها با آرامش پیش می‌رود. هدف همه ما باید حفظ آرامش، کمک به ورزش و جوانان و پیشبرد برنامه‌ها باشد و قطعاً رواج شایعاتی از این دست تنش‌زا خواهد بود».
همین صحبت ها انتقاداتی را متوجه مسعود سلطانی فر و برنامه هایش برای وزارت ورزش کرد مبنی بر اینکه ورزش ایران اگر با حضور مدیران و معاونان قبلی در شرایط خوب و قابل قبولی قرار داشت چه نیازی بود به اینکه در راس وزارت ورزش تغییر و جابه جایی ایجاد شود؟
سلطانی فر در اولین روزها و هفته های آغاز به کارش در وزارت ورزش بیشتر نظاره گر بود و اجازه داد ورزش و ورزشی ها در تمام بخش ها و حوزه ها به حرکت شان ادامه دهند اما این روند خیلی دوام نداشت و خیلی طول نکشید که سلطانی فر هم از حرف خود در مورد «عدم تغییرات» برگشت.
یک ماه و نیم پس از رای اعتماد نمایندگان مجلس به سلطانی فر برای تصدی پست وزارت ورزش، وی برانوش نیک بین را به عنوان مدیرکل حوزه وزارتی منصوب کرد. انتخاب نیک بین نشان از شروغ تغییرات در سیستم وزیر جدید را داشت. حکمی دیگری که در وزارت سلطانی فر صادر شد برای ماندانا رسولی به عنوان مدیر کل دفتر بین الملل بود و بعد از آن هم فریبا محمدیان جایگزین رباب شهریان در معاونت امور بانوان شد.
البته در مجموع تغییرات، جابه جایی ها و صدور احکام جدید در وزارت ورزش روند خیلی سریعی نداشت اما تغییری که روز گذشته در وزارت ورزش انجام شد و به واسطه آن محمدرضا داورزنی به عنوان جایگزین نصرالله سجادی در معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای معرفی شد، حکایت از روزهای سرنوشت ساز پیش روی این وزارتخانه دارد.
به هر حال معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای مهمترین و به نوعی اهرم کار وزارت ورزش است. تغییر در این معاونت کلیدی یعنی برخلاف صحبت های وزیر و آنچه مبنی عدم تغییرات گسترده و جابه جایی های عظیم در وزارت ورزش تصور می شد، این وزارتخانه با تغییرات دیگری هم در آینده نزدیک همراه خواهد بود کمااینکه گفته می شود به زودی مدیریت معاونت مالی هم دستخوش همین تغییرات و تحولات خواهد شد.
همه اینها یعنی اینکه مسعود سلطانی فر نیامده تا صرفا ورزش را برای مدت چندماه مدیریت کند. به هر حال عمر مدیریت وی در ورزش تا پایان دولت یازدهم یعنی خردادماه سال آینده است و اگر حیات دولت فعلی ادامه داشته باشد، احتمالا عمر مدیریت ورزشی وی هم به همین چندماه ختم نمی شود.
