بخشی از حرف های مهدی مهدوی کیا در برنامه شب یلدای علی ضیاء را به اتفاق می خوانیم:
طی سال های متمادی که درخارج از کشور زندگی کردم همیشه سعی کردم آئین ها را حفظ کنم. هر چند در خارج از کشور اجرای آئین ها کمی سخت است اما هیچ وقت آن را فراموش نکردم.
با اینکه اختلاف سنی من با هادی کم بود اما رابطه خوبی با هم داشتیم.
مراسم شب یلدای این سال ها به گرمی مراسم شب یلدای گذشته ها نیست چون مادرم به رحمت خدا رفته. البته خواست خدا بوده است.
همیشه از سال های قبل که در آلمان زندگی می کردم به دنبال این بودم که در ایران آکادمی بزنم و تجربیاتم را به نونهالان و نوجوانان انتقال دهم. 2 سال است که این کار را استارت زده ام و خدا رو شکر کارها خوب پیش می رود. من کار اصولی را دوست دارم. تاسیس این آکادمی جایی در ذهن من زده شد که نوجوانان و جوانان ها به من مراجعه می کردند و می گفتند رفتیم فلان تیم تست دادیم اما چون بضاعت مالی نداریم پذیرش نشدیم و...
در آکادمی کیا تلاش امان بر این است که استانداردهای روز دنیا را رعایت کنیم. هر چند فاصله زیاد است. ما از نظر استعداد برتر هستیم. برتر از کشورهای اروپایی. ما با تیم زیر 11 سال و زیر 12 سال در تورنمنت هایی اروپایی تیم های بزرگ را شکست داده ایم. تیم هایی چون بایرن مونیخ و بایرلورکوزن. ما از نظر استعداد برتر از کشورهای اروپایی هستیم اما در زمینه امکانات و هم چنین انتقال دانش فنی به بازیکنان ضعیف تر از تیم های اروپایی هستیم. تیم های ما تا رده سنی زیر 15 سال و زیر 16 سال برتر از تیم های اروپایی هستند اما از این رده سنی به بعد ما ضعیف تر از تیم هایی اروپایی می شویم چون تیم های ما به حال خود رها می شوند و این را می توانیم در جام جهانی به وضوح ببینیم.
تیم سازی در آکادمی کیا را از تیم زیر 11 سال شروع کردیم و الان همان تیم به تیم زیر 14 سال تبدیل شده است. ما پله به پله بالا آمده ایم و بازیکنان این تیم ها از جیب هزینه ای را متحمل نمی شوند. هزینه این تیم ها تا به این جای کار به صورت شخصی پرداخت شده. البته هستند دوستانی که با آنها مبادلاتی داشته ام و بخشی از هزینه ها را تامین می کنند. اما ما در ادامه برای تامین هزینه ها مجبور به استفاده از اسپانسر هستیم. اگر بخواهیم همه هزینه های تیم را از جیب تامین کنیم تا جایی می توانیم پیش رویم. در هیچ شرایطی بازیکنان از جیب پول نخواهند داد.
ما برای تشکیل تیم های پایه با وزارت آموزش و پرورش هماهنگ کردیم. استعداد یابی را از مناطق محروم و حتی روستاهای دور افتاده آغاز کردیم. البته این باعث افتخار است و برخی از بازیکنان تیم ما بضاعت مالی ندارند. کمک ما به آنها با کمال میل است.
مردم روستایی که زادگاه ما است به این خاطر سرمایه دار هستند که شغل شان در آمد زا است. آنها لوازم ماشین می فروشند.
در مورد رامین رضائیان و حسین ماهینی این سرمربی است که تصمیم می گیرد کدام یک باید بازی کند. هر دو بازیکن خوب هستند. در برهه ای که اتفاقا من هم بازی می کردم ، در پرسپولیس هم شرایط مشابهی وجود داشت. نعیم سعداوی در تیم ملی فیکس بود ولی در تیم داوود محبوب بود که دفاع راست مدنظر استانکو بودجالب این که آقای محبوب هیچ وقت به تیم ملی دعوت نمی شد . آن موقع هم این حرف و این اختلاف بود که چرا بازیکن ملی در پرسپولیس فیکس نیست اما این آقای استانکو بود که تصمیم می گرفت . همیشه باید به نظر مربی تیم احترام گذاشت و این نظر نهایی من است .
بهترین پرسپولیس تاریخ فوتبال ایران؟ این سوال سختی است. هر کسی از پرسپولیس دوره خود خاطره ای دارد. من خودم عاشق پرسپولیس دهه شصت بودم. تیم دوران کودکی ام. عاشق این تیم بودم و همه بازی هایش را تماشا می کردم. اما در دوره ای که بازی می کردم پرسپولیس استانکو را هم خیلی دوست داشتم. دوبار تا قهرمانی آسیا پیش رفتیم که یک بار در مرحله نیمه نهایی نتیجه را واگذار کردیم.
