پرویز مظلومی در بیانیه خود باز هم از «آقایان» انتقاد کرد و «یک بازیکن» را نبخشید. این تاکتیکی است که سال هاست در فوتبال ایران وجود دارد و گویا چهره های فوتبالی با استفاده از آن، حداقل آینده خود را خراب نمی کنند. مظلومی امروز حرف هایی زد که برای رسانه ها خوراک خوبی بود ولی این سوال از او پیش می آید که چرا در دوران حضور در استقلال، این حرف ها را نزد؟ او در طول بیانیه اش مدام از دسیسه ها و کلک های عجیب برای کله پا کردن خودش گفت.
اگر مظلومی شرایط را اینقدر بد می دید، چرا استعفا نداد؟ چرا وقتی هیات مدیره او را نمی خواست در استقلال ماند؟ مظلومی در دربی بازنده بزرگ بود ولی با وجود فشار هواداران و دلخوری آنها، دوباره ایستاد و از کار خودش دفاع کرد. او حتی بعد از شکست در جام حذفی جلوی دوربین گفت بعضی ها دست از سر استقلال بردارند و بگذارند هواداران شاد باشند! تصور کنید او بعد از شکست استقلال در لیگ برتر و حذفی این جملات را گفت و به آنها که نگذاشتند هواداران استقلال شاد شوند، تاخت؛ بی آنکه خودش را مقصر بداند.
مظلومی در این بیانیه از همه بازیکنانش تشکر کرد الا یک نفر. او همانطور که در برنامه 90 همین بازیکن را عامل مذاکره با مجیدی برای جانشینی اش دانست و دقایقی بعد از او تعریف کرد، این بار هم ترجیح داد نامش را مطرح نکند. او حتی به انتقاد شدید از مدیر باشگاهش پرداخت و گفت او روحیه تیمش را قبل از بازی ذوب آهن خراب کرده است ولی باز هم اشاره ای به نام افشارزاده نکرد.
