او بدون شیله، پیله دیروز به تمرین پرسپولیس رفت تا به دوستانش روحیه بدهد.
کریمی نه وعده یک‌شنبه آینده را داد و نه شرط گذاشت حتماً باید چنین و چنان شود تا به استادیوم بروم. پرسپولیسی واقعی یعنی علی کریمی که چه هنگامی که در پرسپولیس هست و چه هنگامی که نیست «دغدغه» پرسپولیس را دارد.
کریمی شاید ایراداتی هم داشته باشد اما رفتارهایش به دل می‌نشیند. می‌دانید چرا؟ چون او اهل شو اجرا کردن و نمایش دادن نیست. کریمی در یک کلام همین است که هست.
او از روزهای گذشته اعلام نکرد که به تمرین می‌رود و به همین دلیل حضورش همه را سورپرایز کرد. رفتار کریمی به دل همه فوتبالی‌ها - حتی استقلالی‌ها - می‌نشیند.
کاش در تیم رقیب هم اسطوره‌ای در این حد و اندازه پیدا می‌شد که بزرگی را با «رفتارش» نشان بدهد نه با حرف‌ها و پیام‌هایش. در ایران معمولاً مشهور شدن راحت است.
یک هنرپیشه زن می‌تواند با آرایش آنچنانی خیلی زود مشهور شود و یک فوتبالیست می‌تواند با فلان کار خلاف روی جلد نشریات برود اما علی کریمی ثابت کرده که با خیلی‌ها فرق می‌کند. او هم محبوب است و هم مشهور و البته بارها و بارها ثابت کرده که لیاقت این همه توجه مردم را دارد.
شخصاً به مقایسه آدم‌ها اعتقادی ندارم ولی کاش زنده‌یاد ناصر حجازی هنوز بود تا استقلال هم چهره‌ای ویژه را کنار خود می‌دید؛ چهره‌ای که دنبال نمایش دادن نبود و مثل علی کریمی حرفش را رک و راست می‌زد.
