اول: اصل قضیه جذب دروازه‌بان زیر 23 سال در شرایطی که پرسپولیس در خصوص دروازه‌اش مشکل داشت از همان ابتدا غلط بود.
پرسپولیس و برانکو حتی در مورد جذب رقیب برای سوشا مکانی - که نمی‌خواست چهره شناخته شده‌ای باشد و از دعوا بر سر رسیدن به ترکیب اصلی خسته شده بود- دنبال دروازه‌بانی رفتند که سابقه دو، سه فصل حضور در لیگ برتر را داشته باشد و اگر کار گره خورد دست و پای دروازه‌بان رزرو مقابل تیم‌های لیگ برتری نلرزد. هر چند صادقی هم در بد مقطعی – سه بازی اول فصل - فیکس شد و جای سوشا به ترکیب رسید تا شرایط برایش دشوار شود اما فکرش را بکنید اگر به جای همین صادقی، با تجربه حضور در ملوان و استقلال یک دروازه‌بان زیر 23 سال در ترکیب قرار می‌گرفت چه اتفاقات بدتری می‌توانست رخ دهد.
الان هم قضیه فرق زیادی نکرده است. بعد از خالی شدن سنگر دروازه پرسپولیس و نیاز مبرم به جذب دو دروازه‌بان، باشگاه و برانکو دو گلر جذب کردند که یکی خارجی و دیگری سهمیه زیر 23 سال است. در مورد گلر خارجی حتی با اینکه می‌دانیم دروازه‌بان تیم ملی ازبکستان است و حداقل در فوتبال کشورش رزومه خوبی دارد اما تردیدهای بسیاری در خصوص عملکرد فنی و توانایی‌هایش وجود دارد. جدا از بحث اضافه‌وزنش که موضوع زیاد مهمی نیست بحث دو ضرب گیر بودن او شاید مساله مهم‌تری باشد تا تاکید کنیم هنوز در خصوص اینکه لوبانوف می‌تواند دروازه پرسپولیس را بیمه کند تردید داریم.
حالا این تردید را بگذارید کنار ندانسته‌هایمان از دروازه‌بان زیر 23 سالی که تازه به عضویت پرسپولیس درآمده و سابقه‌ای در لیگ برتر ندارد. علی محسن‌زاده دروازه‌بان جوان و گلر سوم تیم المپیک و تیم نفت است که حتی یک دقیقه هم در لیگ برتر به میدان نرفته است. حالا فکرش را بکنید اگر روزی لوبانوف به لحاظ عملکرد ضعیف یا هر دلیل دیگری از قبیل مصدومیت، محرومیت و... نتواند رضایت برانکو و هواداران را جلب کند و سرمربی تیم مجبور به بیرون گذاشتنش شود چطور می‌تواند به محسن‌زاده جوان اعتماد کند؟
دوم: مربی دروازه‌بان‌های تیم امید پرسپولیس صادقانه می‌گوید سه گلری که از این تیم به دلیل دلخوری از شرایط موجود کنار کشیده‌اند همگی سطح بالایی داشتند و در سطح تیم المپیک هم هستند. حالا چه فرقی بین این دروازه‌بان‌ها و گلر سوم تیم نفت تهران بوده که محسن‌زاده چشم بسته انتخاب شد و در شرایطی که خودش در دوحه بود با پدرش قرارداد بستند اما گلرهای تیم امید خودشان را ندیدند؟ مجانی درآمدن انتقال دروازه‌بان‌های تیم امید پرسپولیس کار بدی بود؟ بها دادن به آنها اشتباه بود و حتما باید قراردادی 80 میلیون تومانی با دروازه‌بان جوان غریبه بسته می‌شد و احتمالا این وسط یکی پولی به جیب می‌زد - یا داستان دیگری هست که ما از آن خبر نداریم – تا پرسپولیس صاحب دروازه‌بان دوم شود؟
سوم: برخی بحث شناخت برانکو یا کادر فنی پرسپولیس از گلر تازه جذب شده‌شان را مطرح می‌کنند اما بدون شک اعلام می‌کنیم برانکو هیچ شناختی نسبت به این دروازه‌بان نداشت همانطور که ایمان صادقی را نمی‌شناخت و در روزهای آخر نقل و انتقالات به واسطه فردی که او را به پرسپولیس آورده بود جذب کرد. برانکو امروز بعد از نزدیک به یک سال حضور در ایران به زحمت از دروازه‌بان‌های اصلی تیم‌های لیگ برتری شناخت پیدا کرده پس چطور باید گلر سوم تیم نفت که در لیگ بازی نکرده را بشناسد و روی او نظر داشته باشد؟ البته این وسط ایراد بزرگی هم به باشگاه و حلقه‌های ارتباط دهنده بین کادر فنی تیم بزرگسالان و تیم امید دارد است. در واقع یقین داریم از باشگاه هیچ توصیه‌ای درباره استفاده از دروازه‌بان‌های تیم امید باشگاه به برانکو نشده و این وسط سستی و اهمال کاری‌هایی شده که می‌تواند در حالت بدبینانه عمدی باشد.
چهارم: حق را به گلرهای تیم امید پرسپولیس بدهیم که از جریان رخ داده در پروسه جذب دروازه‌بان جدید برای تیم بزرگسالان دلخور باشند. آنها اصلا برای همین در تیم امید پرسپولیس بازی می‌کنند که روزی به تیم بزرگسالان برسند و آرزوهای‌شان تحقق یابد اما وقتی با یک جریان معیوب و دست‌های پشت پرده این آرزوها به خاک سپرده می‌شود روح و روان بازیکن جوان به هم می‌ریزد و واکنش‌های اخیر- حتی اگر غیرحرفه‌ای و مستلزم جریمه و توبیخ باشد - کاملا طبیعی است.
