استقلال در نیم فصل اول در خط حمله مشکل خاصی نداشت. نشان به آن نشان که این تیم توانست در پایان هفته هفدهم عنوان بهترین خط حمله لیگ را به خودش اختصاص بدهد.
با این وجود با آغاز فصل نقل و انتقالات میل عجیبی نزد مسئولان این باشگاه برای به خدمتگیری مهاجمان جدید دیده میشود. آنها بلافاصله و خیلی بیسروصدا مهدی مومنی را از نفت تهران گرفتند؛ فوروارد سابق استقلال صنعتی که در تیم علیرضا منصوریان به ندرت به او بازی میرسید.
حالا هم آنها سفت و سخت پای جذب مهرداد محمدی ایستادهاند و حتی حاضرند مدافع چپشان (میثم مجیدی) را بدهند تا پدیده راهآهن را بگیرند.
اما سوال اصلی از پرویز مظلومی این است که تیمی که با بهترین خط حمله، بیشترین برد، کمترین باخت و بهترین تفاضل گل به قهرمانی نیم فصل اول رسیده است، چرا باید اینقدر تغییر در آن ایجاد کرد؟
معلوم نیست تیمی که همین حالا هم بازیکنانی مثل سجاد شهباززاده، جابر انصاری، آرش برهانی، ایوان پروپجیچ، محسن کریمی، علیرضا رمضانی و بهنام برزای را در اختیار دارد و مومنی را هم گرفته چه نیازی به مهاجم جدید حس میکند؟
مظلومی با این همه عطش چه فکری برای سایر خطوط تیمش میکند؟ این اتفاقات در حالی رخ میدهد که در این تیم به خرید جنجالی و گرانقیمتی مثل پروپجیچ اصلا فرصت بازی نمیرسد.
از نگاه کارشناسان تمام بازیکنان استقلال در پستهای مختلف بازیکنان استانداردی بودند که هر کدام تاثیر زیادی در صدرنشینی امروز این تیم داشتند. از اینها گذشته شرایط سنی بازیکنان این تیم طوری است که به نظر میرسد آنها میتوانند چندین سال در کنار هم بازی کنند و نسل طلایی استقلال را تشکیل دهند.
جالب است که هر روز خبر از معاوضه یکی از بازیکنان جوان استقلال با بازیکنان دیگر در رسانهها مطرح میشود، بازیکنانی که هر کدام در نیم فصل اول در صدرنشینی استقلال تاثیرگذار بودند و از کارشناسان فوتبال نمره مثبت گرفتند.
اگر به روند استقلال در فصل نقل و انتقالات در نیم فصل توجه کنید، متوجه میشوید مظلومی در این فصل شبیه کاری را میکند که در لیگ یازدهم انجام داد. استقلال در آن سال با اختلاف فاحش نسبت به سایر تیمها در نیم فصل اول صدرنشین لیگبرتر شد اما در پایان به رتبه دومی رضایت داد.
مظلومی به جای تغییرات گسترده در تیمش میتواند به مهرههای فعلی اعتماد کند و امیدوار باشد این بازیکنان ضمن موفقیت استقلال در این فصل بتوانند سالهای طولانی نسل طلایی تشکیل بدهند.