به گزارش افکارنیوز، آذرتاش آذرنوش که مولف کتاب تاریخ چوگان ایران است در پاسخ به ادعای رییس فدراسیون چوگان که گفته است آذربایجان موفق به ثبت جهانی چوگان منطقه قره‌باغ که مربوط به آن کشور است شده است، گفت: به نظر من این حرف برای توجیه این کار زده شده است چرا که من در تالیف کتاب تاریخ چوگان که به ادعای بسیاری کامل‌ترین کتاب در رابطه با ورزش چوگان در جهان است، نزدیک به ۲۰۰ کتاب بینالمللی به زبان های مختلف درباره چوگان را مطالعه کرده‌ام که در هیچ کدام از آنها اشاره‌ای به چوگان منطقه آذربایجان و قره‌باغ نشده است.
این استاد دانشگاه صحبتهای مطرح شده در این باره که آذربایجان فقط موفق به ثبت جهانی چوگان محلی خود در یونسکو شده است را در جهت انحراف افکار عمومی دانست و تاکید کرد من در تالیف کتاب تاریخ چوگان نزدیک به دویست کتاب بین المللی درباره چوگان را مطالعه کردم اما در هیچ کدام مطلبی تحت عنوان چوگان محلی قره باغ ندیدم!
این استاد دانشگاه با بیان اینکه ما چیزی به نام چوگان محلی در منطقه قره باغ نداریم، گفت: این ادعا که یک کشور کوچک مانند آذربایجان، بتواند یک بازی محلی خود را به عنوان میراثملی ثبت جهانی کند و آن وقت چوگان اصلی متعلق به هیچ کشوری نباشد، حرف بی‌منطقی است و به نظر من ارزشی ندارد. حقیقت این است که بنده با ۴۰ سال سابقه در چوگان تا به حال چیزی به اسم چوگان قره‌باغ نشنیده‌ام. البته شاید هم چوب آنها یا توپ‌شان با چوگان ایرانی فرق می‌کند که این حرف زده می‌شود! در صورتی این حرف قابل قبول بود که در این مورد حتی یک زمینه وجود داشته باشد. به اعتقاد من این سخنان برای انحراف
افکار عمومی زده می‌شود.
وی با اشاره به اینکه در زمان‌های بسیار دور چوگان از طبرستان تا مرکز ایران و منطقه سیستان بازی میشده است اظهار کرد: البته برخی پادشاهان و امیران ایران در مناطقی مانند ارمنستان هم به این بازی مشغول بوده‌اند ولی اصل آن بیشتر در بخش مرکزی ایران بوده است و به منطقه آذربایجان سرایت زیادی نداشته است. حتی زیباترین مینیاتورهای جهان درباره چوگان در زمان صفویه وجود دارد که هیچ ارتباطی با کشور آذربایجان کنونی ندارد. به اعتقاد من به هیچ وجه نمی‌توان این ورزش را به کشوری مانند آذربایجان نسبت داد چرا که زمانی که پادشاهان ایران چوگان بازی می‌کردند، آذربایجان فعلی اصلا
وجود خارجی نداشت و دلیل اصلی این ادعاها توسط آذربایجان را مربوط به مسائل سیاسی می‌دانم.
آذرنوش در پایان گفت: آذربایجانیها به دنبال کسب وجاهت بینالمللی و مشروعیت دادن به کشور خود هستند اما اینکه چرا دست روی چوگان گذاشتهاند را واقعا نمیدانم. چرا که بازی اصلی آنها اصلا چوگان نیست و اگر هم در این کشور این ورزش انجام میشده، در حد بسیار ضعیف بوده است.
