به گزارش افکارنیوز،محمد نوریپور با ابراز نارضایتی از وضعیت موجود در بوکس کشور، افزود: متأسفانه مشتزنان حمایت نمیشوند و مظلوم واقع شدهاند. سقف قرارداد بوکسورها در تیمهای لیگ برتری اندازه پول آرایشگاه فوتبالیستهاست.
وی ادامه داد: حدود یکسال است که ازدواج کردهام. از آنزمان به بعد، قید ورزش و دنیای قهرمانی را زدهام، برای اینکه بتوانم هم ورزش را ادامه دهم و هم مخارج زندگی را تأمین کنم، خیلی سراغ کار گشتم اما بیفایده بود.
نوریپور خاطرنشان کرد: مغازهی میوهفروشی دارم و از ساعت ۴ صبح تا ۸ شب کار میکنم که با این شرایط وقتی برای ورزش نمیماند. خیلی سخت بود که در عین جوانی بوکس را کنار بگذارم اما برای امرار معاش، چارهای نداشتم.
دارنده مدال برنز بزرگسالان آسیا در سال ۲۰۱۲، یادآور شد: این مدال را در خردادماه سال گذشته کسب کردم و بعد از آن مسابقات متوجه شدم این مقام برای هیچکس مهم نیست و کسی از ما تجلیل نکرد. نمیتوانستم شرایط را تحمل کنم و صلاح دیدم بوکس را کنار بگذارم؛ چون کسی از مسئولان پیگیر رفع مشکلات ما نیست.
این مشتری لرستانی با بیان اینکه یکسال میشود که از بوکس خبری ندارم، اضافه کرد: متأسفانه من و علی مظاهری هموزن بودیم که خیلی به او توجه میکردند و بار آخری که از تیم ملی خط خوردم به خاطر ایشان بود. الان هم شنیدهام رضا مرادخانی دیگر بوکسور لرستانی وزن ۹۱ کیلوگرم همین مشکل را دارد و در بازیهای انتخابی ظاهراً داورها به نفع مظاهری سوت زدهاند. تا وقتی که او باشد فرقی ندارد آماده هست یا نیست، چون دیگر به کسی احتیاجی ندارند!
نوریپور در پاسخ به اینکه امکان دارد به بوکس برگردید؟ گفت: تنها در صورتی برمیگردم که بتوانم خرج خانوادهام را درآورم. مخارج زندگی زیاد است و بدون منبع درآمد نمیتوانم بوکس را ادامه دهم. انتظارم این بود که یک کار دولتی داشته باشم تا برای حضور در اردوها مشکلی نداشته باشم اما الان اگر یک روز کار نکنم، ضرر میکنم.
وی در ادامه صحبتهایش به انتقاد از هیأت بوکس لرستان پرداخت و افزود: مسوولان هیئت هر چندماه یکبار عوض میشوند و هرگز استمرار نداشتهاند که بتوانند برنامهها را اجرا کنند. لرستان مشتزنان خوبی دارد که میتواند در لیگ برتر تیم داشته باشد اما چون " بیکس " هستیم و هیأت در جذب اسپانسر عاجز است، از تیمداری در لیگ محروم هستیم.
نوریپور به خانه بوکس خرمآباد اشاره و تصریح کرد: این سالن هیچگونه امکاناتی ندارد و مسئولان، مدیون خانوادههایی هستند که فرزندانشان پول میدهند و در آنجا تمرین میکنند در حالی که گرفتن این پول حرام است.
وی در پایان با اشاره به اینکه در یکسال گذشته کسی سراغی از من نگرفته، اظهار کرد: بنده خیلی راحت و در سن ۲۵ سالگی ورزش قهرمانی را کنار گذاشتم اما امیدوارم دیگر کسی در عین جوانی بیخیال ورزش نشود.
