کی روش دنبال غذای حاضری است
افکار نیوز گروه ورزشی:لیگ ایران به نیم فصل نزدیک می شود. آمار نشان می دهد که تعداد گل های زده در هر بازی تیم های لیگ برتر بسیار پایین تر از فوتبال روز دنیاست. مشکل از کجاست؟

این مشکل از اینجا ناشی می شود که لیگ ما خروجی خوبی نداشته است. ما الان مهاجمان خوبی در مقایسه با دهه قبل نداریم، مثلا ما زمانی علی دایی را داشتیم که واقعا فوق العاده بود و بهترین گلزن تاریخ فوتبال شد. شما وقتی در آمار و ارقام نگاه می کنید می بینید که تیم ملی در ۵ بازی فقط ۲ گل زده است که یک گل را هم هافبک ما زده است. ما در خط حمله بعد از علی دایی مشکل داشتیم، به طور مثال ما در راس زمین طی این چند سال فقط محمد قاضی را به عنوان سرزن داریم. البته در جریان کم گل زدن مهاجمان هافبک های ما هم نقش به سزایی دارند.

در کل مشکل چیست؟
در کلا مشکل ساختاری در فوتبالمان داریم و این امر تنها مربوط به مهاجمان ما نمی شود. مثلا ببنید ما الان شاید بهترین هافبک دفاعی مان که نادیده گرفته شده امید ابراهیمی است اما دیگر در این پست بازیکن شاخصی نداریم، یا در مورد دفاع چپ هم الان فقط مهرداد پولادی است یا در دفاع راست تنها خسرو حیدری را داریم.

نقش باشگاه ها در این مورد چیست؟
باشگاه های ما دنبال کشف استعداد نیستند. شما ببینید رضا قوچان نژاد و اشکان دژاگه هم که در این دو بازی آخر مهاجمان اصلی ما بودند حاصل فوتبال اروپا هستند. الان در همین لیگ برتر نگاه کنید متوجه می شوید که تیم های نامداری ما مثل پرسپولیس و استقلال در لیستشان از تیم های پایه هیچ بازیکنی ندارند. سیستم باشگاه ها خیلی بسته است و اصلا آینده نگری وجود ندارد.

چرا باشگاه ها به فکر آینده سازی برای فوتبال نیستند؟
تیم ملی در بازی با لبنان از علی کریمی، جواد نکونام و آندو تیموریان استفاده کرد و باختیم اما باز هم برای بازی های بعد با این همه استعدادی که داریم سراغ بازیکنان مسن تر می روند. ما الان وقتی به لیگ نگاه می کنیم می بینیم که تعداد زیادی بازیکن بالای ۳۲ سال داریم که اصلا مشخص نیست سال بعد باشند یا نباشند. باشگاه های ما اساسا چون کارشان کوتاه مدت است فکر آینده نگری نیستند.

پس شما می گویید به نوعی عدم ثبات باعثاین کمبود بازیکن شده است؟
صد در صد همین است. وقتی مدیر روی کار می آید و نمی داند که فردا روی کار هست یا خیر روی می آورد به نتیجه گرایی و از آنجا که اکثر مدیر و مربی و بازیکن در فوتبال ما با هم عوض می شوند در نهایت ریسک اعتماد به جوان ها پایین می آید. پرسپولیس و استقلال دو باشگاه محبوب ما هستند اما میبینیم که مثلا پرسپولیس طی چهار سال نزدیک به هشت مربی عوض می کند و استقلال هم برای بار سوم امیر قلعه نوعی را می آورد در حالیکه اگر از همان اول قلعه نوعی می ماند شاید الان خروجی مناسبی از کارش می دیدیم.

به تیم ملی اشاره کردید. چرا کی روش روی به جوان تر ها نمی آورد؟
کی روش دنبال غذای حاضری است و برای همین استعداد هایی را که داریم رها کرده و به سراغ بازیکنان قدیمی و مسن رفته است.

بازیکنان خارجی که وارد فوتبال ما می شوند توانسته اند تاثیری روی سطح لیگ بگذارند؟
من اصولا مخالف بازیکن خارجی هستم. بهتر است که ورود بازیکن خارجی ممنوع بشود، بازیکن خارجی برای کشوری است که منابع مالی خوبی در فوتبالش وجود دارد و به نوعی فوتبالش پولساز است نه مثل فوتبال ما که خرجش را دولت می دهد.

نظرتان درباره حضور فدراسیون فوتبال در جمع برترین های قاره آسیا چیست؟
ما نباید دلمان را به کاندید شدن در برترین های آسیا خوش کنیم چون اصولا AFC ملاک هایش عجیب است. طبیعتا ما که الان در کشور هستیم و جریان را دنبال می کنیم بیشتر از رئیس کنفدراسیون فوتبال اسیا به مسائل فوتبالمان اشراف داریم و درصد موفقیت را حس می کنیم.