با تساوی پرسپولیس مقابل استقلال خوزستان و با یک بازی بیش‌تر نسبت به تراکتور، در فاصله ۶ امتیازی صدر جدول لیگ برتر قرار گرفت. این نتیجه، عملأ امیدهای پرسپولیس برای قهرمانی در لیگ برتر را ناامید کرد.
فصل برای پرسپولیس با حضور خوان کارلوس گاریدو، مربی اسپانیایی، روی نیمکت آغاز شد. پس از او، کریم باقری برای مدتی کوتاه به طور موقت، سکان هدایت تیم را در دست گرفت و در نهایت اسماعیل کارتال به عنوان سرمربی جدید معرفی شد. گاریدو در ۱۳ بازی لیگ برتری که هدایت پرسپولیس را بر عهده داشت، توانست ۷ پیروزی، ۲ تساوی و ۴ شکست به دست آورد. تحت هدایت گاریدو، سرخ‌پوشان ۱۵ گل به ثمر رساندند و ۱۰ بار دروازه‌شان باز شد. میانگین امتیازی ۱/۷۷ در هر بازی، عملکردی متوسط از این مربی را نشان می‌دهد که با انتظارات بالای هواداران پرسپولیس همخوانی نداشت. گاریدو باخت‌های خود را مقابل تیم‌های استقلال خوزستان، سپاهان، نساجی و مس رفسنجان تجربه کرد.
پس از جدایی گاریدو، اسماعیل کارتال سرمربی پرسپولیس شد. کارتال از همان ابتدای حضور در پرسپولیس، اعلام کرد که تمرکزش بر روی فصل بعد است. او تاکنون در ۸ بازی لیگ برتری سرمربی پرسپولیس بوده است و کارنامه‌اش شامل ۴ برد، ۳ تساوی و ۱ باخت است. پرسپولیس تحت هدایت کارتال ۱۰ گل زده و ۶ گل دریافت کرده و میانگین امتیازی ۱/۸۸ را به ثبت رسانده که روی کاغذ، بهتر از دوران گاریدو است. نقطه مشترک کارنامه گاریدو و کارتال، پیروزی مقابل استقلال در دربی‌های این فصل بود.
نتایج این فصل پرسپولیس و از دست رفتن ۴ جام سؤالاتی را متبادر می‌کند؛ آیا تمام مشکلات این تیم به عملکرد کادر فنی برمی‌گردد؟پرسپولیس با میانگین سنی ۲۹/۷، عنوان پیرترین تیم لیگ برتر را تا اینجای فصل به خود اختصاص داده است؛ آماری که نشان‌دهنده نبود بازیکنان جوان مستعد در این تیم است. همچنین پرسپولیس به دلیل درگیری در ۴ جام، بازی‌های فشرده‌ای را تجربه کرد. در نقل‌وانتقالات ابتدای فصل، پرسپولیس فرصت جذب استعدادهای جوانی چون مهدی لیموچی، جواد آقایی‌پور و ... را از دست داد. از سوی دیگر، جدایی ستاره‌های کلیدی مانند علیرضا بیرانوند، عبدالکریم حسن، دانیال اسماعیلی‌فر و مهدی ترابی، و عدم جذب بازیکنان جانشین مناسب موجب تضعیف ترکیب پرسپولیس شد.
