وعده تکراری به پرسپولیس بالاخره عملی می‌شود؟

درست در شرایطی که وضعیت نامناسب ورزشگاه‌های ایران به بزرگ‌ترین چالش این روز‌های فوتبال کشور تبدیل شده، رئیس کنسرسیوم بانک‌های خریدار پرسپولیس مدعی است مدیر عامل بانک‌های عضو، جلسه‌ای در خصوص ساخت ورزشگاه اختصاصی داشتند که این، جزو برنامه‌های میان‌مدت کنسرسیوم است و انجام خواهد شد؛ وعده‌ای که بی‌شک شنیدن آن برای هر هواداری جذاب است. با وجود این هوادار پرسپولیس نخستین‌بار نیست که با وعده ساخت ورزشگاه اختصاصی مواجه می‌شود. 

پیش از این، اوایل دهه ۹۰ بود که رویانیان، مدیر عامل وقت پرسپولیس که عادت به انجام کار‌های عجیبی، چون دادن اتومبیل‌های لوکس به بازیکنان تیمش داشت، وعده ساخت ورزشگاه اختصاصی برای سرخپوشان پایتخت را مطرح کرده بود. او زمانی که مدیریت باشگاه پرسپولیس را به عهده داشت، در سفرش به ایتالیا شاهد بهره‌برداری از ورزشگاه تازه ساز برای یوونتوس بود و همین مسئله او را به فکر ساخت ورزشگاه اختصاصی برای سرخپوشان پایتخت انداخته بود. رویانیان مدعی بود که در این راستا صحبت‌هایی نیز با چینی‌ها داشته و پلن‌های مختلفی از ورزشگاه‌هایی را که این کشور در دنیا ساخته نیز مشاهده کرده است: «برای ساختن ورزشگاه برای پرسپولیس مذاکره کردیم و آنها از استادیوم‌های مختلفی که در دنیا ساخته بودند، کتاب و رزومه دادند. ورزشگاه‌های مختلفی با ظرفیت‌های متفاوت (از ۳۰ هزار گنجایش تا ۱۰۰ هزار نفر) که همه را مورد مطالعه قرار دادم. حتی یک زمین هم در اطراف پرند دیده بودیم، چون آن زمان قرار بود خط مترو هم به آنجا بیاید. در آن زمان خودم رئیس حمل و نقل کشور بودم و اطلاعات داشتم. فکر کردم در اطراف پرند زمین زیاد است و مترو به آنجا هم می‌رسد و با یکسری‌ها صحبت و جانمایی کلی کردیم تا یک استادیوم برای پرسپولیس بسازیم.»، اما کلنگ پروژه‌ای که رویانیان حرف آن را پیش کشیده‌بود، هرگز به زمین نخورد. حال آنکه او در مصاحبه‌های آخر سال ۱۳۹۱ به صورت رسمی از رادیو و تلویزیون اعلام کرد که به کمک مالی هواداران پرسپولیس برای ساخت ورزشگاه نیاز دارد. 

البته که پرواضح بود پروژه عظیمی، چون ساخت ورزشگاه با کمک مالی هواداران پرسپولیس و اسپانسرینگ آنها به جایی نخواهد رسید و عملی شدن این چنین پروژه‌ای نیازمند سرمایه‌گذاری شرکت‌های بزرگ است. شاید به همین دلیل هم بود که ساخت ورزشگاه اختصاصی برای پرسپولیس تنها در حد حرف باقی‌ماند و هیچ‌گاه به عمل نزدیک هم نشد، اما حالا بعد از گذشت حداقل ۱۴ سال، بار دیگر ساخت ورزشگاه اختصاصی برای پرسپولیس مطرح شده است، این‌بار، اما از سوی مالکان جدید این باشگاه. از سوی کنسرسیوم بانک‌های خریدار پرسپولیس که بدون شک اگر بخواهند توان انجام آن و عملی کردن این پروژه را دارند. باوجود این تجربه ثابت کرده سنگ بزرگ علامت نزدن است و این وعده‌ها تنها از این حیث که خریدار دارد، مطرح می‌شود!

اما مسئله این است که چرا ورزشگاه، آن هم در شرایطی که پرسپولیس هزار و یک مشکل دیگر دارد که در اولویت هستند؛ مشکلاتی که دم به دقیقه باعث بسته شدن پنجره نقل و انتقالات این باشگاه می‌شود. 

صد البته که ساخت ورزشگاه اختصاصی برای پرسپولیس، خصوصاً این روز‌ها که کنفدراسیون فوتبال آسیا تأکید بسیاری به بالابردن امکانات و زیرساخت‌های باشگاه‌ها دارد، اما واقعیت آن است که اگر مالکان جدید پرسپولیس که اتفاقاً دستشان به دهانشان هم می‌رسد، قصدی برای دست‌گیری از این تیم دارند، باید براساس اولویت‌ها پیش رفته و مشکلات پیش‌پا را برداشته و سپس به سمت و سوی محقق کردن آرزو‌های دیرینه این تیم و هوادارانش بروند. بی‌شک پرسپولیس در صورت داشتن ورزشگاه اقتصادی نه فقط با بسیاری از مشکلاتش خداحافظی می‌کند که می‌تواند درآمدزایی هم داشته باشد، اما به شرط آنکه وعده ساخت ورزشگاه اختصاصی جنبه نمایش و تبلیغات نداشته باشد و آنها که این مسئله را پیش کشیدند، قصدی برای برداشتن باری از دوش این تیم داشته باشند که در این صورت، مشکلاتی به مراتب با اولویت بالاتر از ساخت ورزشگاه پیش روی پرسپولیس است که اول باید آنها را برطرف کنند و سپس وعده‌های دهان‌پرکنی، چون ساخت ورزشگاه را پیش بکشند و مطرح کنند. وعده‌ای جذاب که گوش هوادار پرسپولیس پیشتر هم آن را شنیده و داستان تازه‌ای برایش نیست!