۱- از اول هم مشخص بود که دل بیرانوند با پرسپولیس است و بالاخره این بازی و به قول رضا درویش شوخی تمام شد. ماجرا این‌طوری بود که یکسری حرف‌ها در جلسه درویش و بیرانوند مطرح شد که به بیرانوند برخورد و او عصبانی شد. استقلال هم از فرصت استفاده و با علیرضا مذاکره کرد اما مدیران استقلال به جای اینکه اول با او قرارداد ببندند و بعد اعلام کنند که کار تمام شده، اول اعلام کردند کار تمام است و بعد تازه افتادند دنبال بیرانوند.
۲- مدیرعامل پرسپولیس می‌گوید رفتن بیرانوند به استقلال شوخی بود ولی با همین شوخی حال خیلی‌ها بد شد و البته خود درویش هم مجبور شد «پتوپیچ»! از باشگاه خارج شود. چقدر خوب است که در شوخی‌های بعدی احساسات و عواطف هواداران هر دو تیم هم در نظر گرفته شود. به هر حال حداقل برای یک قشر خاص از جوانان نقل و انتقالات اینچنینی خیلی مهم است و شک نکنید که اگر بیرانوند به استقلال می‌رفت، هواداران پرسپولیس هرگز او را نمی‌بخشیدند.
۳- جذابیت نقل و انتقالات به همین چیزهاست و در فوتبال حرفه‌ای باید با مسائل اینچنینی کنار آمد اما ایرانی‌ها در یکسری از امور واقعاً احساسی هستند و بیرانوند هم باید از ابتدا احساسات و عواطف هواداران پرسپولیس را در نظر می‌گرفت. مثلاً اگر روزی قایدی هم بخواهد به پرسپولیس برود، قبل از هر چیز باید عواطف و احساسات استقلالی‌ها را در نظر بگیرد و بعد با پرسپولیسی‌ها مذاکره کند.
