گراهام روثون نویسنده فوتبال، فریلنسر و ساکن گلاسکو، اسکاتلند است. او برای نیویورک تایمز، گاردین ، ESPN، Eurosport، BBC Sport، The Scotsman، Bleacher Report، Four Four Two، Vice، العربیه، فوربس و تلویزیون اسکاتلند و بسیاری از نشریات و رسانه‌های دیگر از فوتبال و برخی تحولات اجتماعی در بریتانیا نوشته است.
نویسنده اسکاتلندی روزنامه گاردین در زیرشاخه فوتبال آمریکا به سوالات خبرنگار مشرق درباره فوتبال ایران، جام جهانی ۲۰۲۲ قطر و رقبای ایران در مرحله گروهی این جام پاسخ داد.
* به عنوان اولین سوال می‌خواهم بپرسم که آیا پیش بینی دقیقی از سرنوشت گروه B در جام جهانی داری؟
این که چقدر دقیق باشد نمی‌دانم اما با توجه به مسیری که ۴ تیم فوتبال آمریکا، انگلیس، ولز و ایران طی می‌کنند، به نظر من دو تیم صعود کننده از این مرحله انگلیس و ایران خواهند بود. این را به صورت احساسی نمی‌گویم بلکه معتقدم ولز و آمریکا به هیچ عنوان مسیر درستی را طی نکرده و آمادگی خوبی نخواهند داشت. ولز اسیر بازیکن سالاری شده و به نظر من در جام جهانی نیز بیشتر نماینده حزب جدایی طلب نیو ولز است تا تیم ملی فوتبال ولز. آمریکا هم البته تیم خوبی است اما هرگز در حد و اندازه صعود از گروه خود در جام جهانی نیست. اما ایران تیم خوبی است، دو بازی آخر این تیم را مشاهده کردم، اگر کی‌روش نبود اینقدر ساده و راحت درباره این تیم حرف نمی‌زدم اما اکنون شک ندارم که فوتبال ایران در جام جهانی شگفتی ساز خواهد شد.
* شگفتی ساز؟ این یعنی قرار است دو تیم ملی آمریکا و ولز از ایران شکست بخورند؟
خب البته که معنای حرف من هم همین است، گروه پیچیده ای است، شاید یک تساوی سرنوشت ساز باشد، شاید شکست یکی از این دو تیم از انگلیس تاثیرگذار باشد، در هر حال ایران برای صعود باید به منطق مجهز شود و از بازی احساسی و بی هدف پرهیز کند. موضوع تجربه است. مثلا اگر ایران در نیمه اول بازی با انگلیس دو گل بخورد نباید روحیه خود را از دست بدهد، جام جهانی میدان معجزه است، وقتی در یک تیم می شود دو گل دریافت کنی، پس می توانی در نیمه بعدی دو گل بزنی. فرصت برای خلق معجزه در جام جهانی زیاد است.
* تو در روزنامه گاردین معمولا به نویسنده معترض مشهوری، اخیرا مطلبی درباره فوتبال در اسکاتلند و ولز نوشتی.
بله البته من مخالف سلطنت در بریتانیا نیستم و اصولا نویسنده سیاسی هم نیستم چون سوادش را ندارم اما فوتبال را دوست دارم و وقتی فوتبال سیاسی می‌شود عصبانی می‌شوم. به عقیده من حزب یا فرد و افرادی در اسکاتلند و اخیرا ولز از فوتبال به عنوان ابزاری برای بیان مقاصد خود و تبلیغات علیه خاندان سلطنتی استفاده می‌کنند. ولز کشور مستقلی است، اسکاتلند هم همین طور البته همه می‌دانیم که از زمان جدایی بریتانیا از قاره اروپا سختگیری‌ها بیشتر شده و نفوذ انگلیس در کل بریتانیا هم افزایش پیدا کرده اما این دلیل نمی‌شود که شکست خوردگان سیاسی در بریتانیا از فوتبال کمک بگیرند، آنها وقتی در اوج بودند هیچ کمکی به فوتبال نکردند. اکنون نیز باید فوتبال را آزاد بگذارند. تیم ملی ولز هر بار بازی دوستانه یا رسمی دارد باید دلهره هواداران سیاسی خود را هم داشته باشد. آنها ۹۰ دقیقه علیه پادشاه و ملکه شعار می‌دهند و تنها چیزی که برایشان مهم نیست فوتبال است. وقتی از هواداران ولز یا اسکاتلند بعد از یک بازی کلی درباره نتیجه بازی سوال می‌کنم اکثرشان حتی نتیجه را هم نمی‌دانند و مدام در حال مستی بر سر همه فریاد می‌زنند و شعار می‌دهند. من مشکلی با فعالیت سیاسی ندارم اما فعالیت سیاسی در میدان سیاست به درد می‌خورد و فعالیت ورزشی هم در میدان ورزش.
* آیا قرار است در بازی تیم ملی فوتبال ایران و ولز هم شاهد چنین فعالیت‌های سیاسی باشیم؟
مردمی که در بازی‌های ملی داخل ولز می‌آیند و شعار می‌دهند، هزینه سفر و اقامت در قطر را ندارند. به نظر من در جریان بازی‌های جام جهانی ۲۰۲۲ قطر، شاهد فوتبال خواهیم بود. مردمی که فوتبال دوست دارند به تماشای فوتبال خواهند رفت.
* از منطق صحبت کردید، فوتبال ایران را چقدر حرفه‌ای و منطقی می‌دانید؟
ببین بگذار راحت بگویم، من متاسفانه از فوتبال ایران خبر ندارم و با تماشای دو بازی آخر این تیم نمی‌توانم مثل یک کارشناس زبده ایرانی درباره فوتبال این کشور نظر بدهم، بنابراین برای تحلیل فوتبال ایران به سراغ یک نویسنده خوب فوتبال این کشور خواهم رفت و نظر او را خواهم خواند. خود تو که سوال کردی بهتر از من درباره فوتبال ایران می نویسی و خبر داری، اما در کل به نظرم سطح فوتبال ایران پایین‌تر از سطح فوتبال ۳ کشور آمریکا و انگلیس و ولز است. موضوع مهم این است که در بازی‌های جام جهانی سطح فوتبال کشورها شاید مثلا ۲۰ درصد ماجرا باشد. ۸۰ درصد ماجرا تلاش در همان ۹۰ دقیقه و داشتن برنامه و استراتژی برای پیروزی و کسب موفقیت است. فوتبال ایران را دارای برنامه و منطق دیدم. امیدوارم اشتباه نکرده باشم و سه بازی عالی و درجه یک از این تیم در مرحله گروهی شاهد باشیم.
* آیا گرت بیل همچنان جواهر فوتبال ولز است؟
بیل در فوتبال باشگاهی آمریکا خوش درخشیده و در بازی آخرش هم ۹۰ دقیقه دوید و عالی بود. کمی شک دارم که همچنان کلید موفقیت ولز باشد، او در تیم ملی ولز، زوج خوبی برای درخشیدن ندارد و در رئال مادرید و سایر تیم‌های باشگاهی، چون مکمل خوبی داشت و دارد می‌درخشید و هنوز هم می‌درخشد. بیل فقط یک بازیکن است و هرگز بزرگتر از تیم نیست.
