روزی که مدیران فوتبال ایران در تصمیماتشان، حضور خدا را حس کردند، همه ما فراموش کردیم بگوییم مدیرانی که در تصمیم‌گیری‌هایشان، اینقدر به خدا نزدیک هستند چرا رضایت بازیکنان تیم ملی که بندگان خدا هستند را جلب نمی‌کنند؟
مهدی طارمی از نمونه های خوب روزگار است که حاضر نشد به افرادی که در تصمیماتشان خدا را حس می‌کنند دروغ بگوید؛ او نخواست مانند مربیان تیم های ملی در رده‌های مختلف باشد که وقتی روی نیمکت می‌نشینند یا قراردادهایشان را امضا می‌کنند؛ همه چیز از خاطرشان می‌رود.
طارمی درباره اردوی تیم ملی پیش از سفر به منامه، بدون تعارف و سانسور به چند اشاره کرد:
* فدراسیون فوتبال که خیلی از بازی‌ها را در طول فصل لغو کرد، می‌توانست بازی آخر لیگ را لغو کند تا اردوی ما زودتر برگزار شود و تیم ملی در این برهه حساس که باید بازی‌ها را ببریم، بیشتر تمرین کند.
*یکسری بازیکنان جدید هستند. یکسری‌ها قبلاً بوده‌اند و تازه مجدداً به اردو آمده‌اند. نیاز به هماهنگی است. متاسفانه این اتفاق رخ نداد. اولین تمرین را تازه پنجشنبه گذشته انجام دادیم. بی‌برنامگی‌هایی هم در این چند روز وجود داشت که بماند.
*چند روز درگیر واکسن و تست کرونا بودیم و کلاً برنامه خاصی نداشتیم. یک هفته دیگر بازی‌هایمان شروع می‌شود و اولین تمرین را تازه پنجشنبه انجام دادیم. کسی هنوز به فکر تیم ملی نیست. انتظار دارند چون بازیکنان خوبی در تیم ملی هستند، به بحرین برویم و نتیجه بگیریم. مربی دارد تمام تلاشش را می‌کند ولی زمان زیادی ندارد.
***
طارمی در اردوی کیش، از شرایط راضی نیست و او ترجیح داد به راحتی حرف‌هایش را بزند و از این وضعیت انتقاد کند. طارمی می‌داند با بی‌برنامگی و صرفا حرف زدن نمی‌شود امیدی به موفقیت در فوتبال داشت. این روزها دیگر صعود به جام جهانی اتفاقی نیست.
برگزاری دقیق اردوها و رسیدگی خاص به تیم ملی، بی تردید حاصلش موفقیت ما خواهد بود که در این صورت به خلق خدا می‌شود خدمت کرد و آنها را به نهایت خوشحالی رساند؛ اما ظاهرا جز مهدی طارمی که شجاعتش در بیان انتقادها مثال‌زدنی است، دیگران سکوت کردند و حرف‌شان را نزدند.
فقط یک نکته را فراموش نکنید؛ دو فردای دیگر به هر بهانه و هر نتیجه‌ای که در بحرین اتفاق افتاد، خیلی‌ها حق انتقاد ندارند؛ چون در روزی که باید همه چیز را می‌گفتند سکوت کردند. سکوت شما در این مقطع تاریخی نشانه رضایت است.
