تیم ملی فوتبال ایران به حساس‌ترین مقطع تاریخی خود رسیده و با وجودی که در دور رفت رقابت‌های مقدماتی جام‌جهانی نتایج ضعیفی را به ثبت رساند، حالا باید با جبران مافات آن نتایج به فکر صعود به مرحله نهایی مقدماتی جام‌جهانی و سپس جام‌جهانی قطر باشد، این درحالی است که به‌خاطر کرونا آماده‌سازی تیم ملی آن‌طور که باید و شاید به‌خوبی پیش نرفته و حالا خبر بد این است که دور برگشت رقابت‌ها به‌صورت متمرکز در کشور بحرین برگزار می‌شود. درخصوص آخرین وضعیت تیم ملی، سراغ پرویز مظلومی، مدیر سابق تیم فوتبال استقلال که در همین فصل رقابت‌های لیگ برتر به این تیم پیوست و از آن جدا شد، رفتیم. قسمت اعظم گفت‌وگو با مظلومی به شرایط تیم ملی اختصاص دارد؛ اما او در سوالی مرتبط با استقلال که در آن مقطع تیم ملی جوانان را برای پیوستن به این باشگاه ترک کرد، نشان داد دلخوری زیادی از برخی رفتارها دارد و در این خصوص انتقادات تندی را علیه مدیران این باشگاه مطرح کرد. گفت‌وگو با مظلومی را در زیر می‌خوانید.
تیم‌ملی در پایان هفته جاری دیدارهای خود در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی از دور برگشت این رقابت‌ها در بحرین را آغاز می‌کند و در اولین گام به مصاف هنگ‌کنگ می‌رود. درخصوص تیم‌ملی چه ارزیابی‌ای دارید؟
اولا که روی مساله میزبانی سهل‌انگاری کردیم درحالی که مقابل بحرین و عراق در کشورهای آنها بازی کرده بودیم و حداقل اگر میزبانی را نمی‌دادند دیگر نباید به بحرین می‌رفتیم و این نشان می‌دهد ما تعامل خوبی با کنفدراسیون فوتبال آسیا نداریم و به‌نظر می‌رسد در یک حالت خنثی قرار داریم که آنها هر بلایی دل‌شان می‌خواهد سر ما می‌آورند و هر کاری دل‌شان می‌خواهند می‌کنند. ما باید میزبان عراق و بحرین باشیم و اگر هم به ما میزبانی ندادند حداقلش این بود که در کشور ثالث این دیدارها را برگزار می‌کردند نه در کشوری که الان رقیب اول ماست. این یکی از مسائلی هست که متاسفانه هنوز هم در آن عقب هستیم و هر کاری که بخواهند می‌کنند. در شکایت‌ها هم مشاهده می‌کنید موقعی که حکم داده می‌شود تازه به فکر می‌افتیم که برویم دفاع کنیم و قبل از اینکه حکم داده شود هیچ فکری در این خصوص نمی‌کنیم. این موضوع را هم درباره ویلموتس می‌گویم و هم درباره مربیان و بازیکنان دیگر به‌طور مثال باید خسارت یک مربی یا بازیکن را با صد هزار دلار حل کنیم، اما این اتفاق نمی‌افتد و مجبور می‌شویم بعد از حکم با یک میلیون دلار آن را حل کنیم هرچند این مشکل مدیریتی در همه جا دیده می‌شود و فقط به فوتبال خلاصه نشده و خودتان وضعیت اقتصاد و اجتماع را می‌بینید که همه اینها به‌خاطر مدیریت غلط به‌وجود آمده است. حالا در فوتبال که با آن سر و کار دارم می‌بینیم که به چه شکلی رفتار می‌شود. اما متاسفانه باز هم اصرار داریم همین آدم‌ها و همین مدیرها و هم این گروه باشند و کماکان همین اشتباهات هم ادامه داشته باشد. مردم خیلی به تیم‌ملی کشورشان علاقه دارند و ما یکی از کشورهایی هستیم که مردم آن بیشترین علاقه را به تیم‌ملی فوتبال‌شان دارند و یکی از کشورهایی هستیم که مردم برای تیم‌ملی خود وقت می‌گذارند بنابراین باید بیشتر به خواسته مردم توجه کرده و به آن احترام بگذاریم، اما اینکه خیلی راحت این موضوع را بپذیریم هم نمی‌توان با آن کنار آمد اگر به این مسابقات نمی‌رفتیم درست است که ما را محروم می‌کردند، اما ای‌کاش یکبار روی اصول و مواضع خود بایستیم. این درحالی است که ما در کشورمان روی خیلی از اصول ایستاده‌ایم مثل همین تحریم‌ها که چندین سال است روی آن ایستاده‌ایم همینطور مبارزه و مقابله می‌کنیم و بالاخره یک دفاعی از آن می‌کنیم.
در هر صورت گفته می‌شود فوتبال دلخوشی مردم است و باید به‌نوعی تعامل کرد.
درست است فوتبال دلخوشی مردم است و باید هم تعامل کرد و هم تحمل کرد، اما الان دارند توهین می‌کنند و حق ما را می‌خورند. چون رئیس بحرینی است، دیدارها را در بحرین برگزار می‌کنند! حالا از این مسائل حاشیه‌ای بگذریم که ما همیشه از آن لطمه خورده‌ایم و همیشه این مسائل وجود داشته، اما گوش شنوایی برای جمع کردن این مشکلات وجود نداشته است، هرچند اگر هم باشد نمی‌تواند آن را جمع کنند چون در این قضایا و تصمیم‌گیری‌ها ضعیف هستیم، مثل بستن قراردادها و سایر تصمیماتی که در آنها هم مانند خیلی چیزهای دیگر متاسفانه ضعیف هستیم.
درحالی از مدیران قبلی انتقاد می‌کنید که خودتان در کادر قبلی مدیران فدراسیون فوتبال، سرمربی تیم‌ملی جوانان بودید.
بله، درست است اما آن زمان آقای نبی بود و واقعا احترام خاصی برای او قائل بودم چون کننده کار بود. اگر یادتان باشد نبی بعد از قضایای ویلموتس به فدراسیون فوتبال آمد و در این قضیه نقشی نداشت. من به احترام شخص آقای نبی و آقای ماجدی که از من درخواست کردند به تیم‌ملی جوانان رفتم و بعد از آن هم چون شرایط استقلال پیش آمد از آن تیم جدا شدم. با این حال گذشته از این حرف‌ها ما یک تیم‌ملی فوتبال قوی داریم، درست است که در برخی پست‌ها ضعف داریم اما تیم ما خوب است هرچند در انتخاب‌های صورت گرفته برای تیم‌ملی سلایق فرق می‌کند و این درحالی است که با سلیقه آقای سرمربی یک‌سری بازیکنان شایسته پشت در بسته ماندند، اما من می‌گویم خدا کند که خودش انتخاب کرده باشد چون الان یک‌سری بازیکنان هستند که لیاقت آن را داشتند تا پیراهن مقدس تیم‌ملی را بپوشند اما دیده نشدند.
مثلا چه بازیکنانی را می‌گویید؟
در همین استقلال بازیکنانی مثل محمد نادری یا رشید مظاهری یا وریا غفوری و فرشید اسماعیلی می‌توانستند دعوت شوند. استقلال در بین تیم‌های قدرتمند آسیا به‌عنوان صدرنشین از گروه مرگ صعود کرد، اما باید فقط مهدی قائدی از استقلال به تیم ملی دعوت شود؟ سپاهان بهترین خط حمله لیگ را دارد و شهباززاده آقای گل لیگ است و یا بازیکنی مثل حسینی و محبی و سایر بازیکنان دیگر این تیم آیا باید این دسته از بازیکنان تیم صدرنشین پشت خط باشند؟ آیا این سلیقه مربی است و یا اینکه انتخابات جور دیگری است، البته من چون نمی‌دانم نمی‌توانم درخصوص آن قضاوت کنم اما در این خصوص یک مثال می‌زنم تا خیلی راحت متوجه شوید. تیم‌ملی ما مثل یک ماشین بنز است که در بین ماشین‌ها یک ماشین درجه یک محسوب می‌شود، بنابراین پشت این بنز باید یک راننده ماهر بنشیند تا این ماشین تصادف نکند یا خسارت نبیند.
حالا به‌نظر شما اسکوچیچ می‌تواند این بنز را هدایت کند؟
آن زمان که در اردوی تیم‌ملی فوتبال جوانان بودم و در تمرینات تیم‌ملی حضور داشتم خیلی با اسکوچیچ بحث می‌کردم. او آدم بسیار خوب و منطقی و اتفاقا مشورت‌پذیر است و بالاخره در فوتبال ایران کار کرده و شناخت دارد، اما ترس من از این است که برای تیم‌ملی تجربه لازم را ندارد. در واقع اصلا برای هدایت تیم بزرگ تجربه ندارد. این موضوع یک مقدار من و فوتبالدوستان را نگران کرده است، در غیر این صورت او از لحاظ شخصیتی آدم خوبی است و خیلی راحت مشورت می‌گیرد. زمانی که کمپ تیم‌ملی بودم او از صبح در کمپ با دستیارانش کار می‌کرد و این درحالی بود که تیم‌ملی اصلا تمرینی نداشت و آنها کار می‌کردند و وقت خود را هدر نمی‌دادند و مثل مربیان قبلی نبودند که فقط یک هفته به اردو مانده به ایران بیایند، بلکه اسکوچیچ وقت می‌گذاشت و خدا وکیلی هم خیلی دوست دارم موفق شود. بالاخره او مربی است که دارد وقت می‌گذارد و علاقه‌مند است و در ایران هم کار کرده و ان‌شاءالله که بتواند تیم‌ملی را به‌خوبی هدایت کند.
شرایط خط به خط تیم‌ملی چطور است؟
تیم‌ملی ما یک خط حمله وحشتناک دارد و خیلی سخت است که از جمع چند بازیکن مطرح خط حمله تیم‌ملی فقط از دو نفر آنها استفاده شود، اما این خیلی مهم است که مربی چطور آنها را انتخاب کند. در این بین خط هافبک خیلی خوبی هم داریم و باز هم در این خط ازدحام است و مدیریت آن خیلی سخت است، اما این درحالی است که دفاع آسیب‌پذیر است، در بازی‌های گذشته این موضوع را متاسفانه به‌عینه شاهد بودیم و باید ساختار دفاعی‌مان را درست کنیم، هرچند این بازی‌ها دور اول مقدماتی است و در دور نهایی مقدماتی تازه کار سخت‌مان شروع می‌شود. ان‌شاءالله که از این مرحله صعود کنیم اما زمانی که به جمع ۱۲ تیم برتر آسیا برای صعود به جام‌جهانی برسیم تازه به اول مسیر دشوارمان رسیده و آنجا کار خیلی سخت است، اما کلا می‌گویم اگر تدارک خوب برای تیم‌ملی ببینیم که ندیدیم می‌توانیم موفق باشیم.
یعنی اعتقاد دارید تدارک خوبی برای تیم‌ملی دیده نشده؟
خیر، کدام بازی تدارکاتی را انجام دادیم و با کدام بازی تدارکاتی می‌خواهیم به مقدماتی جام جهانی برویم؟ در این مدت اخیر فقط با سوریه بازی کردیم که نصف تیمش را نیاورده بود، اما جلوی همین تیم هم مشکل داشتیم.
به انتخاب ملی‌پوشان اشاره کردید و این درحالی است که در این مدت نقدهای بسیاری شده و عده‌ای می‌گویند اسکوچیچ بازیکنان تیم ملی را احتمالا پکیجی و با مشورت انتخاب می‌کند و به‌نوعی در این زمینه برخلاف کی‌روش نفوذناپذیر نیست.
من هم به همین موضوع اشاره کردم و گفتم چون نمی‌دانم نمی‌خواهم قضاوت کنم، اما این لیست ناقص است و یک‌سری شایسته‌ها بیرون نشستند. فقط هم منظورم به استقلال نیست که بگویند چون استقلالی است از بازیکنان این تیم دفاع می‌کند من درخصوص سپاهانی‌ها هم این نظر را دارم شهباززاده الان آقای گل است و چه زمانی باید به تیم‌ملی دعوت شود، یا محبی کی باید دعوت شود، یا بازیکنی مثل حسینی، من این نفرات را مثال می‌زنم و مطمئن باشید در تیم‌های دیگر هم بازیکنان شایسته‌ای را داریم که پشت خط مانده باشند اما یک بازیکن گمنام را بعضا می‌آورند که معلوم نیست کجا بوده و کجا بازی کرده است و نه پیشینه و سابقه دارد و نه کسی اسم او را قبلا شنیده. الان چند بازیکن اینطور به تیم‌ملی دعوت شدند هر چند من اسم از کسی نمی‌برم اما در هر صورت این نفرات انتخاب سرمربی هستند و اگر خودش انتخاب کرده باید به انتخاب او احترام گذاشت چون خودش مسئول است. هرچند مربیان خارجی که به ایران می‌آیند اصلا مسئولیت قبول نمی‌کنند مثل ویلموتس که با تیم ملی فقط دو بازی را برد. اگر ابراهیم چرخی هم روی نیمکت تیم ملی بود آن دو بازی را می‌بردیم، اما ویلموتس آن همه به ما لطمه و خسارت زد و رفت و مشخص نشد چرا آمد و چرا رفت.
و البته بودجه چهار، پنج سال فدراسیون فوتبال به خاطرش فنا شد.
بله و اصلا جوابگوی نتایج و اتفاقات قبلی هم نیست. کلی هم طلب دارد. مربیان خارجی جوابگو نیستند، می‌آیند پولشان را می‌گیرند و با هر نتیجه‌ای می‌روند بدون اینکه هیچ توضیحی بدهند و اگر پولشان را هم ندهید می‌روند و به فیفا شکایت می‌کنند و چند برابرش را می‌گیرند. بنابراین من در انتخاب‌های صورت گرفته به‌عنوان کسی که در فوتبال بوده و بازی‌ها را می‌بیند و از روی نیمکت و از نزدیک بازی‌ها و بازیکنان را دیده‌ام جای برخی‌ها را در این لیست خالی می‌بینم، اما باز هم می‌گویم به انتخاب مربی احترام می‌گذاریم و ان‌شاءالله که این نفرات انتخاب خود مربی باشند.
به این لیست مشکوک هستید؟
من می‌گویم شاید در کار دخالت شده باشد، اما چون قطعی نیست نمی‌توانم گناه کسی را بشورم در هر صورت مشکوک هستم به این انتخاب‌ها اما برای تیم‌ملی آرزوی موفقیت دارم چون چشم مردم و دل آنها در این شرایط اقتصادی و کرونا و این حرف‌ها به تیم‌ملی خوش است که بتواند این تیم نتیجه بگیرد تا شاد باشند.
درباره تیم ملی و کادرفنی این تیم اخبار متفاوتی شنیده می‌شود. برخی می‌گویند از طرفی کی‌روش بدون تیم مانده و شاید برگردد و برخی دیگر اعتقاد دارند برانکو دارد برای نیمکت تیم ملی سیگنال می‌فرستند.
چه کشوری مثل ما پول می‌دهد؟ در کدام کشور مثل ما همه امکانات تیم ملی در اختیار مربی است؟ جای دیگر نمی‌گذارند طرف نفس بکشد و مقررات و قانون را باید رعایت کنند اما اینجا کی‌روش هشت سال همه چیز را دستش گرفته بود و حتی وزیر ورزش هم جرات نداشت از او سوال و جواب کند و به او حرفی بزند. بنابراین به همین دلایل همه دوست دارند اینجا بیایند. مربیانی که اینجا کار کردند بعضی از آنها هنوز بیکار هستند، نمی‌خواهم اسم بیاورم و اگر به آنها بگویید سریع می‌آیند چون مثل ایران جایی پول نمی‌دهند و اگر هم پولشان را نگیرند شکایت می‌کنند و دو برابر آن را می‌گیرند.
اما این امکاناتی که می‌گویید در اختیار اسکوچیچ به‌طور کامل نبوده است.
با همه احترامی که برای اسکوچیچ قائل هستم باید بگویم این تیم برایش بزرگ است. فکر می‌کنم اگر مجانی هم می‌گفتند می‌آمد و این تیم را می‌گرفت چون آرزوی یک مربی که تیم‌های درجه و سه را هدایت می‌کند و در تیم‌های دسته اول ایران کارکرده مربیگری تیم ملی یک کشور است. در مقابل امثالی مثل اسکوچیچ خیلی راحت می‌توانیم حرف‌مان را به کرسی بنشانیم برعکس کی‌روش. اگر کی‌روش بود جرات می‌کردید ۴ تا بازی تدارکاتی برای او نگذارید یا قبل از مسابقات تیم ملی را به بهترین اردوهای اروپایی نفرستید؟ مگر گذشته را فراموش کرده‌اید؟ زمان کی‌روش یک ماه در کشورهای خارجی اردو زده و بازی‌های تدارکاتی انجام می‌دادیم الان کدام بازی تدارکاتی را برای اسکوچیچ در نظر گرفته‌ایم؟ به خاطر آب‌وهوا به کیش می‌رویم ولی تیم ملی می‌توانست یکی دو هفته زودتر به بحرین برود تا به لحاظ آب‌وهوایی انطباق پیدا کند. این مساله نقطه ضعف فوتبال ماست که نمی‌توانیم بازی دوستانه تدارک ببینیم هرچند باید واقعیت‌ها را هم ببینیم که تحریم‌ها مشکل‌ساز شده اما در هر صورت می‌توانستیم چهار بازی تدارکاتی تا قبل از مقدماتی جام‌جهانی برگزار کنیم. عراق و بحرین با تیم‌های دیگر بازی می‌کنند ولی ما نتوانستیم در خارج از کشور یکی دو بازی دوستانه تدارک ببینیم.
حالا با همه این تفاسیر می‌توانیم از گروه‌مان صعود کنیم؟
این تیم بسیار عالی است. ما مشکل‌مان دوره بعد است هر چند در بحرین هم کارمان سخت است و شوخی نیست و مطمئن باشید با میزبانی این کشور ما مشکلات زیادی خواهیم داشت و این درحالی است که از لحاظ فوتبالی نیز همیشه با بحرین و عراق مشکل داشته‌ایم. می‌خواهیم جلوی بحرین در این کشور بازی کنیم پس شیطنت‌ها را هم درنظر بگیرید تا مسائل دیگر مثل هواداری ای‌اف‌سی از این کشور و اتفاقات داوری که شرایط را برای ما سخت می‌کند. در دور رفت درحالی که حق‌مان نبود به اینها باختیم اما با این حال تیم ما بسیار قوی‌تر است. به این موضوع شک نکنید و باز هم می‌گویم اگر تیم ملی خوب هدایت شود در همان بحرین همه تیم‌ها را می‌بریم و می‌توانیم صعود کنیم یعنی در مجموع می‌توانیم اما باید برنامه‌ریزی کنیم چون اگر کار اینطور پیش برود در دور بعد به مشکل می‌خوریم.
سالی که با سرمربیگری شما قهرمان غرب آسیا شدیم توانستید عراق را در فینال شکست بدهید؛ تیمی که در سالیان اخیر گربه سیاه تیم ملی ایران شده است.
بله، در فینال با عراق بازی کردیم و همان عراقی که در فینال بردیم و قهرمان شدیم، ۱۰ روز بعد به مالزی رفت و در همان سال قهرمان جام ملت‌های آسیا شد.
به‌عنوان بحث پایانی این سوال را مطرح می‌کنم که اگر به گذشته برگردیم باز هم تیم ملی جوانان را برای پیوستن به استقلال ترک می‌کنید؟
این موضوع را از صمیم قلب می‌گویم که روی عشق و علاقه‌ام به استقلال آمدم. اگر یادتان باشد پورحیدری هم این کار را کرد و ما شاگردان مکتب پورحیدری هستیم و عشق‌مان همیشه استقلال است و در هر شرایطی که استقلال به ما نیاز داشته باشد به آن کمک می‌کنیم. در آن زمان هم از ما خواستند و گفتند تیم بزرگ‌تر ندارد و بیا کمک کن و همین هیات‌مدیره و مدیران که پشت ما را خالی کردند آن زمان با خواهش و التماس ما را به استقلال آوردند. به آنها گفتم در تیم ملی جوانان که یکی از تیم‌های ملی مملکت است سرمربی هستم و این کار سخت است. با مساعدت و محبت آقای نبی این امر صورت گرفت و نبی در همان زمان گفت چون شما استقلالی هستی نمی‌توانیم به شما فشار بیاوریم. آنها هم به وسیله آقای عبداللهی از ما خواهش کردند که بیا و تیم را بگیر و کمک کن و ما هم خالصانه و مخلصانه تیم ملی را ول کردیم و آمدیم اما همین آقایان پشت ما را خالی کردند و پیش خودشان نگفتند این فرد پیشکسوت استقلال است و ۳۰ سال عمر خود را در سمت‌های مختلف در این باشگاه گذاشته. این آقایان استقلالی نیستند و این موضوع را درک نمی‌کنند که من به خاطر استقلال آمدم و نه به خاطر خودم. به هر حال من قبلا سرمربی این تیم بودم و در این تیم بازی کردم و سالیان سال دستیار بودم و در هر سمتی و پستی افتخارآفرین شده و قهرمان آسیا شدم و مقام‌های زیادی آوردم. پس من عشق این را نداشتم که به هر قیمتی بیایم ولی عشق این را داشتم که کمک کنم. آنها از من خواهش کردند اما این بی‌معرفتی بود که وقتی سرمربی جدید آمد یکی دیگر را انتخاب کردند. آنقدر معرفت نداشتند و بدون اینکه من را بخواهند و با من صحبت کنند این کار را کردند. این بی‌معرفتی و بی‌معرفت‌ها را هیچ وقت فراموش نمی‌کنم هرچند اینها این کاره نیستند چون استقلالی نیستند. بالاخره روی رابطه به هیات‌مدیره استقلال رسیدند و این مسائل را درک نمی‌کنند. دل من بسیار پر است برای همین در این مدت اصلا صحبت نکردم. واقعا مدیران باشگاه در آن زمان بی‌معرفتی کردند و این حرکتی که با من کردند کار خوبی نبود. تا جایی که دست من بود شبانه‌روز به استقلال کمک کردم. تیم به مسافرت می‌رفت اما پول هتل نداشت و از این هوادار و آن هوادار قرض می‌کردم. در تهران به هتل آکادمی ما راه نمی‌دادند اما نامداری می‌آمد و پول اتاق‌ها را می‌داد. زمین نداشتیم و با هزار بدبختی و التماس زمین می‌گرفتیم. همین کمپ تیم ملی را به لطف آقای نبی دو هفته در اختیار گرفتیم چون زمین نداشتیم تمرین کنیم. ما شبانه‌روز تلاش کرده و ضعف دیگران را هم با کار و تلاش زیاد می‌پوشاندیم اما بعد این برخورد را با ما کردند. عیبی ندارد ما به خاطر خیلی مسائل در استقلال ضربه خوردیم اما همیشه هم مدیون این تیم هستیم.
