به دنبال اکران فیلم مستند جزیره رنگین ساخته خسرو سینایی به مناسبت روز ملی خلیج فارس محمود شهبازی از کارگردانان و تصویربرداران هرمزگان نقدی جدی به اثر استاد خود وارد دانسته است.
در تاریخ نهم اردیبهشت ماه 95 فیلم مستند جزیره رنگین ساخته کارگردان مطرح ایران خسروسینایی باهمکاری اداره کل فرهنگ وارشاد اسلامی استان هرمزگان نمایش داده شد فیلمی که به گفته شهبازی فعال فرهنگی استان سراپا توهین به مردم جزیره و استان هرمزگان بود ، وی با خطاب قرار دادن استاد خود راجع به این اثر گفت: جناب آقای سینایی درمستند"جزیره رنگین" توهین های زیادی به مردم جزیره هرمز میکنند به نوعی که دراثر آقای سینایی جزیره هرمز جزیره ای ناشناخته با مردمی عقب مانده نشان داده میشود ،مردم فیلم آقای سینایی بیسواد ،بیکار،گرفتار فقر مالی و فرهنگی هستند که یا فروشنده مواد مخدر بوده ویا مصرف کننده آن اند.
وی ادامه می دهد: مردان هرمز همه خانه نشین و بیکارهستند ، مستند"جزیره رنگین " قصه مردیست (دکتر احمدنادعلیان)که تهران وامکاناتش وتدریس در بهترین دانشگاه های آن را رها کرده وبه جزیره هرمز آماده ودرآنجا ساکن شده تا ناجی مردم جزیره باشد و به عنوان یک مصلح فرهنگی واجتماعی معرفی می گردد. درمستند آقای سینایی دکتر به جزیره آمده تا با حضورش ناهنجاری های مردم هرمز را درمان کند و التیامی باشد بر زخمهای کهنه جزیره.
درمستند جزیره رنگین حتی شخصیت منفی قصه که خودهنرمند تئاتراست یکی از فروشنده های موادمخدر بوده که به وسیله ناجی جزیره یعنی آقای دکتر هدایت میشود و به کمک همین ناجی هنر جزیره مجوز حضور در آمریکای لاتین را بدست می آورد.
آدمهای جزیره رنگین کمان آقای خسروسینایی به غیر از نان و سوراغ(نوعی غذای محلی) و ماهی غذایی دیگر نمی شناسند وبه استناد گفتگوهای فیلم نمی فهمند پیتزا چیست ؟
درمستند "جزیره رنگین "به استناد گفتگوهای فیلم مردم جزیره وقتی یک نفر غیر بومی به هرمز می آید و خاک جزیره را با خود می برد حسودی میکنند طوری که انگار به ناموسشون تجاوز شده است و این مستند خیلی راحت به مردم جزیره دشنام میدهد.
در جزیره رنگین کمان ، آقای ناجی جزیره یعنی دکتر شاهد رقص ماهیگیری و آوازخوانی دختران جزیره است .
دراین مستند زنان توسط آقای ناجی (دکتر) آموزش نقاشی با خاکهای رنگی برروی شیشه میبیند و بافروش نقاشی ها به گردشگران امرار معاش میکنن و در مقابل بیکاری و تن پروری مردان جزیره این زنها هستند که به کمک دکتر مخارج زندگیشان را تامین میکنند.
در این مستند جزیره هرمز مردان وزنان همه زایئده خیال پردازی های آقای سینایی هستند. و همه پلانهایش توهین و بی حرمتی به مردم جزیره ای است که به نسبت جمعیتش بیشترین شهید درکشور را دارد . جزیره رنگین بی حرمتی به مردمی است که همه دارایشان رادرهشت سال جنگ خرج این انقلاب کرده اند.
مستند جزیره رنگین توهین و بی حرمتی به جزیره شهید موسی درویشی و شهیده فاطمه نیک است. فاطمه نیک که هشت نفراز محارمش درجنگ هشت ساله خرج این مملکت کرد و خودش نیز درحج ابراهیمی در سال 66 توسط آل سعود به محارم شهیدش پیوست.
شهبازی نقد خود را اینگونه ادامه می دهد: جناب آقای سینایی من خودم راشاگردشما میدانم و به خاطر حضورم در ورکشاپهای آموزشی شما ، به لحاظ فنی وساختاری درخصوص فیلم مستند ((جزیره رنگین )) صحبت نمیکنم خودتان حتما واقفید به مشکلات فیلم اما فعلا موضوعی که برای من ارجحیت دارد محتوای فیلم است ، جناب آقای سینایی به استناد صحبت و تذکرهای شما در کلاس آموزشی تان فیلم ساز درقبال اثری که تولید میکند مسئول است ونباید اثرش دچار تحریف باشد .اما جزیره رنگین دچار تحریف شده ، آدمها دراثر شما تحریف شده هستند.
جناب آقای سینایی کاش ابتدا پیشینه هرمز و مردمش را خوب مورد مطالعه قرارمی دادید و بعد دوربینتان را روشن میکردید تاچهره ای درست از جزیره ومردمش به تصویربکشید.
جناب آقای سینایی شما آدمهای فیلمتان راخوب نشناختید، ای کاش مدیران فرهنگی استان فرصتی برای فیلمسازان هرمزگانی محیا میکردند تا هرمزگان واقعی را به تصویر کشیده می شد نه هرمزگان تبعیدگاه ،عقب مانده ومحروم ..... آقای علیرضا درویش نژاد مدیرکل محترم فرهنگ وارشاد اسلامی هرمزگان خداقوت که در روز ملی خلیج فارس این گونه از زحمات مردم جزیره هرمز که درحفاظت از خلیج فارس سهم بسزایی دارند قدردانی کردید. این حق مدافعان خلیج فارس نبود.
