سرویس مذهبی افکار نیوز- نمّامی، عبارت است از آشکار کردن چیزی که صاحبش آن را مخفی می کند یا دیگری را ناپسند می آید؛ اعم از اینکه آنچه آشکار می شود سخنی باشد یا عملی و عیب و نقص فاعل به شمار آید یا نه و تفاوتی ندارد که این مقصود را با سخن گفتن برساند یا به وسیله نوشتن، رمز، ایما و اشاره.
بنابراین، حقیقت نمّامی همان افشای سرّ و پرده دری است و سخن چینی یکی از مصادیق آن به شمار می رود، چون سخن چینی عبارت است از رساندن سخن دیگران به کسی که سخنی درباره اش گفته شده است.۱
پیامبر گرامی اسلام(صلّی الله علیه و آله و سّلم) می فرماید: هیچ سخن چینی به بهشت نمی رود.۲
امیرالمؤمنین علی(علیه السّلام) می فرماید: بدترین شما کسانی هستند که سخن چینی می کنند و بدین وسیله بین دوستان جدایی می اندازند و برای انسانهای بی گناه عیب می جویند.۳
امام باقر(علیه السّلام) می فرماید: بهشت بر غیبت کنندگان و سخن چینان حرام است.
منبع:
۱. محجة البیضاء، ج۳، ص ۲۷۷.
۲. کافی، ج۷، ص۲۳۷. بحارالانوار، ج۷۲، ص ۲۶۸. مستدرک، ج۹، ص۱۵۰.
3.کافی، ج2، ص 225و 369. وسائل الشیعه، ج8، ص 617. بحارالانوار، ج72، ص 81.
