در مسیر بندگی گزیدهای از بیانات حجت الاسلام عالی است که به مسائل مهمی از مباحث اعتقادی و اخلاقی ما پرداخته است.
امام رضا علیه السّلام فرمودند:
مَنْ زَارَنِی عَلَى بُعْدِ دَارِی أَتَیْتُهُ یَوْمَ اَلْقِیَامَةِ فِی ثَلاَثِ مَوَاطِنَ حَتَّى أُخَلِّصَهُ مِنْ أَهْوَالِهَا إِذَا تَطَایَرَتِ اَلْکُتُبُ یَمِیناً وَ شِمَالاً وَ عِنْدَ اَلصِّرَاطِ وَ عِنْدَ اَلْمِیزَانِ
هر کس مرا با دورى راه زیارت کند و از راه دور به زیارت من آید در روز قیامت در سه موقف به یارى او خواهم آمد تا او را از ناراحتی هاى آن حال نجات دهم. اوّل: در آن هنگام که نامههاى اعمال پخش مىشود از جانب راست و از جانب چپ که « فَأَمّٰا مَنْ أُوتِیَ کِتٰابَهُ بِیَمِینِهِ فَسَوْفَ یُحٰاسَبُ حِسٰاباً یَسِیراً» هر کس که نامۀ عملش بدست راستش داده شود با نرمى و سهولت بحساب او رسند؛ « وَ أَمّٰا مَنْ أُوتِیَ کِتٰابَهُ بِشِمٰالِهِ فَیَقُولُ: یٰا لَیْتَنِی لَمْ أُوتَ کِتٰابِیَهْ وَ لَمْ أَدْرِ مٰا حِسٰابِیَهْ »(و امّا آنکه کتابش را بدست چپش دهند خواهد گفت که اى کاش نامهاش را بدو نمىدادند،و بحسابش نمىرسیدند) دوم: در آن هنگام که از صراط می گذرد. سوم: در آن وقت که به پاى میزان عمل می رسد و عمل او را بررسى کرده مىسنجند.
(عیون الأخبار/ترجمه مستفید و غفاری؛جلد 2,ص 626)