حضرت امیرالمومنین امام علی علیه السلام طی حدیثی در خصوص اینکه"چه حکمتهایی در تاخیر استجابت دعا وجود دارد؟" می‌فرمایند:
امیر المؤمنین علیٌّ علیه السلام: لا یُقَنِّطَنَّکَ إبطاءُ إجابتِهِ فإنَّ العطیَّةَ علی قَدْرِ النِّیَّةِ، و ربّما اُخِّرَتْ عنکَ الإجابةُ لِیَکونَ ذلکَ أعظَمَ لِأجرِ السائلِ وأجزَلَ لِعَطاءِ الآمِلِ، و ربّما سألتَ الشیءَ فلم تُؤْتاهُ واُوتیتَ خیرا مِنهُ عاجِلاً أو آجِلاً، أو صُرِفَ عنکَ لِما هُوَ خیرٌ لکَ، فَلَرُبَّ أمرٍ قد طَلِبْتَهُ و فیهِ هلاکُ دینِکَ لو اُوتیتَهُ.
تأخیر در اجابت دعا تو را نومید نگرداند؛ زیرا که بخشش (خداوند) بسته به نیّت تو است؛ چه بسا که در برآوردن خواهشت تأخیر شود، تا بدین وسیله خواهنده را پاداش بزرگتر و امیدوار (به بخشش الهی) را بخشش بیشتر دهد.
بسا باشد که چیزی بخواهی و به تو داده نشود، امّا دیر یا زود بهتر از آن به تو داده شود، یا برای خیر و مصلحت تو از تو دریغ شده است؛ و بسا خواسته‌ای که اگر برآورده شود موجب نابودی و تباهی دین تو گردد.
منبع: "منتخب میزان الحکمه، ۲۰۰- کشف المحجه، ۲۲۸"
