گاهی سیاهی های گناه آنقدر دل آدمی را تیره می کند که دیگر، لذت دعا و مناجات از سینه بیرون می رود. خاطره های مناجات گذشته در ذهن فرد گنهکار می آید و او هر لحظه حسرت چشیدن طعم عبادت را می خورد.
چه به روز انسان می آید که دیگر طعم شیرین عبادت زیر زبان آدمی مزه نمی کند و میل به لذت زودگذر گناه، جای آن شرینی بی نهایت از بندگی را گرفته است.
امام سجاد(ع) در دعای ورود به ماه مبارک رمضان، سخنانی را مطرح کرده اند که برای انسان هایی که از این ماه نورانی لذت نمی برند، کور سو امید ایجاد کرده است. ایشان سفارشی در اینباره دارند که سینه را سبک و انسان را محیای بازگشت به سوی خدا می کند.
حجت الاسلام و المسلمین سید جلال موسویان استاد حوزه و کارشناس مذهبی، در اینباره گفت: بسیاری می گویند که چه کنیم که از ماه رمضان لذت ببریم و از روزه گرفتن به کلی عبادت در این ماه خسته نشویم؟ این سوال را امام سجاد(ع) در دعای ورود به ماه مبارک رمضان به خوبی پاسخ دادند. دعایی که شیخ عباس قمی هم سفارش فراوانی به خواندن آن کرده است.
وی افزود: در آن دعا امام زین العابدین(ع) چند مطلب فرمودند. ایشان در مقدمه عنوان کرده اند اگر قرار است از ماه مبارک رمضان لذت ببریم، شرطش این است که فضیلت و جایگاه ماه رمضان را بدانیم. ماهی که نفس کشیدن در آن عبادت است. همچنین چند مورد را ذکر کرده اند. 1 باید اعضا و جوارح را از گناه حفظ کنیم. 2 کاری کنیم که خدا از ما راضی شود. از جمله کار های خوب تکریم خانواده و اطعام روزه دار است. 3 گوش، چشم، دست نباید فعل حرامی را مرتکب شود.
