سال جدید بهانه ای است تا انسان ها در اعمال خود بنگرند و به دنبال راهی برای بهتر شدن خود و اعمالشان باشند؛ در این میان قرآن کریم راهنمایی بی بدیل است.
در قرآن کریم در خصوص اینکه چگونه قبولی اعمال را بگیریم آمده است: پروردگارا! از ما بپذیر، همانا و شنوا و دانایی.
بقره/ 127
از این آیه می‌آموزیم و درس می‌گیریم که:
1- بانیان کارهای نیک را فراموش نکنیم. «اذیرفع» «اذ» یعنی گذشته را یاد کن.
2- در مسیر اهداف الهی، کار بنّایی و کارگری نیز عبادت است. لذا از خداوند قبولی آن را می‌خواهند. «یرفع ابراهیم القواعد ... ربّنا تقبّل منّا»
3- کار مهم نیست، قبول شدن آن اهمیّت دارد. حتّی اگر کعبه بسازیم، ولی مورد قبول خدا قرار نگیرد، ارزش ندارد. «ربّنا تقبّل»
4- کارهای خود را در برابر عظمت خداوند، قابل ذکر ندانیم. حضرت ابراهیم (ع) نامی از کار و بنایی خود نبرد و فقط گفت: «ربّنا تقبّل منّا»
5- در روایات آمده است: از شرایط استجابت و آداب دعا، ستایش خداوند است. ابراهیم (ع) دعای خود را با ستایش پروردگار همراه ساخته است. «انّک انت السمیع العلیم»
«الهی در صورت انبیایم داشتی، در سیرت آنانم هم بدار»
منبع: کتاب دعا زبان راز و نیاز در قرآن محمد موحدی نژاد
