وقتی همه عالم تسبیح گوی اویند

سعید شمس کارشناس علوم قرآنی درباره تسبیح موجودات عالم گفت: در قرآن به دفعات آمده است که "یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ الْمَلِکِ الْقُدُّوسِ الْعَزِیزِ الْحَکِیم ِ". " آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، براى خداوند تسبیح گویند، فرمانرواىِ با قداستِ عزیز حکیم.".

وی در همین راستا افزود: در آیه 44 سوره اسراء آمده است: "تُسَبِّحُ لَهُ السَّماواتُ السَّبْعُ وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ فیهِنَّ وَ إِنْ مِنْ شَیْ‌ءٍ إِلاَّ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لکِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبیحَهُمْ إِنَّهُ کانَ حَلیماً غَفُوراً". "همه آسمانهای هفتگانه و زمین و همه موجوداتی که بین آنهاست او را تسبیح می نمایند و هیچ چیز نیست جز آنکه با حمد و ستایش خود خداوند را منزه می شمارد، ولی شما تسبیح آنها را تعقل نمی کنید، که او همواره بردبار و آمرزنده است."  این تعابیر به ما می گویند همه آنچه در عالم هستی وجود دارد همه ستایشگر خداوند هستند.

این کارشناس علوم قرآنی درباره تسبیح موجودات اظهار کرد: موجودات تسبیح می کنند اما ممکن است ما متوجه نباشیم. تفاوتی که این عالم هستی ، جمادات، حیوانات با انسان ها دارند این است که جمادات و حیوانات مانند ما انسان ها اختیار و اراده ندارند؛ اما چون به طور طبیعی عظمت خداوند را در می یابند در حال تسبیح و ستایش خداوند هستند ولی این انسان است که با اراده و اختیار خودش به مقام معرفت می رسد.

شمس در ادامه تصریح کرد: جمادات و حیوانات این فهم و شعور را نسبت به خداوند دارند که به طور طبیعی خداوند را ذکر و تسبیح می کنند؛ ولی ما باید به فهم و شعور برسیم که تسبیح گوی و ثناگوی خداوند شویم.

وی درباره وظیفه اتوماتیک موجودات در تسبیح خداوند خاطرنشان کرد: حیوانات و جمادات چون معرفت دارند وظیفه خود را به طور اتوماتیک انجام می دهند. نشاط به طور طبیعی و به خودی خود در عالم هستی وجود دارد و هرچه به خداوند نزدیک تر می شویم نشاط ما نیز بیشتر می شود.