امام سجاد(ع) درباره "درخواستی که اعضای بدن از زبان دارند" می فرمایند: "عنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ(ع) إِنَّ لِسَانَ ابْنِ آدَمَ لَیُشْرِفُ کُلَّ یَوْمٍ عَلَى جَوَارِحِهِ فَیَقُولُ کَیْفَ أَصْبَحْتُمْ فَیَقُولُونَ بِخَیْرٍ إِنْ تَرَکْتَنَا وَ یَقُولُونَ اللَّهَ اللَّهَ فِینَا وَ یُنَاشِدُونَهُ وَ یَقُولُونَ إِنَّمَا نُثَابُ بِکَ وَ نُعَاقَبُ بِکَ."
امام زین العابدین(ع) فرمود: زبان انسان هر روز به اعضای بدن سرکشی کرده و می گوید: حال شما چگونه است و آنها می گویند اگر تو بگذاری خوبیم.
آنها در ادامه می گویند: تو را به خدا ما را رعایت کن و زبان را سوگند می دهند و می گویند ما نیز به واسطه کارهای تو پاداش گرفته یا مجازات می‌شویم.
منبع: ثواب الاعمال، ص237
