پیامبر اسلام (ص) در شب معراج، معصومین (ع) و امام زمان (عج) را به صورت انواری در آسمان‌ها مشاهده کردند.
نور امام زمان (عج) شب معراج برای حضرت خاتم الانبیاء(ص) آشکار شد، چنانکه در غایه المرام از طریق عامه در حدیثی طولانی از پیغمبر اکرم (ص) در وصف معراج آمده: «ای محمد! دوست داری آنها (اوصیای خودت) را ببینی؟» گفتم: «آری ای پروردگار!» فرمود: «به سمت راست عرش توجه کن». چون متوجه شدم، ناگاه علی و فاطمه و حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و مهدی را دیدم که در رودی از نور ایستاده نماز میگزارند و او (یعنی مهدی) در وسط آنها مانند ستارهای درخشان بود».
هم‌چنین در حدیث قدسی داریم: «زمانی که پیامبر(ص) به معراج مشرف می‌شوند، خدای متعال در معراج و در این شب مهم، نور حضرت مهدی (عج) را به پیامبر (ص) نشان می دهد و به ایشان می‌فرماید: «یا مُحمد أحبِبهُ فانّی اُحبّه و أحَبُ مَن یُحِبّهُ»، یعنی ای پیامبر(ص)، امام زمان(عج) را دوست بدار و من نیز دوستدار و عاشق او هستم و دوستدار کسانی هستم که ایشان را دوست دارند».
در بعضی از زیارات می خوانیم: «السلام علیکم یا نورالله الساطع»، چهارده معصوم انوار الهی هستند منتها نور امام زمان (ع) داری جذابیت خاصی است. چهارده نور مقدس به نور توحید و ولایت و در عالم انوار منورند و نور هر کدام داری رنگ و جلوه خاصی است، اما نور حضرت بقیة الله (ع) جاذبه بیشتری دارد و جلب توجه بیشتری می‌کند.
