آیات عظام امام، بهجت، تبریزى، سیستانى، فاضل و وحید: باید همان چیزى که معین شده، بپردازد. اگر اسکناس مهر قرار داده شد، همان مبلغ تعیین شده را بدهکار است و به روز محاسبه نمى شود.
آیات عظام بهجت و خامنه اى: اگر زمان زیادى بر مهریه گذشته، احتیاط واجب آن است که مصالحه کنند.
آیةاللَّه صافى: اگر فاصله زمانى به قدرى طولانى باشد که اختلاف ارزش مهریه زیاد و غیر متعارف باشد - به طورى که در نظر عرف پرداختن آن به مبلغ سابق بدل آن محسوب نشود و در این مدت نیز زن مطالبه مى کرده است - باید به نرخ روز محاسبه شود؛ ولى با وجود آن احتیاط این است که دو طرف با مصالحه و تراضى رفع اختلاف کنند و در غیر این صورت باید مرد همان مقدار مهر را که عقد برآن خوانده شده، بپردازد.
آیةاللَّه مکارم: اگر فاصله زمانى به قدرى زیاد باشد که ارزش پول فوق العاده کاهش یابد - به طورى که در نظر عرف اداى دین محسوب نشود مانند مهریه هاى مربوط به ده، بیست سال قبل - باید معادل روز در نظر گرفته شود و یا لااقل مصالحه شود.
آیةاللَّه نورى: باید به نرخ روز محاسبه شود.
منبع:
آیت الله تبریزى، استفتاءات، س 1649 ؛آیت الله فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 1490 ؛ امام، استفتاءات، ج 3، احکام مهریه، س 17 ؛آیت الله سیستانى، سایت، مهریه و دفتر:آیات عظام بهجت و وحید.آیت الله خامنهاى، استفتاء، س 227 و دفتر: بهجت.آیت الله صافى، جامع الاحکام، ج 2، س 1296 و 1297.آیت الله مکارم، استفتاءات، ج 1، س 657 و 659 و 729.آیت الله نورى، استفتاءات، ج 1، س 636 و 637.
