احادیث فراوانی در مورد ثواب و پاداش دنیوی و اخروی زائران قبر پاک امام حسین(ع) و گریه کنندگان و عزاداران آن حضرت در منابع روائی آمده است که به برخی اشاره می‌شود:
1. « من زار الحسین(ع) عارفاً بحقّه، غفر الله له ما تقدم من ذنبه و ما تأخر؛ هر کس امام حسین(ع) را با شناخت حق او زیارت کند، خداوند گناهان گذشته و آینده او را می آمرزد.»(کامل الزیارات، ص138، باب54، ح1)
2. « ان فاطمه بنت محمد-صلی الله علیه و آله و سلم- تحضر لزوّار قبر ابنها الحسین(ع) فستغفر لهم ذنوبهم؛ به تحقیق فاطمه، دختر محمد-صلی الله علیه و آله سلم- برای زائران قبر پسرش حسین(ع) حاضر می شود و برای گناهان ایشان طلب آمرزش می کند.(کامل الزیارات، ص118، باب 40، ح4)
3. هر کس با پای پیاده نزد او بیاید، خداوند برای هر قدم، حسنه ای برای او می نویسد و گناهی از او پاک می کند و درجه ای برای او بالا می برد و هنگامی که نزد او آمد خداوند دو ملک برای او می گمارد تا هر چه سخن خیر از دهانش بیرون آید بنویسند و هر سخن ناپسند از دهانش بیرون آید بنویسند و هر سخن ناپسند از دهانش بیرون آید و امور دیگر را ننویسند ... .(کامل الزیارات، ص133، باب 49، روایت6)
4. از حضرت صادق(ع) نقل شده است: « ما من احد یوم القیامه الا و هو تمنی انه من زوّار الحسین لما یری مما یصنع بزوار الحسین(ع) من کرامتهم علی الله تعالی؛ هیچ کس در روز قیامت نیست مگر آن که آرزو می کند که ای کاش از زائران امام حسین(ع) می بود. به جهت آن چه را که مشاهده می نماید با آنان عمل می شود به واسطه مقامی که در نزد پروردگار دارند.(همان، ص135، باب 50، ح1)
5. حضرت باقر(ع) در حدیثی می فرماید: « ایّما المؤمن دمعت عیناه لقتل الحسین بن علی(ع) دمعه حتی تسیل علی خدّه، بوّاه الله بها فی الجنه غرفا یسکنها احقابا و ایّما مؤمن دمعت عیناه حتی تسیل علی خدّه فینا لا ذیّ مسّنا من عدوّنا فی الدنیا بوّاه الله بها فی الجنه مبوأ صدق و ایمّا مؤمن مسّه اذی فینا فدمعت عیناه حتی تسیل علی خدّه من مضاضه ما اوذی فینا صرف الله عن وجهه الاذی و آمنه یوم القیامه من سخطه و النار؛ هر مؤمنی که برای کشته شدن حسین بن علی(ع) قطره ای اشک بریزد، و بر گونه اش جاری گردد، خداوند او را در ساختمان های بلند بهشت منزل می دهد، تا روزگارانی در آنجا زندگی کند و هر مؤمنی به خاطر اذیتی که در دنیا از دشمنان ما به ما رسیده از چشمانش اشک بریزد تا به گونه اش جاری شود، خداوند او را در بهشت در جایگاه صدق منزل می دهد، و هر مؤمنی اذیتی در راه ما به او برسد و از درد آن چشمانش اشک بریزد، تا به گونه اش جاری شود، خداوند در روز قیامت رنج آن را از صورتش برمی گرداند و از غضب خود و آتش ایمن می گرداند.
