زیارت امام حسین(ع) از جمله موضوعاتی است که در سیره عملی و رفتاری اهل بیت(ع) بسیار بر آن تأکید شده است. اینکه چرا اینقدر در گنجینه روایات به زیارت امام حسین(ع) توصیه شده‌ایم، بسیار جای تأمل و تفکر دارد. به نظر می‌رسد آن بزرگواران با این کار می‌خواستند به ما محبان و شیعیان بهره‌های فراوان برسانند.
در همین راستا، به حدیثی از امام باقر(ع) اشاره می‌کنیم که در آن بر واجب بودن زیارت امام حسین(ع) تأکید شده است:
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَال:
«مُرُوا شِیعَتَنَا بِزِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَإِنَّ إِتْیَانَهُ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ وَ یَمُدُّ فِی الْعُمُرِ وَ یَدْفَعُ مَدَافِعَ السُّوءِ وَ إِتْیَانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَى کُلِّ مُؤْمِنٍ یُقِرُّ لَهُ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ»؛
شیعیان ما را به زیارت امام حسین (ع) امر کنید، چرا که زیارتش روزی را افزون و عمر را طولانی و بلاها و بدی‌ها را دفع می‌کند
و زیارت کردن امام حسین (ع) بر هر مومنی که اقرار به امامت او ازجانب خدا داشته باشد، واجباست.
