حجت‌الاسلام رضا محمدی، کارشناس رادیو معارف، در برنامه «پرسمان اعتقادی» رادیو معارف درباره دلایل اثبات خداوند گفت: از چهار طریق می‌توان برای اثبات وجود خدا استفاده کرد.
وی با اشاره به اینکه طریق اول، عقل است گفت: برهانهایی همچون صدیقین، فارابی و وجوب و امکان که برهانهای عقلی محض است قادر است که وجود خداوند را اثبات کند.
حجت‌الاسلام محمدی با اشاره به اینکه طریق دوم اثبات خداوند برهانهایی است که یک مقدمه تجربی دارد گفت: برهانهایی چون برهان نظم، حدوث، حرکت و هدایت از این دست برهانها است.
وی با اشاره به طریق سوم اثبات خداوند گفت: با رجوع به دل نیز می‌توان به وجود خداوند پی برد گفت : این راه که به نام فطرت نیز نامگذاری می‌شود اشاره به اقتضای فطرت انسان دارد که خدا را باور دارد؛ یعنی انسان با رجوع به ذات خویش خدا را می‌یابد.
حجت‌الاسلام محمدی با اشاره به آیه 65 سوره عنکبوت « فَاِذا رَکِبُوا فِی الفُلْکِ دَعَوُ اللهَ مُخْلِصینَ لَهُ الدِّینَ فَلَما نَجّیهُمْ اِلَی البَرِّ اِذاهُمْ یُشرِکُونَ؛ وقتی که سوار کشتی می‌شوند خدا را با خلوص می‌خوانند ولیکن وقتی آنها را به خشکی نجات دادیم ناگهان مشرک می‌شوند» گفت: قرآن کریم نیز به این نکته اشاره کرده است که انسان می‌تواند با رجوع به دل خود خدا را دریابد.
وی با بیان اینکه ساختار وجودی انسان به گونه ای است که خدا را باور دارد گفت: اگر انسان خدا را فراموش کند بر روی باور و مقتضی و ساختار فطری خود قطعا با اعمال خود پا گذاشته است.
حجت‌الاسلام محمدی با اشاره به آیه 76 سوره انعام « فَلَمَّا جَنَّ عَلَیْهِ اللَّیْلُ رَأَى کَوْکَبًا قَالَ هَذَا رَبِّی فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِینَ؛ پس چون شب بر او پرده افکند ستاره اى دید گفت این پروردگار من است و آنگاه چون غروب کرد گفت غروب کنندگان را دوست ندارم»گفت: حضرت ابراهیم نیز از راه دل به معرفی خدا پرداخت؛ چرا که حضرت ابراهیم فرمود « لَا أُحِبُّ الْآفِلِینَ » و این فراز از آیه به این نکته اشاره میکند که رب باید محبوب دل و فطرت انسان باشد؛ آفل محبوب نیست بنابراین خدا نیست.
وی با بیان اینکه قرآن و روایات نیز برای شناخت خداوند مطالبی را بیان کرده‌اند گفت: اما نکته‌ای که در این زمینه وجود دارد این است که بر اساس قرآن و روایات وجود خداوند بدیهی است و نیازی به برهان ندارد کما اینکه آیه 10 سوره ابراهیم نیز به این مطلب اشاره کرده است؛«قالَتْ رُسُلُهُمْ أَفِی اللَّهِ شَکٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ یَدْعُوکُمْ لِیَغْفِرَ لَکُمْ مِنْ ذُنُوبِکُمْ وَیُؤَخِّرَکُمْ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى قَالُوا إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا تُرِیدُونَ أَنْ تَصُدُّونَا عَمَّا کَانَ یَعْبُدُ آبَاؤُنَا فَأْتُونَا بِسُلْطَانٍ مُبِینٍ»
وی در توضیح این فراز از آیه «أَفِی اللَّهِ شَکٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ » گفت:این آیه علاوه بر اینکه وجود خداوند را بدیهی می‌داند به برهان علت‌العلل را نیز بر ای اثبات وجود خداوند بیان میکند؛ ابتدا می‌فرماید افی الله شک یعنی نباید در وجود خداوند شک کرد و در ادامه می‌فرماید اگر در وجود خداوند شک داری خداوند فاطر السماوات و الارض است.
