استاد محسن قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان آموزه های آیه صدم سوره بقره پرداخته است.
«أَ وَ کُلَّما عاهَدُوا عَهْداً نَبَذَهُ فَریقٌ مِنْهُمْ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لا یُؤْمِنُونَ» (بقره، 100)
ترجمه: آیا چنین نبود که هر بار آن یهودیان، پیمانى بستند، جمعى از آنان آن را دور افکنده و مخالفت کردند؟ آرى بیشتر آنان ایمان نمى آورند.
آیه در مقام تسلّىِ خاطرِ مؤمنان است که از ایمان نیاوردن یهود، ناراحت نباشید، زیرا اینها همان قومى هستند که به پیامبر خود نیز وفادار نبوده و هرگاه پیمانى با موسى بستند آن را شکستند و در لجاجت و بهانه گیرى سابقه طولانى دارند.
یهودِ مدینه هنگام ورود پیامبر اسلام (ص) به آن شهر با آن حضرت پیمان بستند که لااقل به دشمنانش کمک نکنند، ولى این پیمان را شکسته و در جنگ احزاب با مشرکان مکّه علیه مسلمانان همکارى کردند.
امروزه نیز صهیونیست ها در اسرائیل به هیچ یک از معاهدات و پیمان هاى بین المللى پایبند نبوده و اگر هم قراردادى را امضا کنند خیلى زود آن را نقض مى کنند، زیرا قومى نژادپرست و امتیازطلب هستند.
از این آیه مى آموزیم که:
پیمان شکنى، نشانه بى ایمانى است.
